Vraag van de week
Wij hebben altijd honden gehad en overwegen, nu we 73 en 74 zijn, om toch nog weer een hond te nemen. De gedachte dat er iemand voor onze hond moet zorgen als wij er niet meer zijn houdt ons echter tegen. Heeft u misschien een oplossing?
Het is goed dat u deze vraag stelt want veel bezitters van een huisdier doen dit (onterecht) niet en nog minder regelen ook daadwerkelijk iets. Uit onderzoek van Lifetri blijkt dat ongeveer de helft van de huisdierbezitters nadenkt over hoe het moet met het huisdier na scheiding, opname verpleeghuis of overlijden. Slechts 7 procent legt ook iets vast. Overigens zijn er wel verschillen tussen de soorten huisdieren; honden komen er het beste af; 55% van de eigenaren heeft iets geregeld. De eigenaren van reptielen hebben het minste geregeld (36%) maar ze denken er wel het meeste over na (64%).
In de meeste gevallen krijgen huisdieren opvang van familie en vrienden, maar eveneens in de meeste gevallen is dit niet op papier gezet en komt het er na opname in een verpleeghuis of na een overlijden op of zich überhaupt iemand opwerpt die zich over het huisdier wil ontfermen. Kortom, de meeste huisdiereigenaren laten het er op aankomen Dit hoeft echter niet. In het levenstestament en testament kunt u opnemen wat er met het huisdier moet gebeuren. Vraag een familielid, vriend of kennis (liefst twee opvolgende verzorgers) of deze voor uw huisdier wil zorgen. Leg vast wat wel en niet de bedoeling is. Bijvoorbeeld: niet naar het asiel en als u meerdere huisdieren bezit dat ze bij elkaar moeten blijven. U kunt ook vastleggen dat degene die zich over het huisdier wil ontfermen daar ook een vergoeding voor krijgt. Deze vergoeding is dan bedoeld om het voer en de (medische)verzorging voor het huisdier van te betalen. Wat overigens niet kan is dat u het huisdier erfgenaam maakt van een deel van de erfenis. Een legaat voor de verzorger kan wel. Neem in dat geval wel als last op dat de vergoeding slechts ontvangen wordt zolang het huisdier er nog is en vermeld ook dat de legataris de beloning alleen krijgt als hij ook daadwerkelijk de zorg voor uw hond op zich neemt.
Zijn er geen familieleden of anderen die de zorg voor uw hond op zich willen of kunnen nemen, overweeg dan een van de opvangmogelijkheden zoals Stichting Dierennood, de Dierenbescherming of Stichting Landelijke Herplaatsing Huisdieren (SLHH). Deze stichtingen vangen uw hond of andere huisdieren op en zorgen voor herplaatsing bij een liefhebber. Ze hebben daarvoor een groot netwerk opgebouwd van personen en gezinnen die open staan voor opvang en verzorging. Wanneer de situatie ontstaat dat opvang nodig is, zorgen ze ervoor dat het huisdier nog dezelfde dag opgehaald wordt. Ook hiervoor geldt dat u dit het beste in uw (levens)testament opneemt zodat er niemand voor verrassingen komt te staan en niemand zich gedwongen voelt de zorg voor een huisdier op zich te nemen. Neem vooraf contact met een van de stichtingen op zodat u weet wat er met uw hond gebeurt als u er zelf niet meer voor kunt zorgen.
Nico van Scheijndel werkt als juridisch/fiscaal adviseur voor onder andere de Plustelefoon. Daarnaast houdt hij zich met name bezig met de afwikkeling van nalatenschappen, als Register Executeur, boedelgevolmachtigde of adviseur vanuit zijn bedrijf Akto, uw erfcoach en meer www.akto.nu. Nico van Scheijndel is medeauteur van de almanak Erven en Schenken van Plus magazine.
