We spenderen duizenden euro’s per jaar in de supermarkt. Uit Plus-onderzoek onder 2352 50-plussers blijkt dat de ‘super’ gemiddeld een 8 scoort. Maar er blijft nog wel wat te wensen over.
43% ergert zich weleens in de supermarkt
Al krijgt de eigen supermarkt een keurig rapportcijfer, 43 procent van de ondervraagden ergert zich weleens tijdens het boodschappen doen. Klanten bij ‘kleine’ supermarkten zoals Boni, Coop en Emté ergeren zich over het algemeen minder dan de klanten bij de grote supermarktketens.
Mispakken
Vooral aanbiedingen die op zijn, vormen een bron van irritatie. Sommige supermarkten hanteren daarbij het principe op=op. Vooral prijsvechters als Lidl en Aldi kopen vaak partijen op en zetten die tegen scherpe prijzen in de winkel. Daar moet je dan snel bij zijn. Maar bij onder meer Albert Heijn is dat anders.
Pak je daar als klant mis, dan kun je bij de klantenservice een tegoedbon vragen en die gebruiken als het product er weer is. Jumbo heeft minder aanbiedingen, maar wel aanbiedingen die langer lopen: vier weken tot soms zelfs een jaar. Mocht een aanbieding toch uitverkocht zijn, dan ‘gaan we samen met de klant op zoek naar een oplossing’, aldus een Jumbo-woordvoerder. Dat kan een ander product zijn, maar ook een tegoedbon.
Ergens niet bij kunnen
Ergens net niet bij kunnen blijkt een grote ergernis. Nettorama-klanten storen zich daar vaker aan dan Jumbo-klanten. Soms ligt iets buiten bereik doordat het schap gewoon te hoog is. Verschillende lezers suggereren om een opstapje of krukje in de winkel te plaatsen. De producten in het schap regelmatig netjes naar voren halen, zou ook al helpen.
Verplaatsen van producten
Een andere ergernis is het verplaatsen van producten. Veel mensen denken dat supermarkten dat expres doen om klanten langer in de winkel te houden, in de hoop dat ze in hun zoektocht meer kopen. Maar volgens supermarkt-deskundige Paul Moers (63) is dat een fabeltje. Het gaat juist om logica.
”Supermarkten proberen alle producten het beste plekje te geven, waar een klant ze verwacht. Dat zie je bijvoorbeeld bij vleesvervangers. Zet je die in een apart schap allemaal bij elkaar? Of is het juist logischer de vegetarische worstjes tussen het vlees te zetten? Natuurlijk doen ze dat in de hoop meer te verkopen, maar niet om klanten langer te laten zoeken.”
Daarnaast wordt de indeling in veel supermarkten een paar keer per jaar omgegooid. Moers: “Daar ontkom je niet aan, want in een beetje supermarkt staan tienduizenden producten. Sommige dingen verkopen goed, andere wat minder. Dus daar ga je iets mee proberen door te schuiven. Maar wat in het ene schap gebeurt, heeft gevolgen voor de rest. Zo krijg je een hele puzzel.”
Het laagste schap is voor de allergoedkoopste producten, dus bukken loont voor de klant! De schappen op ooghoogte zijn voor de A-merken en huismerken waar de meeste winst op zit voor de supermarkt: zien doet verkopen. Hogerop staan vaak de ‘bijzondere’ producten. Speciale en luxe dingen die klanten niet zo vaak kopen. Het wijnschap is een goed voorbeeld. Onderin staan de goedkope huiswijnen, op ooghoogte de populaire wijnen, bovenin de exclusieve wijnen.
Lees ook deel 3 van dit artikel!
- Plus Magazine