Vraag en antwoord: MRI

Waarvoor is een scan met een MRI geschikt?

Een MRI (Magnetic Resonance Imaging) wordt gebruikt om te kijken of patiënten afwijkingen hebben in de hersenen, aan de wervelkolom en ruggenmerg en alle gewrichten. Ook voor aandoeningen van buikorganen, zoals darmen en lever, gebruikt men MRI. Vrijwel alle Nederlandse ziekenhuizen hebben een of meer MRI-apparaten.

Hoe ziet een MRI-apparaat eruit?

Het is een holle buis waarin de patiënt gaat liggen. Deze buis is een magneet die zo sterk is als de magneet die auto’s optilt op de sloop. Hij staat continu aan. Om het lichaamsdeel waarvan een beeld wordt gemaakt komt een kleinere buis heen, die een radiosignaal kan uitzenden.

Hoe werkt MRI?

In een kompas richt de naald zich naar het magnetisch veld van de aarde. In het lichaam richten waterstofatomen zich naar het magnetisch veld in de buis. Wanneer vervolgens een radiogolf op het lichaam wordt gericht, zenden de waterstofatomen radiogolven terug. Dit is magnetische resonantie, een principe dat in 1946 werd ontdekt. De verschillende soorten lichaamscellen weerkaatsen de radiogolven elk op een eigen manier. Een computer zet de radiogolven om in computerbeelden. De I in MRI staat voor Imaging, vrij vertaald ‘maken van beelden’.

Waarin verschilt MRI van de CT-scan?

MRI maakt ‘zachte’ weefsels met veel water, zoals hersenen en banden in gewrichten, beter zichtbaar dan een röntgenfoto of CT-scan (ComputerTomografie-scan). En MRI werkt, in tegenstelling tot röntgen en CT-scan, zonder röntgenstraling. Dat is belangrijk, want röntgenstraling kan schade aanrichten in het lichaam.

Hoe is de voorbereiding?

Eerst wordt bekeken of je wel een MRI mag ondergaan. Als je een pacemaker, insulinepomp of andere ingebouwde apparaten hebt, mag dat niet omdat de magneet deze apparaatjes zal ontregelen. Mensen met metalen deeltjes in het lichaam mogen ook niet in het MRI-apparaat. De magneet zal namelijk gaan trekken aan deze deeltjes. Dat kan pijn doen, bijvoorbeeld bij kleine schilfers metaal in de huid. Het kan ook heel gevaarlijk zijn, bijvoorbeeld als een clip die een bloedvat moet dichthouden, gaat schuiven en het bloedvat opentrekt. Sommige hulpmiddelen die in het lichaam zijn gebracht, zoals een kunstheup, leveren geen gevaar op, maar kunnen de kwaliteit van het MRI-beeld verslechteren.

Is het een vervelend onderzoek?

Het doet geen pijn, maar de machine maakt wel veel lawaai. Daarom krijgt je meestal een koptelefoon met muziek op. Tijdens het maken van de MRI moet je doodstil liggen. Elke beweging maakt de beelden namelijk onscherp. Heel soms worden mensen angstig doordat ze zich opgesloten voelen. Kinderen en angstige volwassenen kunnen eventueel een narcose krijgen. Voor zover bekend, heeft het liggen in het sterk magnetische veld geen schadelijke gevolgen.

Hoe gaat het maken van de beelden in zijn werk?

Je gaat de MRI-kamer pas in nadat er geen voorwerpen met metalen onderdelen meer op het lichaam zitten, zoals bril, knopen en make-up. Vervolgens word je in de buis geschoven, waarna diverse opnamen worden gemaakt. Soms is het nodig om contrastmiddel in de aderen te spuiten voor betere beelden, bijvoorbeeld om te zien of de afwijking een oud litteken is of een nieuwe hernia. Het maken van de opnamen kan tot dertig minuten duren. Direct daarna zijn de beelden klaar. De radioloog zal die beoordelen en de uitslag doorgeven aan de arts bij wie je onder behandeling bent.

Wat is fMRI?

Functionele MRI (fMRI) laat zien hoe actief een weefsel is. MRI geeft normaal alleen de structuur van weefsel weer. Met een functionele MRI zie je verschil tussen zuurstofrijke en zuurstofarme weefsels. Rode bloedcellen bevatten ijzer en wanneer dit zuurstof bevat, wordt het magneetveld beïnvloed, bij ijzer zonder zuurstof niet. Het ijzer in rode bloedcellen is als het ware een contrastmiddel.
Als je praat, kan de fMRI laten zien welke hersengebiedjes actief zijn. De fMRI wordt bijvoorbeeld gebruikt om voorafgaand aan een hersenoperatie te onderzoeken waar het gebiedje voor taal zit. Dat gebiedje kan de chirurg dan tijdens de operatie ontzien.