Op deze tekening was mijn moeder net zo oud als ik nu ben. Ze had uitgezaaide eierstokkanker. Het laatste, intense halve jaar van haar leven was ik veel bij haar. Om mee te gaan naar het ziekenhuis, om haar te verzorgen en om gewoon bij haar te zijn.
Vaak hoor je dat mensen in die laatste periode dichter bij elkaar komen. Dat was bij ons niet het geval. Mijn moeder weigerde te aanvaarden dat ze ongeneeslijk ziek was en wilde er niet over praten. Ze verzette zich tot de laatste dag. Van buiten opgewekt, van binnen verbeten en alleen.
Net als toen zie ik nu weer dochters die hun moeder begeleiden. Ik loop ook met mijn dochter door het ziekenhuis. Alleen ben ik niet degene die kanker heeft, maar zij, mijn enige kind. Hier klopt niets van. Iemand heeft zonder overleg de volgorde van de gebeurtenissen omgedraaid. Dat voelt erg verkeerd.
Dat vinden de artsen ook. Omdat Marte al zo jong borstkanker heeft, en omdat haar oma eierstokkanker had, is er een behoorlijk grote kans dat ze een erfelijke afwijking heeft in een van haar genen. De chirurge wil, voor ze gaat opereren, weten hoe dat zit. Als Marte zo’n genafwijking heeft moeten haar beide borsten én haar eierstokken worden verwijderd. Zo niet, dan is een borstsparende operatie genoeg. Dat maakt nogal een verschil.
Sinds de dood van mijn moeder, 33 jaar geleden, ben ik bang dat ik ook eierstokkanker zal krijgen. Nu wordt Marte genetisch getest. Als zij de genafwijking heeft is er een grote kans dat ik die aan haar heb doorgegeven. Maar gek genoeg weet ik nu opeens zeker dat ik het niet heb – en Marte dus ook niet. Waarom ben ik daar zo zeker van? Is het moederinstinct, of kan ik de gedachte dat ik mijn dochter met dat erfelijke foutje opgezadeld zou hebben niet verdragen?
Het is moeilijk om zo lang op de uitslag te wachten, al wordt het onderzoek versneld gedaan. Na zes weken komt het bevrijdende woord: Marte heeft geen afwijking in het borstkanker/eierstokkanker-gen. Deze hindernis is genomen. Wat een opluchting!
Oproep
Voor ouders van volwassen kinderen met kanker is weinig informatie te vinden. Plus Magazine gaat binnenkort aandacht aan dit onderwerp besteden. Wilt u uw verhaal met ons delen? Stuur een mail naar redactie@plusmagazine.nl o.v.v. Kind met kanker.
- Klik hier om terug te gaan naar het columnoverzicht
