Mijn verhaal: Na mijn huwelijk ben ik meer mezelf geworden

''Mijn man en ik waren bijna twintig jaar getrouwd en hadden drie dochters in de puberleeftijd. Er was weinig tijd voor elkaar, maar ik dacht dat het een fase was. Hij niet. Hij had een ander en wilde scheiden.

Alles had hij tot de puntjes uitgedacht. Voor de vorm is hij braaf met me in therapie gegaan, maar binnen twee maanden was het over en uit. Hij trok in bij zijn vriendin. Een collega, elf jaar jonger en pas gescheiden. In een mum van tijd was ze zwanger.

Mijn ex bleek me ook financieel te hebben belazerd. Een paar weken voor hij de bom liet vallen, heeft hij mij papieren laten tekenen waardoor ik bijna aan de grond zat. Zo kende ik hem niet, maar had geen tijd om uit te zoeken waar en wanneer we elkaar precies waren kwijtgeraakt. Er viel zoveel te regelen dat ik mijn woede en pijn opzij heb gezet.

Mijn vrienden en familie hebben mij en de meiden in alles gesteund. Zelfs een deel van zijn kant koos voor mij. Dat heeft me enorm veel goed gedaan. Mijn zelfbeeld had een flinke deuk opgelopen, maar zij hielpen me in mezelf te vertrouwen.

Op eigen kracht heb ik binnen een jaar een nieuw, kleiner huis gehuurd in onze vertrouwde buurt. Ik had langer in ons oude huis kunnen wonen, maar ik wilde graag een nieuwe start. Het voelde zo fijn om mijn nieuwe huis helemaal naar mijn eigen smaak in te kunnen richten.

Omdat ik op de centen moest letten, ontdekte ik talenten waarvan ik nooit had gedacht dat ik ze bezat. Zo blijk ik prima te kunnen schilderen, behangen en meubels opleuken. Vrienden vroegen me zelfs om advies. Via-via kwam ik zo aan een parttimebaan in een leuke creatieve winkel. In mijn vrije tijd geef ik ook workshops en kinderpartijtjes. Door al die nieuwe contacten heb ik het idee dat ik een nieuw, rijker leven heb gekregen. Minder naar binnen gericht.

We hebben het niet zo ruim als vroeger. Soms mis ik het gemak waarmee ik vroeger geld uitgaf. Nu moet ik mezelf en de meiden vaker nee verkopen. Toch voel ik me nu gelukkiger. Zonder het te beseffen had ik mezelf heel lang weggecijferd. Ik heb mijn ex jarenlang gefaciliteerd. Hij beschouwde mij als iets vanzelfsprekends en dat heb ik laten gebeuren. Ik ben nu veel meer mezelf dan tijdens mijn huwelijk.

Ik weet wat ik waard ben en cijfer mezelf niet meer weg. Sinds anderhalf jaar heb ik ook een vriend, maar samenwonen hoeft van mij nog niet; eerst de meiden goed afleveren. Mijn ex was binnen een jaar bij zijn tweede leg weg. Onze dochters zien hem af en toe, maar blijven op hun hoede. Wederzijdse vrienden hebben me verteld dat hij het liefst alles ongedaan zou maken, maar die droom deel ik allang niet meer.”

Uw verhaal in Plus?

Loopt u rond met iets wat u aan (bijna) niemand durft te vertellen? Deel het met andere Pluslezers; dat mag ook anoniem. Schrijf naar redactie@plusmagazine.nl of naar Redactie Plus Magazine, Postbus 44, 3740 AA Baarn o.v.v. ‘Mijn verhaal’.

Dit artikel is eerder verschenen in Plus Magazine oktober 2017. Nog geen abonnee van Plus Magazine? Abonnee worden doet u in een handomdraai!