Daar gaan die schade vrije jaren

De nieuwe regeling houdt in dat auto­bezitters voor elk jaar dat ze geen schade claimen één schadevrij jaar opbouwen. Wordt wél een ­schade geclaimd – en heeft de verzekerde daar zelf schuld aan – dan levert dat een terugval op van vijf schadevrije jaren. Wie vijftien of meer schadevrije jaren heeft, valt bij een claim altijd terug naar tien schadevrije jaren. En bij een tweede claim in hetzelfde jaar naar vijf.

Terugval

Lekker duidelijk dus. Maar die helderheid gaat wel ten koste van de gerechtigheid. Wie bijvoorbeeld al twintig jaar schadevrij rijdt, maar de pech heeft om in een jaar tijd tweemaal schade te veroorzaken, valt terug van twintig naar vijf schadevrije jaren – met als gevolg een stijging van de verzekeringspremie. De hoogte van de claim of een eventueel gedeelde aansprakelijkheid doen niet meer ter zake. Terugval is alleen te voorkomen door de schade zelf te betalen. Sommige schades leveren overigens geen ­terugval op: schade door brand, storm of hagel, schade door een aanrijding met een wild dier, ruit­schade, en schade door inbraak, joyriding of diefstal.

Premiekortingen

Net als voorheen mogen de ver­zekeraars extra premiekortingen en bonusjaren geven op grond van hun eigen bonus-malusladder. Ook mogen ze no-claimkorting geven of een no-claimbeschermer aanbieden: een aanvullende verzekering waarmee de klant jaarlijks één schade kan claimen zonder dat de premie omhoog gaat. Het aantal schadevrije jaren daalt dan wel, maar dat merk je pas in de portemonnee bij een overstap naar een andere verzekeraar. Die nieuwe verzekeraar houdt immers geen rekening met de bonus-­malusladder van de oude verzekeraar (en daar valt niet over te onderhandelen). Hierdoor ontstaan bij een overstap grote premieverschillen.
Op de polis moet de verzekeraar wel het werkelijke aantal schade­vrije jaren vermelden. Iedere ­verzekerde krijgt dus jaarlijks de stand van zaken onder ogen.  

Controleer de data

Met dit overzicht als bewijs kan de autobezitter zoeken naar scherpere premies bij andere verzekeraars en dat kan flink wat premie ­besparen. Maar pas op voor de ­addertjes onder het gras. Om te beginnen klopt het aantal schadevrije jaren op het polisblad niet altijd. Volgens de Consumentenbond worden nog steeds veel fouten gemaakt in de berekening ervan. De nieuwe verzekeraar baseert het aantal schadevrije jaren op ‘Roy Data’ (de databank voor verzekeraars). Als de oude verzekeraar hierin de schadevrije jaren verkeerd heeft geregistreerd, neemt de nieuwe verzekeraar dat over. Het is aan de consument om de schade­vrije jaren zelf goed bij te houden én te controleren. Zo nodig zult u daarover contact moeten opnemen met de oude verzekeraar. Als consument hebt u recht op inzage in de gegevens van Roy Data. Deze kunt u aanvragen via www.seps.nl. In de praktijk zal dit echter geen nieuwe informatie opleveren in vergelijking met de gegevens op het polisblad.

Royementsverklaring

Gaat het om schadevrije jaren uit een ver verleden, dan kan een oude royementsverklaring van een vorige verzekeraar uitkomst bieden. Hierop staan de schadevrije jaren tot het moment van opzeggen vermeld. Vooral royementsverklaringen van voor 2007 zijn belangrijk, want toen bestond Roy Data nog niet. Gooi die papieren dus niet weg, want voor schadevrije jaren van voor 2007 vormen die het enige bewijs.

Vertraging

Een tweede addertje zit hem in de vertraging die optreedt na het opzeggen van de oude verzekering. De oude verzekeraar zet de brokken­vrije jaren pas in de databank nádat de polis is opgezegd. Het duurt enkele weken voordat deze gegevens online zichtbaar worden. De nieuwe verzekeraar gaat daardoor mogelijk in eerste instantie uit van een verkeerd aantal schade­vrije jaren. De polis wordt dan achteraf ge­corrigeerd; dat kan zowel negatief als positief uitpakken.  

Goedkopere polis vinden

Op internet kunt u makkelijk een goedkopere polis zoeken, bijvoorbeeld via vergelijkings­website www.independer.nl. De meeste verzekeraars accepteren nu ook schade­vrije jaren tot en met drie jaar geleden. Iemand die drie jaar geen verzekering heeft gehad, kan nu toch de schadevrije jaren van de laatste verzekering laten meetellen. In het verleden bleven die maar één jaar geldig. Wat voorlopig niet verandert, is dat de polis gekoppeld blijft aan de auto én aan de hoofd­bestuurder. Bij een (echt)paar is dat meestal de man. Bij scheiding houdt de hoofdbestuurder de schadevrije jaren en begint de ex met nul schadevrije jaren.

Overlijden

Als bij een (echt)paar de hoofdbestuurder overlijdt, ontstaat voor de langstlevende partner een soortgelijke ­situatie: er is geen recht op de opgebouwde schadevrije jaren. Verzekeraars gaan hier wel verschillend mee om. Als u kunt aantonen dat u de auto regelmatig gebruikte, is er een kans dat u toch schadevrije jaren toegewezen krijgt.

Niet welkom

Goed om te weten: nieuwe klanten zijn vanaf een bepaalde leeftijd niet overal welkom. Zeg uw oude verzekering niet op voordat u weet of u elders welkom én voordeliger uit bent. Zie ook het oktober­nummer van Plus Magazine.