Een ongehuwde mantelzorger heeft recht op de partnervrijstelling in de erfbelasting bij het overlijden van een inwonende ouder. Een gehuwde mantelzorger die voor een inwonende ouder zorgt, heeft dat niet. Dat is geen ongelijke behandeling.
Dit blijkt uit een recente uitspraak van de Rechtbank Gelderland. In 1997 trok een moeder in bij haar dochter en gezin met twee kinderen. Zestien jaar later kwam de moeder te overlijden. De dochter wilde voor de erfbelasting een beroep doen op de partnervrijstelling, omdat zij mantelzorger was voor haar moeder. De partnervrijstelling bedroeg in 2013 ruim €616 000, de vrijstelling voor een kind bijna €20.000. Het belastingtarief is in beide gevallen 10%.
Echtgenoot
De fiscus wilde de vrouw de hogere partnervrijstelling niet geven. Ook bij de rechter kreeg de vrouw geen gelijk. De rechter oordeelde dat de vrouw geen partner van haar moeder kan zijn, omdat haar echtgenoot al haar partner is. Het feit dat de vrouw mantelzorg heeft verleend, kan geen doorslaggevende reden zijn om haar een partnervrijstelling te geven. Mantelzorg is slechts één van de voorwaarden voor de hogere vrijstelling. In praktijk hebben vele mantelzorgers om uiteenlopende redenen geen recht op de partnervrijstelling. Er is daarmee geen sprake van een ongelijke behandeling tussen gehuwde en ongehuwde mantelzorgers.