Wetten en regels zijn voor veel ouderen in een financieel kwetsbare positie te ingewikkeld. Het gevolg is dat ze niet altijd gebruik maken van financiële tegemoetkomingen terwijl ze daar wél recht op hebben. Soms leven ze daardoor onnodig onder het sociaal minimum.
Dat concludeert de Nationale Ombudsman in zijn onderzoek 'Met te weinig genoegen nemen'. Veel instanties gaan ervan uit dat ouderen zelf een financiële tegemoetkoming regelen als zij daar recht op hebben. In praktijk is dat te veel gevraagd voor deze groep.
De Ombudsman vindt dat de overheid deze ouderen actief moet opzoeken. Ook moet de overheid vervolgstappen nemen als er geen aanvraag komt. “Als we weten om wie het gaat en waarop ze recht hebben, waarom gaan we ze dan niet wat beter helpen?”vraagt de Ombudsman zich af.
Voor ouderen in een financieel kwetsbare positie is het beter als gemeenten en landelijke overheid zelf actie ondernemen. De Ombudsman denkt dat intermediairs hierbij een rol kunnen spelen. Voorbeelden hiervan zijn lokale initiatieven in wijkcentra, buurthuizen en religieuze instellingen die ouderen ondersteunen. Zij zijn vaak bij ouderen in de buurt, spreken hun taal, hebben kennis van hun cultuur en nemen de tijd. Bovendien hebben deze intermediairs kennis van de regelingen en kunnen ze helpen met het invullen van een aanvraag.
- Nationale Ombudsman