Alles over de navelbreuk

Bij een hernia umbilicalis - beter bekend als navelbreuk - is sprake van een breuk in de buikwand ter hoogte van de navel. Op de plek van de breuk is een bult te zien. Deze kan verschillende groottes aannemen. Een navelbreuk bestaat uit drie onderdelen:

Hoe groter de breuk is, hoe groter de kans dat een stuk darm afgekneld raakt. Het afgeknelde deel kan dan afsterven.

 

Een navelbreuk kan aangeboren zijn. Het is dan zeer zelden ernstig van aard en geneest meestal vanzelf binnen drie jaar zonder medische tussenkomst. Inklemming van de darmen komt hier vrijwel nooit voor. Is het na drie jaar nog niet genezen, dan wordt een operatie overwogen. Vooral bij meisjes, omdat die op latere leeftijd bij zwangerschap complicaties kunnen krijgen.

 

Naast aangeboren kan een navelbreuk ook verworven zijn. Bij een verworven navelbreuk wordt gesproken van kinderen ouder dan 12 jaar en volwassenen. De oorzaken voor deze vorm van navelbreuk zijn: zwangerschap, bevalling, vetzucht, (veel) zwaar tillen en hoesten. Het kan ook ontstaan door het persen bij een moeilijke stoelgang.

 

Een navelbreuk hoeft niet gevaarlijk te zijn. U kunt er dus prima oud mee worden. Een operatie kunt u overwegen om de volgende redenen:

Als uw navelbreuk kleiner is dan één centimeter, dan kunt u primair gehecht worden. Dit betekent dat de arts de breukzak met inhoud terugstopt in uw buikholte - vet wordt wel verwijderd - waarna de breukpoort wordt gehecht.

 

Is uw navelbreuk groter dan één centimeter, dan wordt er gebruik gemaakt van een kunststof matje. Dit matje wordt gehecht op de plaatst van de breuk, maar kan ook gelijmd worden. Dit middels een speciale weefsellijm. 

 

U verblijft in de meeste gevallen een dag in het ziekenhuis. Soms kan de dokter u nog een nachtje langer houden, mocht het nodig zijn.

 

Na een operatie is er risico op wondinfectie en/of nabloeding. 10 procent van de patiënten krijgt opnieuw last van een navelbreuk.