Vraag en antwoord: snurken

Hoeveel mensen snurken?

De schattingen lopen uiteen van 10 procent tot ruim de helft van de mensen. Ongeveer twee keer zoveel mannen als vrouwen snurken.

Wat zijn de oorzaken?

Van de mensen die bij de KNO-arts terechtkomen, blijkt bij de helft het zachte, achterste deel van het gehemelte te slap. Het gehemelte zakt – als je op de rug ligt – samen met de huig bijna tegen de keelholte aan. Dat gaat trillen door de adem en maakt herrie. Zo’n 20 procent van de snurkers heeft een kleine onderkaak, een onderkaak die aldoor te ver naar achteren staat of tijdens de slaap zakt. Dan zakken de tong en het strottenklepje bijna tegen de keelholte aan. Ook dat trilt. Een combinatie van deze twee oorzaken komt voor bij een kwart van de snurkers. Bij een klein deel speelt een andere oorzaak, bijvoorbeeld een chronisch verstopte neus. Bij mensen met overgewicht is het weke gedeelte van de keelholte dikker, zodat de ademweg te nauw wordt en dat veroorzaakt eveneens snurken.

Is snurken ongezond?

Snurken op zich kan geen kwaad. Bij een deel van de snurkers zakt het gehemelte of de tong echter helemaal tegen de keel aan, waardoor de ademweg afgesloten raakt en de ademhaling tot stilstand komt, met zuurstofgebrek als gevolg. En dat is wel ongezond. Een stilstand van langer dan tien seconden heet apneu. Als per uur meer dan tien stilstanden optreden, is er sprake van het slaapapneusyndroom. Apneupatiënten zijn bij het opstaan geradbraakt en overdag extreem slaperig. Ze kunnen zich slecht concentreren en zijn vergeetachtig. Op den duur kunnen ze hoge bloeddruk krijgen. Vrijwel alle apneupatiënten snurken. Bij sommige snurkers raakt de luchtweg tijdens de slaap gedeeltelijk afgesloten zonder dat de ademhaling stil komt te liggen. Zij ademen wel zwaar en zijn overdag slaperig. Dit heet het UARS (Upper Airway Resistance Syndrome).

Wat kun je er zelf aan doen?

In geval van overgewicht: afvallen. Andere maatregelen die het snurken kunnen verminderen zijn: geen alcohol in de twee uur voor het slapen, niet roken, geen kalmerende middelen of slaapmiddelen gebruiken en geen zware gerechten nuttigen vlak voor het slapen.

En als het snurken blijft?

De huisarts kan snurkers doorverwijzen naar de KNO-arts. Die onderzoekt welke oorzaak het meest waarschijnlijk is en controleert tevens op het slaap-apneusyndroom en UARS. Vervolgens wordt de behandeling bepaald. Medicijnen horen daar niet bij, want tot nu toe zijn geen werkzame medicijnen gevonden.

Wat helpt tegen het slaap-apneusyndroom?

De apneupatiënt krijgt een masker dat lucht toevoegt zodat de keelholte wordt ‘opgeblazen’, waardoor de ademweg openblijft. De ademhaling stokt niet meer en bovendien stopt het snurken.

Wat helpt bij een verslapt gehemelte?

Dan kan het gehemelte kleiner worden gemaakt via drie methoden.
1. Er wordt een reepje van het gehemelte weggesneden, tegelijk met eventueel aanwezige keelamandelen. Dit gebeurt onder algehele verdoving en kost een nacht in het ziekenhuis.
2. Onder plaatselijke verdoving wordt met de laser een stukje gehemelte weggehaald. Dat kan poliklinisch.
3. Via het toedienen van hoogfrequente radiogolven (somnoplastiek) wordt het slijmvlies onder het gehemelte samengetrokken. Dit moet 3 à 4 keer worden herhaald. Het effect van deze drie methoden is vergelijkbaar. Een risico van de eerste twee methoden is dat het gehemelte te strak gaat staan. Daardoor verliest het zijn functie bij het drinken en komt de vloeistof tijdens het drinken de neus uit.

Wat helpt bij afwijkingen aan de onderkaak?

Bij een te kleine onderkaak of een onderkaak die te ver naar achteren staat, kan een ‘beugel’ helpen, die in de slaap de kaak en daarmee ook de tong naar voren houdt. Daarnaast kan de tong operatief iets naar voren worden geplaatst of de
onderkaak wat groter worden gemaakt.

Helpen de behandelingen echt?

Bij ongeveer vier op de vijf snurkers die de KNO-arts bezoeken, vermindert het snurken na een behandeling.