Ziekte van Graves

De ziekte van Graves is vernoemd naar de ontdekker van de aandoening, Robert James Graves. Zijn Duitse collega Carl Adolph von Basedow beschreef dezelfde symptomen. Daarom hoort u ook wel de benaming ziekte van Basedow of Graves-Basedow.[ITEMADVERTORIAL]

Gezonde mensen maken antistoffen aan om het lichaam te beschermen tegen virussen en bacteriën. Als u een auto-immuunziekte heeft, maakt uw immuunsysteem ook antistoffen aan die uw eigen stoffen, weefsels of organen proberen af te breken. De ziekte van Graves is zo’n auto-immuunziekte. Bij deze aandoening vallen de antistoffen de TSH-receptor van de schildklier aan, waardoor die gestimuleerd wordt om te veel schildklierhormonen te produceren.

Verschillende klachten
Zo’n schildklier die te veel hormonen produceert wordt ook wel een snelle schildklier genoemd, of in medische termen hyperthyreoïdie. Een te snel werkende schildklier stookt de stofwisseling op, waardoor u allerlei klachten krijgt. Bijvoorbeeld hartkloppingen, gewichtsverlies, zweten, trillen, een gejaagd gevoel, slapeloosheid, veel honger en dorst, diarree, snel geïrriteerd zijn en het snel warm hebben. Soms zwelt de schildklier op, zodat u een verdikking in uw hals ziet (struma). In een later stadium kan de schildklier juist te langzaam gaan werken.

Bij de ziekte van Graves komen vaak oogklachten voor. De weefsels in de oogkas ontsteken en de oogspieren en het vet in de oogkas zwellen op. Omdat de ogen omringd zijn door bot kunnen ze dan nog maar één kant op, waardoor ze gaan uitpuilen. U kunt het gevoel hebben dat er zandkorrels in uw ogen zitten. Ook kunnen de ogen rood, droog, pijnlijk, gezwollen of branderig zijn. Sommige patiënten zien scheel of dubbel.

Een klein aantal Graves-patiënten, ongeveer 1 procent, heeft last van een huidaandoening genaamd pretibiaal myxoedeem. De huid van de scheenbenen is dan verdikt en gevoelig voor ontstekingen.

Behandeling
De behandeling bestaat uit twee delen. De schildklier wordt aangepakt en daarnaast de oogproblemen. Medicijnen of radioactief jodium kunnen de schildklier afremmen. De schildklier produceert dan geen schildklierhormonen meer. Omdat u niet helemaal zonder deze hormonen kunt, krijgt u na verloop van tijd schildklierhormonen toegediend. Zo probeert uw arts uw schildklierfunctie in evenwicht te houden. Soms wordt de schildklier of een stuk daarvan operatief verwijderd.

Is de schildklierfunctie onder controle, dan verminderen de oogklachten vaak ook. Blijven de oogproblemen zich voordoen? Met oogdruppels, zalf en het dragen van een zonnebril kunt u de symptomen bestrijden. Medicatie of bestraling brengt de oogziekte van Graves tot rust. Zit de oogziekte in een rustige fase, dan kan het uitpuilen, scheel of dubbel zien verholpen worden met een operatie.