Limburg koestert zijn witte goud

De met plastic bedekte zandbedden lijken net een zee van witte golven

Getty Images

In Noord-Limburg hebben ze geen glooiende heuvels, maar wel golvende aspergebedden. En… asperge-ijs! Journalist Antje Veld maakte een culinaire ontdekkingsreis.

Ik word wakker met het geluid van kwetterende vogels en kwakende eenden. Als inwoner van een drukke stad ben ik deze geluiden niet gewend. Het duurt even voordat ik me realiseer dat ik de nacht ervoor naar bed ben gegaan in een luxe stacaravan aan de Maas.

Wanneer ik de gordijnen openschuif, zie ik de rivier op twintig meter afstand glinsteren in de ochtendzon. Gisteravond lagen er nog boten aan de houten steigers, maar die zijn nu allemaal vertrokken. Alleen de veerpont ligt geduldig te wachten op wandelaars en fietsers die willen oversteken naar Wellerlooi. De camping van Tante Jet aan de Maas in Blitterswijck staat daarnaast behoorlijk vol met campers en caravans.

In het oude veerhuis, inmiddels ­omgetoverd tot hotelreceptie en ­restaurant, hangt een kleurenfoto van de echte tante Jet uit 1988. “Het veerhuis van tante Jet was een begrip. Een sociale ontmoetingsplaats voor jong en oud”, vertelt de huidige eigenaar Jan Bartels. “Ze heeft hier tot begin jaren negentig zelf nog ­achter de tap gestaan. In 1995 is ze overleden. 80 jaar was ze.”

Getty Images


Kort college
Noord-Limburg is niet alleen ­beroemd vanwege Tante Jet, maar vooral vanwege het witte goud dat hier elk jaar zijn kopje weer boven de grond steekt. In het enige aspergemuseum van Nederland, De Locht in Melderslo, worden we enthousiast begroet door vrijwilliger Jos Boots. Nog voordat we hebben kunnen protesteren, staat er al een groot stuk kruimelvlaai en een kop dampende koffie voor onze neus.

Na een kort college over asperges leidt Jos ons rond door de tuin van het museum. Hoewel hij zijn leeftijd liever voor zichzelf houdt, zijn we er vrij zeker van dat Jos al een tijdje met pensioen is. Toch beweegt hij nog bijna net zo soepel als de kinderen die in het kleine speeltuintje op het terrein rondrennen. “Dat komt door het aspergesteken”, lacht hij geheimzinnig. Alsof hij een groot geheim met ons deelt. “Dat heb ik jarenlang gedaan. Het constante bukken en weer opstaan, is net gymnastiek.”

Ik moet me goed concentreren om Jos te kunnen volgen. Hij praat ­razendsnel en zonder dat hij dat zelf doorheeft, is zijn Nederlands doorspekt met Duitse woorden zoals ­Geschichte, aber en Frühling. Wanneer ik hem daarop wijs, lacht hij ­verontschuldigend en schakelt direct een tandje terug.

Getty Images


Gevoel van euforie
“Wil je iets bijzonders zien?”, vraagt hij. Ik ben al langs een klompen­makerij gelopen, binnen in een aspergetunnel geweest én heb een dwarsdoorsnede van een champignon zo groot als een gebouw gezien. Toch weet Jos ons alsnog te verrassen wanneer hij naar een strak gemetseld kerkje aan de rand van het terrein wijst. De houten deuren staan wagenwijd open en op de voorste punt van het glimmende dak prijkt een bescheiden kruis. “Dat is onze nieuwe kapel”, legt Jos trots uit. “Daar kun je sinds kort ook trouwen.” Ik begin langzaamaan wel zin in een asperge te krijgen, daarom rijd ik snel naar aspergekwekerij Martens in Tienray. Daar staat Michel van Rijswick ons op te wachten voor een rondleiding. Nog even geduld dus.

De broers Ron en Peter Martens ­begonnen hier in 2002 met twee ­hectare aspergebedden. Inmiddels hebben ze 180 hectare grond. We ­steken vanaf de parkeerplaats een kleine weg over naar de eerste twee hectare. De met plastic bedekte zandbedden lijken net een zee van witte golven. Terwijl Michel me bijspijkert over de werkwijze van een aspergeteler, tilt hij een stukje beschermend plastic op om te zoeken naar asperge­kopjes. De bedden zijn die ochtend nog uitgestoken, dus we zien in eerste instantie vooral zand. Het voelt een beetje als schatzoeken. Een klein ­gevoel van euforie maakt zich van ons meester als we even verderop wel beethebben.

Mijn geduld wordt beloond. Michel stuurt me naar het restaurant aan de overkant, waar ik eindelijk zelf mijn tanden in een asperge mag zetten. Nu ik weet hoeveel werk en liefde er in het kweken, steken, spoelen en sorteren zit, lijken de aspergekroketjes met ham en de zachte aspergesoep nog beter te smaken dan normaal.

Getty Images


Smaakpapillen
Vanuit Grubbenvorst verken ik een dag later per fiets de rest van de regio. De groene, zeshoekige bordjes met daarop de woorden ‘asperge route’ zijn nauwelijks te missen. Hoewel ik toch een paar keer moet omdraaien omdat ik, afgeleid door de omgeving, alsnog tweemaal verkeerd fiets. Maar tussen de historische boerderijen, uitgestrekte aspergevelden, oude ­kasteelruïnes en jonge fruitbomen is het geen straf om wat meters extra te rijden.Verschillende Noord-Limburgers hebben me op het hart gedrukt niet zomaar voorbij IJssalon Clevers te fietsen. Ik durf hun vriendelijke doch dringende advies niet in de wind te slaan en plof in de middag neer op het bomvolle terras.
Hier zwaait Meesterijsbereider

Theo Clevers de scepter. Ik ben zelf geen ijsliefhebber, maar voor een meervoudig Nederlands kampioen maak ik een uitzondering. Ik krijg eerst een bolletje ­asperge-ijs, dat Theo speciaal ontwikkelde voor restaurants zoals Grand Café Krasnapolsky in Amsterdam. Mijn brein vindt de combinatie asperges en ijs in eerste instantie moeilijk te accepteren. Totdat de smaakpapillen zeggen dat het goed is. Als je nog geen (asperge)ijsliefhebber was, dan word je het bij Theo Clevers vanzelf.

Zelf proeven
Langs de aspergefietsroute liggen verschillende plekken die geschikt zijn voor een pitstop. Bijvoorbeeld een lichte lunch bij Boscafé Het Maasdal in Horst, prachtig gelegen aan een grote visvijver met een toegankelijke kaart voor kinderen. Wie ’s avonds sfeervol wil ­dineren in een historisch pand, kan terecht bij ­Brasserie De Zwaan in ­Venray. Vanaf de eerste ­zondag na carnaval worden ze hier jaarlijks overspoeld met telefoontjes of ­grootmoeders aspergesoep à la chef-kok Ben al op het menu staat.

Handige app
Op www.liefdevoorlimburg.nl kun je een app downloaden voor Android of iPhone met verschillende fietstochten in de buurt, inclusief bezienswaardigheden onderweg. Tijdens het aspergeseizoen staat de ­website ook vol met asperge-activiteiten en restaurants waar je asperges kunt proeven.

Dit artikel is eerder verschenen in Plus Magazine april 2018. Nog geen abonnee van Plus Magazine? Abonnee worden doet u in een handomdraai

Auteur