Help! Een MRI-scan

De afkorting MRI staat voor magnetic resonance imaging, beeldvorming met magnetische resonantie. Grofweg valt te zeggen dat een MRI-scan een nauwkeurig beeld geeft van de volgende lichaamsonderdelen:

•    hersenen(functie), ruggenmerg en zenuwen
•    spieren  
•    pezen en gewrichtsbanden  
•    hart(functie)  
•    buikorganen

Voorheen werd de MRI-scan ook wel NMR-scan genoemd. NMR staat voor nuclear magnetic resonance. Omdat deze benaming bij veel mensen een beeld van kernreacties en schadelijke straling opriep, is deze naam niet meer in gebruik.

Hoe werkt het?

Bij een MRI-scan worden met behulp van een grote sterke magneet en radiogolven bepaalde signalen in het lichaam opgewekt. Deze signalen worden door een antenne weer opgevangen. Er wordt dus geen röntgenstraling gebruikt.

Een computer verwerkt vervolgens de signalen tot een afbeelding die op een beeldscherm bekeken kan worden. Met deze techniek kunnen gemakkelijk doorsneden van het lichaam of bepaalde organen worden gemaakt alsof er plakjes van zijn gesneden. 

Voorbereiding

Voor een MRI-scan moet je naar de afdeling radiologie van het ziekenhuis. Over het algemeen kan je voor het onderzoek gewoon eten en drinken, maar het is verstandig om dit voor de zekerheid bij je arts na te vragen. Het is prettig om soepele niet knellende kleding te dragen.

Er mogen geen metalen voorwerpen meegenomen worden in de onderzoekskamer. Let dus op haarspelden, bh-beugels, metalen ritssluitingen en knopen en riemen. Ook een bril, gebitsprothese en hoorapparaat  mogen niet mee in de scanruimte.

Wanneer het onderzoek het hoofd- of halsgebied betreft is het belangrijk geen make-up of haarlak te gebruiken. Hierin kunnen namelijk stoffen verwerkt zijn die van invloed kunnen zijn op het magneetveld.

De scan

Tijdens het onderzoek lig je op een tafel die langzaam in een tunnel wordt geschoven. De voor- en achterkant zijn open. Van de magnetische golven voel je niets, maar het maken van de MRI gaat gepaard met een luid bonkend geluid. Daarom krijg je een koptelefoon en kun je je eigen cd meenemen.

Het is van belang om zo stil mogelijk te liggen en zoveel mogelijk te ontspannen. Sommige mensen ervaren dit als onprettig. De tunnel kan ook een claustrofobische werking hebben op mensen. Afhankelijk van het te onderzoeken lichaamsdeel duurt het onderzoek 30 tot 90 minuten.

Een laborant kijkt mee en houdt contact met je via de intercom. Als er iets is kan je de laborant ook altijd waarschuwen door op een knopje te drukken.

Contrastmiddel

Soms is het nodig om een contrastmiddel in te spuiten via een bloedvat in de arm. Dit middel maakt bepaalde weefsels beter zichtbaar. Bij MRI wordt meestal gadolineum gebruikt. Van het inspuiten merk je niets. Heel soms leidt gadolineum tot bijwerkingen zoals waterige ontlasting, darmkrampen, misselijkheid en braken.

De uitslag

Van het onderzoek ondervind je na afloop geen hinder. Als er contrastmiddel is ingespoten is het wel belangrijk om een paar extra glazen water te drinken.

De uitslag krijg je nooit direct te horen. Een MRI-onderzoek levert 100 tot 150 beelden op en deze worden eerst door radiologen beoordeeld. De resultaten worden vervolgens doorgestuurd naar de behandelend arts. Ongeveer een week na het onderzoek kun je de resultaten met de arts bespreken.

Gevaren

Niet bij iedereen kan een MRI gedaan worden. Bijvoorbeeld als  het lichaam metaaldeeltjes bevat. Je kunt hierbij denken aan metaaldeeltjes in het oog, implantaten in het oor en metalen vaatclips in het hoofd.

Ook bij een pacemaker, onderhuids insulinepompje of bepaalde hartkleppen is het niet mogelijk om een MRI-scan te ondergaan. Tijdens de eerste twaalf weken van een zwangerschap moet eerst overleg met een arts plaatsvinden.