De behandeling van begin tot eind
Voor veel patiënten is een colonoscopie een onprettig vooruitzicht. Maar wanneer er iets mis is met de darmen, is het soms de enige manier om achter de oorzaak te komen...
Colonoscopie is een medisch onderzoek naar de endeldarm, de binnenbekleding van de dikke darm of de dunne darm. Dit gebeurt met behulp van de colonoscoop: een flexibele slang waarmee de maag-darm-leverarts of internist kan rondkijken in de organen. Zij gebruiken colonoscopie om een aantal klachten te onderzoeken, zoals stoelgangproblemen, anale bloedingen en aanhoudende buikpijn.[ITEMADVERTORIAL]
Lege darmen
Colonoscopie kan alleen plaatsvinden wanneer de darmen van de patiënt leeg zijn. Het is daarom erg belangrijk dat je nuchter op de polikliniek verschijnt.
Vaak krijg je laxeermiddelen die je thuis of op de polikliniek moet innemen. Voor de zekerheid kan in het ziekenhuis nog een darmspoeling plaatsvinden, zodat de darmen echt leeg zijn. Het is noodzakelijk dat de arts op de hoogte is van eventuele medicijnen die je gebruikt. Medicijnen kunnen namelijk verkeerd mengen met de darmspoeling.
De patiënt gaat op zijn linkerzij op de operatietafel liggen en trekt zijn knieën op. Deze positie is de meest gemakkelijke om de colonoscoop via de anus het lichaam in te brengen.
Veel mensen vinden dit onderdeel van het onderzoek onprettig. Af en toe is het pijnlijk. Om die reden krijgt de patiënt een pijnstiller of kalmeringsmiddel toegediend. Een slaapmiddel is ook een mogelijkheid, die vooral bij kinderen wordt toegepast. Als je ontspannen bent, is het darmonderzoek over het algemeen goed te doen.
Als de colonoscoop eenmaal in de endeldarm is gebracht, kan de arts hem gemakkelijk verder sturen. Hij perst wat lucht door de slang, om de darmwand beter te kunnen zien. Dit kan als vervelend worden ervaren, zeker wanneer er krampen optreden.
Om te voorkomen dat de darm te veel uitrekt, trekt de arts de slang steeds iets terug. Terwijl hij dit doet, controleert hij de wand op onregelmatigheden. Vaak brengt de arts de slang tot aan het begin van de dikke darm, maar soms vindt het onderzoek verder in het lichaam plaats.
Een kleine ingreep
Soms is rondkijken in de darmen voldoende. De arts kan vaststellen waar de klachten vandaan komen, of concluderen dat er niets vreemds is te zien. In deze gevallen duurt de colonoscopie ongeveer een half uur, afhankelijk van de lengte van de darmen.
Maar de arts kan tijdens de colonoscopie ook weefsel afnemen voor nader onderzoek. Dit heet biopsie. Ook kan hij kleine poliepen verwijderen. Hij doet dit door de poliepen af te binden en met een stroomstootje te verwijderen. De kleine bloeding die hierdoor kan ontstaan, is niet gevaarlijk.
Hoewel colonoscopie een veilig onderzoek is, kunnen in zeldzame gevallen complicaties optreden. Het gaat hierbij om scheurtjes of gaatjes in de darmwand. De kans op zo'n darmperforatie is groter wanneer de darm ontstoken is.
Ook neemt de kans toe als de arts met de colonoscoop een kleine ingreep doet. Perforatie veroorzaakt buikpijn en hoge koorts, met in het ergste geval ziekenhuisopname en een operatie als gevolg.
Sommige patiënten krijgen tijdens de colonoscopie ademhalings- of hartproblemen door het kalmeringsmiddel. De bloeddruk en ademhaling van de patiënt worden daarom goed in de gaten gehouden tijdens het onderzoek.
Colonoscopie is een betrekkelijk klein onderzoek. Wanneer er poliepen zijn verwijderd, kan de patiënt voor de zekerheid een dagje worden opgenomen. Meestel mag je echter dezelfde dag weer naar huis. Vaak - behalve bij biopsie - is de uitslag dan al bekend.
Je mag na het onderzoek niet deelnemen aan het verkeer, vanwege het kalmeringsmiddel dat nog in je bloed zit. Het is daarom verstandig iemand mee te nemen die je kan begeleiden.
Het kan gebeuren dat de patiënt een beetje nabloedt. Dat is heel normaal. Pas bij het verlies van grote hoeveelheden bloed, buikpijn of koorts moet je contact opnemen met de arts.