Boele (74) en Aaltje (72) Beijering vierden hun huwelijksjubileum in hetzelfde hotel als waar ze vijftig jaar geleden trouwden. “Alleen stonden er nu geen sigaretten meer op tafel.”
Aaltje: “Die mooie blauwe ogen deden het. En hij was vrolijk en opgewekt. Na twee jaar hebben we ons verloofd.”
Boele: “Op onze trouwdag was het bloedheet. Dertig graden!”
Aaltje: “We kregen twee zonen en een dochter. De jongens hebben net zulke blauwe ogen als hun vader. Na de geboorte van de oudste bleef ik werken in een winkel met huishoudelijke artikelen, meubelen en vloerbedekking. De kinderwagen nam ik gewoon mee. Toen ik de tweede verwachtte, ben ik gestopt. Ik was liever thuis bij de kinderen. Zeker omdat Boele veel weg was.”
Boele: “Ik maakte als vrachtwagenchauffeur lange dagen, rijtijden werden toen nog niet geregistreerd. Ik werkte van zondagavond tot zaterdagavond. Aaltje heeft de kinderen opgevoed. Jammer, maar ja, zo ging dat. Later kreeg ik een baan als tuinman bij het waterleidingbedrijf. Was ik elke dag om vijf uur vrij. In het begin miste ik de vrachtwagen wel, maar ik was tenminste thuis.”
Aaltje: “We hebben altijd op onze kleinkinderen gepast. We hebben er zes, tussen 8 en 18 jaar.”
Boele: “Ze wonen allemaal vlakbij, we zien elkaar elke week. Mooi toch, dat ze zelf bij je langskomen?”
Aaltje: “Boele golft, ik zing en bridge. En samen gaan we één keer in de maand klootschieten.”
- Plus Magazine