Eerst dacht ik dat het spam was, maar het leek te echt om zomaar te negeren. Ik kreeg advies om me te laten testen. Mogelijk had ik gonorroe opgelopen, een soa ofwel een seksueel overdraagbare aandoening...
Op Plusonline.nl bieden we iedereen de kans gratis kennis te maken met Plus Magazine. Hét maandblad bomvol informatie en inspiratie. Maar deze artikelen, dossiers en columns maken kost veel tijd en geld. Wilt u meer? Overweeg dan ook een abonnement op Plus Magazine.
Om privacyredenen is de naam van de betrokkene gefingeerd.
Suzanne (66): Vier jaar geleden overleed mijn man, na een huwelijk van 38 jaar. Na een zwaar eerste jaar herpakte ik mezelf. Het leven is te mooi om het aan je voorbij te laten gaan. En het leukste is toch om het met een geliefde te delen. Ik liet mijn omgeving weten dat ik openstond voor een nieuwe liefde en meldde me aan op een serieuze datingsite. Er ging een wereld voor me open. Tijdens mijn huwelijk taalde ik nooit naar een andere man. Nu had ik opeens erg veel keuze. Al moest ik wel goed zoeken, de meeste mannen van mijn leeftijd vind ik niet aantrekkelijk. Toch had ik geregeld afspraakjes.
De ene keer werd ik gekoppeld, de andere keer leerde ik de mannen digitaal kennen. Ik beleefde groot plezier aan de ontmoetingen. Ook aan de seks, wanneer het serieuzer werd. Al vond ik de eerste keer seks spannend: een nieuw lichaam, me opnieuw blootgeven, dat was niet niks. Zeker omdat intimiteit in het laatste decennium met mijn man maar een kleine plek had gehad. Nu leefde ik op, voelde me weer jong. Vier mannen zijn er geweest, het afgelopen anderhalf jaar. Met alle vier heb ik mooie dingen meegemaakt. Maar helaas: het ‘houden van’ wilde niet komen. En voor minder doe ik het niet. Ik was net weer een maand alleen toen ik een mail ontving via www.partnerwaarschuwing.nl
Eerst dacht ik dat het spam was, maar het leek te echt om zomaar te negeren. Ik kreeg advies om me te laten testen. Mogelijk had ik gonorroe opgelopen, een soa ofwel een seksueel overdraagbare aandoening. Van wie, dat stond er niet bij omdat de bewuste partner ervoor had gekozen anoniem te blijven. Dagen ben ik van slag geweest. Hoe kon dit? Een geslachtszieke, dat is toch iets voor jongeren? Niet iets voor mensen zoals ik, op zoek naar een nieuwe levenspartner. En ik had helemaal geen klachten! Maar dat zegt niets, ontdekte ik op internet. Dit had mijn overleden man eens moeten weten. Het gaf me een vies gevoel.
Uit schaamte koos ik er dan ook voor om naar een GGD in een grote stad te gaan en niet naar mijn eigen huisarts. Toen ik er binnenstapte, bleek de wachtkamer vol jonge mensen te zitten. Ik voelde me er zo misplaatst. Maar op het toilet, waar ik heen vluchtte, heb ik mijn schouders gerecht. Wie kende mij hier nu? Ik kon er beter maar om lachen. Je kunt veel van mij zeggen, maar niet dat ik niets van het leven maak. De test bleek inderdaad positief. Ik vind het nog steeds vervelend dat ik niet weet van wie ik dit heb gekregen. En ook niet hoe lang ik ermee gelopen heb. Maar inmiddels is het opgelost, dat is het belangrijkste. Eén ding weet ik wel: voor mij geen onbeschermde seks meer, tenzij we beiden zijn getest.”
Uw verhaal in Plus?
Loopt u rond met iets wat u aan (bijna) niemand durft te vertellen? Deel het met andere Pluslezers; dat mag ook anoniem.Schrijf naar redactie@plusmagazine.nl of naar Redactie Plus Magazine, Postbus 22693, 1100 DD Amsterdam o.v.v. ‘Mijn verhaal’.
Reactie toevoegen