In veel Afrikaanse, Aziatische en Zuid-Amerikaanse landen is onderhandelen gebruikelijk. Wie niet afdingt, betaalt meer dan nodig is.
De kunst van het afdingen, is het spel mee te spelen. Dus: weglopen, verontwaardiging laten blijken en weer terugkomen. Probeer erachter te komen wat een redelijke prijs is voor het product dat u op het oog hebt, bijvoorbeeld door te informeren bij andere toeristen. U kunt de onderhandelingen starten door een derde tot de helft van de prijs te bieden. Laat nooit zien hoeveel geld u in uw portemonnee hebt en zorg voor kleingeld.
Marokko, Tunesië, Egypte
Afdingen hoort in Noord-Afrika bij de cultuur. Het dwingt zelfs respect af. Bijna overal is afdingen gebruikelijk: in winkels, bij taxiritten, bij de aankoop van souvenirs. De werkelijke prijs van souvenirs ligt ongeveer een derde tot de helft onder de prijs die de verkoper noemt. Vindt u de prijs bizar hoog, loop dan liever weg dan in onderhandeling te gaan. Gaat u de onderhandelingen in en gaat de verkoper akkoord met uw prijs, dan is de ongeschreven wet dat u het product ook koopt.
West- en Oost-Afrika
Ook in het westen en oosten van Afrika wordt vrijwel op elke plek onderhandeld over de prijs. Denk aan landen als Gambia en populaire safaribestemmingen als Kenia en Tanzania. Lees hier tips om beter te worden in afdingen.
Zuid-Afrika
Afdingen maakt geen deel uit van de cultuur. Afdingen op lokaal handwerk kan best, maar houd er rekening mee dat de gemiddelde aanbieder er niet veel op verdient.
China
Afdingen kan wel, maar is in grote winkels niet gebruikelijk.
Indonesië
Afdingen op voedsel, textiel en andere spullen die u op de markt koopt, is heel normaal. Afdingen op de prijs van fietstaxi’s is een must.
Europa
In de ons omringende landen is de cultuur ongeveer gelijk als in Nederland, maar met dit artikel in het achterhoofd bent u zeker niet kansloos. Op markten in Zuid-Europa is afdingen zeker het proberen waard.
Turkije
In Turkije is onderhandelen een nationale sport. Toeristen doen zichzelf tekort als ze er niet aan meedoen. In grotere winkels is afdingen niet gebruikelijk.
Dolph Heideman: ‘Afdingen? Vertel een mop!’
“In Zuidoost-Azië is afdingen deel van het leven. Prijzen die daar op markten worden gevraagd, zijn veel te hoog. Bijna niemand betaalt dat, behalve Japanners. Die zijn te beleefd om af te dingen. Maar op een leuke manier iets van de prijs af praten, dat weet ook de verkoper te waarderen. Toen mijn vrouw en ik laatst in Bangkok waren, wilde ik vier T-shirts kopen bij een marktkraam. Ik vroeg de prijs, barstte in lachen uit en zei dat ik nog nooit zo’n leuke grap gehoord had. Alsof ik de hele stal wilde kopen! Ik zei dat ik wel een derde van die prijs wilde betalen. De verkoper zei dat hij dan dreigde failliet te gaan, maar hij wilde me tegemoet komen door 95 procent van de prijs te vragen. Op zo’n moment ga ik altijd even zitten. Dan leg ik uit dat ik niet zoveel kan betalen, omdat ik ook hoge kosten heb. Toen zakte hij naar 80 procent. Toen ben ik een mop gaan vertellen. Uiteindelijk zakte de prijs naar 55 procent, en dat heb ik betaald. Het kostte wel twintig minuten, maar dat moet je zien als een deel van je vakantie. En de verkoper is ook blij dat hij op een leuke manier tenminste iets verkoopt. Als de prijs echt te laag zou zijn, dan zou hij niet akkoord gaan. In Nederland onderhandel ik meestal niet over de prijs, maar als ik een mooi pak koop, praat ik altijd wel een paar sokken of een das erbij. En dan ga ik ervan uit dat gratis op lengte maken bij de prijs is inbegrepen.”
Lees ook: Cursus handjeklap voor beginners
- Plus Magazine
