Van een allergie is sprake als het lichaam te heftig reageert op stoffen van buitenaf, zoals stuifmeel, of bepaalde etenswaren.
Van allergie is sprake wanneer het lichaam reageert op stoffen die het niet kan verdragen. Die stoffen, zoals bijvoorbeeld stuifmeel van bomen of stofmijten, worden omgevingsantigenen of allergenen genoemd en zijn gewoonlijk niet schadelijk. Maar het immuunsysteem van een allergiepatiënt beschouwt die allergenen wel als schadelijk.
Als bijvoorbeeld iemand allergisch is voor stuifmeel en aan dit allergeen wordt blootgesteld, reageert het immuunsysteem van het lichaam als volgt: nadat het lichaam voor het eerst aan het allergeen is blootgesteld, produceren de witte bloedcellen antilichamen, in het bijzonder IgE-antilichamen, die het immuunsysteem voorbereiden op een volgende aanval van hetzelfde allergeen. Bij de eerste blootstelling aan stuifmeel zullen zich geen uitwendige allergische symptomen voordoen, maar inwendig binden de IgE-antilichamen zich aan mestcellen. Dat zijn gespecialiseerde cellen in weefsels die met de buitenwereld in contact staan. Mestcellen zijn te vinden in het ademhalingssysteem, het maag-darmkanaal en de huid.
Bij volgende keren dat iemand wordt blootgesteld aan stuifmeel, bindt dit allergeen zich aan het IgE-antilichaam en scheidt het chemicaliën, zoals histamine, in de mestcellen af. Daardoor ontstaan de allergiesymptomen, zoals een loopneus, waterige ogen en niezen.
Er zijn allerlei allergieën, zoals huid- en voedselallergieën. De vele verschillende allergische reacties kunnen variëren van huiduitslag tot overgeven en diarree.
