'Ik weet nu: na een depressie kun je weer genieten van het leven'

Hadewych Veys

De een heeft meer doorzettingsvermogen dan de ander: Mieke Vollebregt is een echte 'doorzetter'. Na jaren vechten tegen depressieve klachten en sombere gevoelens zie ik eindelijk de toekomst zonnig tegemoet.

Mieke Vollebregt: “Na jaren vechten tegen depressieve klachten en sombere gevoelens zie ik eindelijk de toekomst zonnig tegemoet. Het was zeker geen gemakkelijke weg: ik voelde me vaak somber, onbegrepen en alleen. Als ik terugkijk, realiseer ik me dat de tekenen van depressie al op jonge leeftijd aanwezig waren. Maar na de geboorte van mijn eerste kind, meer dan dertig jaar geleden, raakte ik in een diepe depressie. Ik stond er alleen voor, had mijn stuitje gebroken en woonde op tweehoog. Het was een zware periode. Daarna heb ik nog twee keer een zware depressie gehad. Ik was altijd wel een beetje neerslachtig, maar deze drie keer werd het heviger. De laatste in 2014 was zo ernstig dat ik niet meer kon werken. Uiteindelijk kreeg ik de diagnose dysthyme stemmingsstoornis. Dat was eigenlijk een opluchting. Ik werd weliswaar grotendeels afgekeurd, maar kreeg de bevestiging die ik nodig had. Ik heb in mijn leven veel verschillende therapieën gevolgd, maar wat echt gezorgd heeft voor positieve verandering is dagelijks wandelen en ACT, ofwel Acceptance and Commitment Therapy. Dit geeft mij zoveel rust. Ik hoef nu niet meer te vechten tegen mijn negatieve gevoelens, die komen en gaan, en dat is oké. Dit gaf mij de ruimte en vrijheid om mijn leven opnieuw in te richten. Ik leerde dat ik niet perfect hoef te zijn. Ik had altijd het idee dat dat wel moest. Ik wilde mijn ervaringen omzetten in iets positiefs, heb meerdere opleidingen gevolgd en ben mijn eigen praktijk als coach gestart. Ik wil anderen laten zien dat het mogelijk is om een fijn leven te leiden, zelfs na zware periodes. Dat je na een depressie weer kunt genieten van het leven én dat het oké is om om hulp te vragen. Mijn leven is zoveel mooier geworden. Ik ga elke dag naar buiten, zelfs als het koud, guur en nat is. Dat houdt me in het hier en nu. Ik kijk weer vooruit. Nu het goed met me gaat, kijk ik vol optimisme naar de toekomst. Ik droom van reizen met de trein door Europa en om terug te gaan naar Marokko waar ik ooit een jaar heb gestudeerd. Ik geniet van mijn leven en ben dankbaar voor elke nieuwe dag.”