Kunnen de kinderen het ouderlijk huis verkopen, als de ouder dementerend is en naar een verzorgingstehuis zal moeten.
Nee, zo gemakkelijk is het niet. Daarom is het ook zo belangrijk om met een notariële volmacht op dit soort situaties in te spelen. Degene die de financiële zaken regelt, mag dan het initiatief voor de verkoop nemen.
Maar in uw geval is er geen gevolmachtigde. De ouder is kennelijk wilsonbekwaam en kan het huis zelf niet verkopen. De kinderen kunnen dan niet zo maar zeggen: dan doen wij het wel even. Ze hebben een bewindvoerder of curator nodig, die de financiële zaken ter hand kan nemen. Daar gaat een procedure aan vooraf omdat die door de kantonrechter benoemd moet worden. Dat is zo in de wet geregeld om de belangen van de zieke te beschermen.
Het is overigens niet zo dat de kantonrechter daarvoor altijd een buitenstaander aanwijst. Hij zal in eerste instantie toch bij een familielid inkomen, in uw geval mogelijk een kind, broer of zus. Die kan dan zelfstandig de financiële zaken regelen, maar heeft voor grotere transacties zoals de verkoop van een huis, toch weer toestemming van de kantonrechter nodig.
Om deze problemen te voorkomen is het belangrijk dat ouderen niet te lang wachten om afspraken te maken over hun financiële zaken, als ze die zelf niet meer kunnen behartigen. Zeker als een van de partners wegvalt, is het tijd om iemand te machtigen om zo nodig gezaghebbend te helpen met de administratie.
Met een notariële volmacht machtig je een persoon voor het nemen van belangrijke beslissingen. Bij de notaris laat je zo’n volmacht opstellen. Deze kan echter niet garanderen dat deze gemachtigde persoon ook daadwerkelijk jouw wensen behartigt. Het is dus belangrijk dat je de persoon die je machtigt volledig vertrouwt. Veel mensen kiezen daarom hun partner of een van de kinderen.