Zorg steeds maar uitgesteld
Gerda van Hunnik-van Wijk (83) moest door corona tien maanden op een nieuwe heup wachten. “Ik heb bijna een jaar verloren. En dat terwijl de klok op mijn leeftijd natuurlijk extra hard tikt. Heel moeilijk vond ik dat.
Des te meer omdat ik een heel actief type ben. Ik troostte mezelf met de gedachte dat ik door de pandemie ook zónder klachten waarschijnlijk lang aan huis gekluisterd zou zijn geweest. Maar zwaar was het wel. Begin 2020 zakte ik steeds vaker door mijn linkerheup en had ik veel pijn. De huisarts verwees me door naar de specialist. In april kreeg ik een telefonische intake, in mei bleek bij een lichamelijk onderzoek op de poli dat ik een nieuwe heup nodig had. Ik kon nauwelijks nog lopen, maar vanwege corona werd de operatie steeds uitgesteld. Uiteindelijk was ik pas in maart 2021 aan de beurt.
Na twee dagen ziekenhuis en twee weken revalidatie was ik weer op de been en kon ik naar huis. Ik heb mijn dagelijkse wandelroutine meteen hervat. Fietsen en autorijden lukten ook snel weer. Wat een vrijheid! Helaas begon al snel na de ingreep mijn andere heup op te spelen. Door het lange wachten is die waarschijnlijk flink overbelast geweest. Een tweede operatie bleek onafwendbaar. Die heeft eind augustus plaatsgevonden. Corona heeft mijn leven op meerdere manieren flink zuur gemaakt. Maar het was niet anders. De uiteindelijke zorg was er gelukkig niet minder om. Dat ik in het ziekenhuis en bij de revalidatie weinig bezoek mocht ontvangen, deerde me niet. Met mijn iPad en videobellen redde ik me prima.”
Dit interview stond in Plus Magazine van december 2021. Daarin legde ook ziekenhuisbestuurder Bart Berden uit hoe de ziekenhuizen weer op proberen te starten na de drukte van de pandemie. Wat wordt het nieuwe normaal in het ziekenhuis? Lees hier verder.