Over solanine en tomatine
We maken het allemaal wel eens mee: je laat de aardappelen iets te lang liggen en ineens zitten er uitlopers aan. Kun je ze dan nog eten? En hoe zit dat met onrijpe, groene tomaten?
Beide groente- (en fruit-)soorten bevatten solanine, een natuurlijke gifstof die onder invloed van licht kan ontstaan. Bij aardappelen vormt het zich in de schil van groene aardappelen of in uitlopers (de kiemen) van oude aardappelen.
Bij onrijpe tomaten komt een soortgelijke stof voor: tomatine. Tijdens het rijpingsproces verdwijnt de stof, dus in een rode tomaat zit geen tomatine meer.
Gezondheidsklachten
De kans dat je daadwerkelijk last krijgt van solanine of tomatine is vrij klein. Je moet een flinke hoeveelheid oude aardappelen of groene tomaten eten, wil je er ziek van worden. Radar zocht het uit: vergiftiging treedt pas op bij 2,5 mg alkaloïden per kilogram lichaamsgewicht per dag. Een rekensommetje: iemand van 50 kg zou dan 1,8 kg geschilde of 4 kg ongeschilde aardappelen moeten eten. We eten gemiddeld 250 gram aardappelen per portie.
Ook is het zo dat de solanine bij aardappelen voornamelijk onder de schil zit, dus met het schillen van de aardappelen verdwijnt het grootste deel van de gifstoffen.
Heb je toch een teveel van de stoffen binnengekregen, dan krijg je in de meeste gevallen last van misselijkheid, overgeven, buikkramp, diarree, een bittere smaak of branderig gevoel in de mond. In ernstige gevallen kun je je bewustzijn verliezen of last krijgen van ademhalings- en hartproblemen. Deze klachten zijn heel zeldzaam, omdat de meeste mensen de stof uitspugen tijdens het overgeven.
Zo min mogelijk solanine of tomatine
- Bewaar aardappelen koel, donker en droog.
- Verwijder de plekjes van aardappels als je ze met de schil eet en zorg dat ze vers en onbeschadigd zijn.
- Snijd de groene plekken, uitlopers en plekjes ruim weg van je aardappelen. Dieper dan alleen het oppervlak.
- Eet alleen tomaten als ze rijp zijn.
Bron: Radar.nl
