16 veroorzakers van blaasjes

Een blaasje, in medische termen ook wel vesikel of vesicle genoemd is een holte in de opperhuid, gevuld met helder vocht. Een vesikel is kleiner dan een blaar, meestal wordt een grens van 1 centimeter gehanteerd. Als er veel ontstekingscellen in het vocht aanwezig zijn, wordt het vocht troebel. Dan heet het een pustel.

1. Contactdermatitis

Contactdermatitis (contacteczeem) kan worden onderverdeeld in allergisch en niet-allergisch contacteczeem.  De huid is rood, schilferend en jeukt en er kunnen kleine bobbeltjes en blaasjes gevuld met vocht ontstaan. Het heet allergisch contacteczeem wanneer bepaalde stoffen een allergische reactie in de huid uitlokken. Een kleine hoeveelheid van die allergeen veroorzaakt dan al huidklachten. Er kan met een plaktest worden gekeken op welke stof je reageert. Een crème met corticosteroïden verlicht de klachten.

 2. Ortho-ergisch eczeem

De niet-allergische vorm van contacteczeem wordt ortho-ergisch eczeem of irritatie-eczeem genoemd. Het wordt veroorzaakt door irriterende, zwak-toxische stoffen zoals schoonmaakmiddelen en oplosmiddelen. Het gaat om stoffen die de huid rechtstreeks beschadigen, zonder dat er sprake is van een allergie. De schade aan de huid is afhankelijk van de duur van de blootstelling, en de concentratie van het product. Voor ortho-ergisch eczeem bestaan geen testen, het heeft geen zin om een plaktest met irriterende stoffen te doen, die veroorzaken immers altijd en bij iedereen een reactie. Ook deze vorm van contacteczeem wordt behandeld met corticosteroïden.

3. Parfumallergie

Een derde vorm van eczeem met blaasjes is parfumallergie. Dit ontstaat wanneer je allergisch bent voor een van de parfumgrondstoffen uit de zogenoemde parfummix. Klachten bij een parfumallergie doen zich meestal voor in de hals, het decolleté, achter de oren, op de polsen en onder de oksels, omdat daar producten met een hoge concentratie parfumgrondstoffen worden aangebracht. Een plaktest met de bestanddelen uit de parfummix geeft uitsluitsel over of er inderdaad sprake is van een parfumallergie.

4. Koortslip

De officiële naam voor een koortslip is herpes labialis. Het wordt veroorzaakt door het zeer besmettelijke herpes simplex virus (HSV). Wie besmet is, heeft het virus altijd bij zich. Zo’n drie keer per jaar wordt het virus actief en gaat dan via de zenuw naar de huid - altijd naar dezelfde plek. Een koortslip kan worden uitgelokt door zonlicht maar steekt ook vaak de kop op bij een verminderde weerstand.

5. Genitale herpes

Het herpes simplex virus type 2 (HSV-2) kan genitale herpes veroorzaken. Deze seksueel overdraagbare aandoening is een infectie van de huid en slijmvliezen in en rond de geslachtsdelen. Je kunt het alleen oplopen door seksueel contact met iemand die besmet is. Het jeukt en geeft een geïrriteerd, branderig gevoel, zweertjes en blaasjes. Aanvallen kunnen gepaard gaan met pijn, koorts, opgezette klieren in de liezen, pijn bij het plassen en vaginale afscheiding. De huisarts kan na een test medicijnen voorschrijven.

6. Impetigo bullosa

Impetigo (krentenbaard) is een oppervlakkige bacteriële infectie die ook wel ‘kindzeer’ of ‘kinderzeer’ genoemd wordt. Impetigo bullosa is krentenbaard met blaren. Het komt het meest bij kinderen voor, maar ook volwassenen kunnen het krijgen; het is enorm besmettelijk. In milde gevallen wordt het behandeld met een bacteriedodende crème of zalf. Anders wordt een antibioticakuur voorgeschreven.

7. Brandwonden

Brandwonden kunnen ontstaan door contact met hete vloeistoffen, vuur, de zon of elektriciteit. Er zijn verschillende gradaties. Een brandwond mag nooit onderschat worden. Is de huid kapot of ontstaan er blaren, dan moet altijd contact met de huisarts gezocht worden.

8. Stomatitis

Wanneer het slijmvlies aan de binnenkant van de mond ontsteekt, heet dat stomatitis of mondslijmvliesontsteking. Het slijmvlies gaat dan gemakkelijk bloeden, er zijn blaasjes en kloofjes in en het slijmvlies  is gevoelig en roodgekleurd. Ook het tandvlees kan opzwellen, rood en gevoelig worden en ontsteken. De bekendste vorm van mondslijmvliesontsteking zijn aften.

9. Bevriezing

Als het lichaam aan grote kou wordt blootgesteld, ontstaat vaatvernauwing met een sterk verminderde bloedtoevoer naar de huid. Vaak gebeurt dit bij handen, voeten, oren of neus. Het eerste symptoom van bevriezing is een wittige kleur en koud aanvoelen. Bij ernstige bevriezing ontstaan ijskristallen in de bloedvaatjes. Bloed gaat klonteren wat afsluiting van de bloedvaatjes veroorzaakt, met een roodpaarse kleur, blaarvorming en pijn tot gevolg. Afhankelijk van de ernst van de bevriezing kan het weefsel zich soms herstellen. De behandeling bestaat uit een snelle opwarming van de bevroren huid. Bel bij bevriezing altijd een dokter.

10. Gordelroos

Gordelroos (herpes zoster) is een huiduitslag die wordt veroorzaakt door het waterpokkenvirus. De uitslag verschijnt meestal aan één kant van het lichaam, bijvoorbeeld als een gordel om de linkerkant van het lichaam, vandaar de naam. Medicijnen zijn meestal niet nodig, maar je kunt met crème smeren om de jeuk te verminderen en de blaasjes in te laten drogen.

11. Wondroos

Wondroos (ook belroos of erysipelas genoemd)  is een acute bacteriële ontsteking. Het komt het meest voor op benen, armen en gezicht. Vaak is er sprake van een wondje waardoor de bacterie het lichaam binnen kan komen. Het wordt gekenmerkt door een dieprode vlek op de huid. Wondroos gaat vaak gepaard met pijn, koorts, vermoeidheid, duizelingen, braken en flauw vallen. De arts kan antibiotica voorschrijven.

12. Dyshidrotisch eczeem

Dyshidrotisch eczeem of blaasjeseczeem is een handeczeem met vocht gevulde blaasjes op de handpalmen, de zijkanten van de vingers en soms ook de voetzolen. Wanneer er sprake is van vele grotere blaasjes heet het pompholyx. De klachten bestaan uit lichte jeuk en pijn, maar het kan leiden tot pijnlijke kloven. Dyshidrotisch eczeem komt veel voor en is meestal chronisch. De oorzaak is onduidelijk.

13. Waterpokken

Waterpokken wordt veroorzaakt door het varicella-zoster virus. De ziekte geeft blaasjes op de huid en jeuk. Het wordt verspreid door de lucht of door direct contact. De incubatietijd (de tijd tussen het moment van besmetting en het ontstaan van de eerste blaasjes) is twee tot drie weken. Tot alle blaasjes ingedroogd zijn, blijft het besmettelijk. Deze periode duurt 10 tot 12 dagen. Waterpokken gaat vanzelf over. Wel wordt er vaak een jeukstillende lotion gebruikt. Om littekens te voorkomen, is het verstandig om zo min mogelijk aan waterpokken te krabben.

14. Blaren

Een blaar is een reactie van je huid om het onderliggende weefsel te beschermen. Tussen de opperhuid en de lederhuid hoopt zich vocht op, waardoor je een blaas ziet. Het eerste dat je merkt is vaak een branderige, rode huid. Een bekende oorzaak is druk of wrijving door te nauwe schoenen of schoenen die nog niet goed zijn ingelopen.

15. Pemphigus en bulleus pemfigoïd

Pemphigus en bulleus pemfigoïd zijn zeldzame auto-immuunziekten waarbij blaren op de huid en slijmvliezen ontstaan. Bij pemphigus ontstaan blaren in de opperhuid en bij bulleus pemfigoïd onder de opperhuid. Pemphigus is zonder behandeling levensbedreigend door verlies van vocht en door bijkomende infecties. De ziekten ontstaan meestal op oudere leeftijd en af en toe ook bij kinderen. Beide aandoeningen zijn te behandelen, maar dat duurt jaren. Ze zijn niet besmettelijk.

16. Porfyria cutanea tarda

Porfyria cutanea tarda (PCT) is een blaarvormende huidaandoening die veroorzaakt wordt door een gebrek aan het enzym porfyrogeen decarboxylase. Omdat er een tekort is aan dit enzym (of omdat het enzym niet voldoende werkt) neemt het aantal porfyrines in het bloed toe. Deze stoffen zorgen ervoor dat huid gevoeliger is voor zonlicht. Het belangrijkste symptoom van PCT zijn de blaren die ontstaan op die delen van de huid die zijn blootgesteld aan de zon. Daarnaast is de huid gevoeliger voor stoten en ontstaan er gerstekorrels (millia) na het genezen van de blaren. Ook overbeharing en pigmentvlekken, nagelverlies en haarverlies komen voor. Behandeling bestaat uit medicijnen die de porfyrines beter oplosbaar maken zodat je ze kunt uitplassen, en het vermijden van blootstelling aan teveel zonlicht.