Bellen naar het Steunpunt Huiselijk Geweld: hoe werkt dat?

Er is een landelijk nummer dat je veilig en anoniem kunt bellen: 0900 -126 26 26 (vijf cent per minuut). Je wordt gevraagd om je postcode in te toetsen, zodat je direct wordt doorverbonden met het Steunpunt in jouw omgeving. Het nummer is afgeschermd en komt dus niet op je telefoonrekening.
 

[ITEMADVERTORIAL]

Als je belt naar het Steunpunt krijg je een hulpverlener aan de lijn, die luistert naar je verhaal. Wat je vertelt blijft geheim, als je dat wilt. De hulpverleners hebben speciale trainingen gehad. Ze weten hoe ze met meldingen van mishandelingen om moeten gaan, kunnen vragen beantwoorden en doorverwijzen naar andere hulpverleners in de buurt. Ook als je niet zeker weet of er sprake is van ouderenmishandeling kun je bellen of als je in een situatie zit waar je je niet prettig bij voelt. Nog te vaak denken mensen dat ze dingen maar 'moeten accepteren'. Of weten ze niet zeker of het wel mishandeling is en durven daarom niet te bellen. Daarom het advies: bel altijd. Ook bij twijfel.

Het gesprek begint zoals je dat zelf wilt. Jij belt. Het gaat er niet om hoe je je verhaal vertelt, het is veel belangrijker dat je de stap hebt genomen om te bellen. Iedereen is verschillend. Sommige mensen beginnen gelijk te vertellen, anderen barsten in huilen uit. Hoe dan ook, de hulpverleners zullen je altijd op je gemak stellen zodat je kunt vertellen wat je kwijt wilt. Ook maakt het niet uit of je anoniem belt, of je naam zegt. En omdat bellen naar het Steunpunt Huiselijk Geweld altijd zonder nummervermelding is, hoeft ook dat je niet te weerhouden.

De medewerker van het Steunpunt geeft advies op maat en bespreekt met je wat de volgende stap zou kunnen zijn. Bij een levensbedreigende situatie wordt de politie ingeschakeld. Is de situatie niet levensbedreigend, dan zijn er meerdere opties. Als bijvoorbeeld een oudere slachtoffer is van financiële uitbuiting, dan kan Humanitas worden ingeschakeld die een oudere leert hoe de eigen financiën te beheren. Of  de wijkverpleegkundige kan worden benaderd om eens langs te gaan en het gesprek aan te gaan met de oudere. Soms zie je ook dat mensen zelf het heft weer in handen nemen nadat ze hun verhaal hebben verteld, en duidelijk is geworden dat ze inderdaad in een situatie zitten die niet klopt.

Als je vermoedt dat het niet goed gaat bij een oudere thuis is het belangrijk om hierover in gesprek te gaan. Als dat mogelijk is met de oudere zelf of anders met iemand die de oudere ook kent. Samen kunnen jullie bepalen wat je het beste kunt doen en bellen met het Steunpunt voor hulp en advies. Ook bij twijfel.

Zeker voor ouderen die minder mobiel zijn, die nooit alleen worden gelaten of geïsoleerd zijn, is 'zomaar even bellen' lastig of zelfs onmogelijk. Uit angst of schaamte durven deze ouderen vaak niet te bellen. Zij zijn vaak aangewezen op hun omgeving om de signalen van mishandeling te herkennen. Wees daarom alert als omstander. Is een oudere bijvoorbeeld altijd schrikachtig of angstig als een bepaald familielid is langs geweest, dan kan er iets aan de hand zijn. Een signaal is een startpunt om alert te zijn en iets te doen.

Zit je als oudere in zo'n situatie, verzin dan een reden om naar de huisarts te gaan of om de huisarts naar jou te laten komen. Juist de professionele hulpverleners zijn in dit soort situaties de aangewezen personen om de signalen te herkennen en te constateren dat er iets mis is.Of praat er over met iemand die je vertrouwt. Zoals een buurvrouw of familielid. Samen kun je bespreken wat het beste is om te doen en het Steunpunt Huiselijk Geweld bellen.