Huizenruil: gratis vakantie vieren

Huizenruil bestaat al sinds de jaren vijftig. Toen waren het de reislustige leraren die in hun vakanties van huis ruilden met collega’s in andere delen van het land of in het buitenland. Ze kwamen met elkaar in contact door oproepjes te plaatsen in regionale of buitenlandse kranten. De organisaties die de leraren in 1953 oprichtten, Intervac en Homelink, bestaan nog altijd. Huizenruil was destijds niet zo simpel. Er werden lijsten gemaakt met beschikbare woningen. Mensen die geïnteresseerd waren in een huis schreven elkaar een brief. Als de andere partij niet wilde of niet in dezelfde periode met vakantie ging, moest je op zoek naar een volgend huis. Dankzij internet is huizenruil veel makkelijker geworden. Je klikt de streek of het land aan waar je heen wilt en ziet in een oogopslag ­wanneer een huis beschikbaar is. Met één muisklik is er contact met de eigenaar.

Het mooie van huizenruil is dat je overal naartoe kunt zonder dat je een huis of hotelkamer hoeft te huren. Je bent ­alleen reiskosten kwijt. Vakanties of weekendjes weg zijn op die manier veel goedkoper. Het kan zomaar de helft van de kosten schelen – of meer. Bovendien hoef je op de plaats van bestemming niet meer kosten te maken dan thuis. Je kunt zelf koken, je gebruikt de fietsen van de bewoners in plaats van huurfietsen, en je zit in hun tuin in plaats van op een caféterras. Voor veel huizenruilers is het extra aantrekkelijk dat ze in een ‘echt’ huis wonen, net als de lokale bevolking.

Makkelijk zoeken
Om gebruik te kunnen maken van de huizenruilplatforms op internet moet je je aanmelden en je eigen huis beschikbaar stellen. Er bestaan verschillende platforms (zie kader: Waar kun je terecht?). Voor het lidmaatschap betaal je ieder jaar een vast bedrag. Het ruilen zelf gaat met gesloten beurs. En kan zo vaak als je wilt. Sommige deelnemers ruilen eens per jaar of slaan een jaar over. Anderen gaan wel tien keer per jaar op pad. Het gaat erom dat je een match vindt: iemand die in dezelfde periode ­vakantie wil vieren in jouw huis.

Net als bij de verkoop van een huis helpt de presentatie enorm. Zorg dus voor mooie foto’s van je huis en informatie over de omgeving. Sommige locaties verkopen zichzelf; Amsterdam is heel populair, voor andere locaties moet je meer je best doen. Wie op het platteland van Groningen woont, prijst ­bijvoorbeeld de stad ­Groningen aan, de Waddenzee en de ­zeehondencrèche in Pieterburen.

Zoeken met filters
Huizenruilplatforms hebben ­‘filters’ om het zoeken te vergemakkelijken. Dankzij die filters kun je bijvoorbeeld zoeken naar een huis in de Belgische Ardennen met minstens drie slaapkamers én de mogelijkheid om de hond mee te nemen. Er verschijnen dan ­direct geschikte woningen waarvan de bewoners hebben ­aangegeven dat ze naar Nederland willen. Ook is zichtbaar wanneer het huis beschikbaar is. ­Potentiële ruilers hebben rechtstreeks ­contact met elkaar; de organisatie zit er niet tussen. Wel kun je bij de organisaties terecht met vragen of als er problemen zijn. Vaak kan dit in diverse talen en 24 uur per dag, op elke dag van de week.

Oeps, sorry
Tijdens een huizenruil gaat niet snel iets mis. De ruil is ­gebaseerd op wederzijds ­vertrouwen. Maar stel dat iets kapotgaat? Of dat een glas rode wijn op de vloerbedekking valt? “In principe valt zoiets onder de aansprakelijkheids­verzekering van degene die de schade ­veroorzaakt”, zegt Rudi Buis van het Verbond van ­Verzekeraars. Volgens Buis zijn ­sommige ­inboedelverzekeringen zo uitgebreid dat deze ook schade vergoeden die anderen veroor­zaken. “Altijd vooraf checken hoe beide partijen ­verzekerd zijn”, ­adviseert hij.

Corinne Nieman, ­verantwoordelijk voor Huizenruil.com in Nederland, zegt dat ze nog nooit heeft meegemaakt dat hierover een probleem ontstond. “Mensen gaan met respect met ­elkaars huis om”, zegt ze. “Als iets stuk gaat, regelen ze dat ­kennelijk onderling, want ik hoor er niets over.”

Kink in de kabel
En wat gebeurt er als meneer Johnson een been breekt en de huizenruil niet doorgaat? ­Misschien kunnen de Johnsons en de Jansens aankloppen bij hun ­annuleringsverzekering om de kosten van vliegtickets terug te krijgen. Rudi Buis van het Verbond van Verzekeraars: “Of dan iets vergoed wordt, hangt af van de voorwaarden van de ­annuleringsverzekering.”

Maar waar moet de familie ­Jansen, die zich verheugde op de vakantie, nu heen? Volgens ­Corinne Nieman van Huizenruil.com leert de ervaring dat de ­Johnsons zich dan zó verantwoordelijk voelen dat ze in hun omgeving zelf op zoek gaan naar een alternatief huis voor de Jansens. Ook de huizenruilorganisatie gaat zoeken naar een geschikt huis. Corinne Nieman: “Helemaal waterdicht is het niet, maar de kans is groot dat er een oplossing gevonden wordt.”

Wetenschappelijk onderzoeker Lucy Kok (61) en de gepensioneerde José Carmo da Rosa (66) wonen in Amsterdam en gaan ieder jaar een week naar
Zuid-Frankrijk met huizenruil. “In Zuid-Frankrijk ­logeerden wij altijd bij de broer van José”, zegt ­Lucy. “Maar die ging ­scheiden en woonde daarna in een klein flatje. Het alternatief was dat we een hotel namen. Dan zit je ­opgesloten op je kamer of in de lobby. En als je een huis huurt, kom je in een woning ­terecht die speciaal voor de verhuur is ­ingericht. Daarom schreven we ons in voor huizenruil. Dan krijg je een ­persoonlijker huis.”

Lucy en José krijgen veel aanbiedingen van andere huizen­ruilers. “Van over de hele wereld. Vooral uit ­plaatsen waar we niet heen willen. ­Amsterdam is een populaire ­bestemming. We slaan bijna alles af, maar we zijn wel al in Parijs, Berlijn en Madeira ­geweest.”

Ze vindt het een prettig idee dat ­huizenruil tweerichtingsverkeer is. “Er zitten andere mensen in jouw huis en jij zit in hun huis. Maar het ­organiseren van huizen­ruil kost soms wel veel tijd. Het is gedoe. Je moet een goede match vinden; mensen mailen, kijken of ze willen, en of ze in dezelfde tijd willen als jij. En je moet je huis goed schoonmaken en het andere schoon achterlaten. Voor ­alleen een weekendje weg zou ik het niet doen.”

Tony Liem (65) uit Tilburg ruilt zijn huis vijf keer per jaar en reist de hele wereld over. “Ik werkte in de toeristensector en heb veel van de wereld gezien. Maar sinds 2004 ben ik volledig ­afgekeurd en met een uitkering blijft er niet veel geld over om te reizen. Sindsdien doe ik aan ­huizenruil. Zo ben ik alleen geld kwijt aan de ­reis­kosten.” Binnenkort vertrekt hij naar Ubud, op het Indonesische eiland Bali. ­Andere bestemmingen in 2018: ­Tsjechië (de stad Praag), Duitsland (Adelsheim), Spanje (Madrid) en ­Italië (Florence).

Tony: “In Madrid en Florence zit ik in een huis in hartje centrum. Net als ­vorig jaar in Parijs – daar had ik een penthouse met een glazen wand. Als ik ’s ochtends mijn ogen open­deed, zag ik de Eiffeltoren en de ­Sacré-Coeur. Vorig jaar was ik op ­Bonaire. Ook alweer in een prachtig huis.”

En zijn eigen woning? “Het is een ruim huis met drie slaap­kamers. Maar ja, Tilburg, dat zegt ­Australiërs of Amerikanen niets. Je moet het een beetje verkopen. Dicht bij de ­Efteling, Safaripark Beekse Bergen en de Biesbosch, vermeld ik. En je bent zó in België en Duitsland.” Gaat het altijd goed? “Eén keer was er iets kapot. De mensen met wie ik toen ruilde, lieten geld achter. Het was meer dan genoeg.”

Waar kun je terecht?
Voor huizenruil bestaan veel platforms. De grootste drie zijn www.huizenruil.com (lidmaatschap €130 per jaar), www.homelink.org (€115 per jaar) en www.intervac.nl (€84 per jaar). Deze organisaties hebben leden in meer dan 150 landen. Voor wie alleen binnen Nederland van huis wil ruilen, is er sinds een paar jaar www.nationalehuizenruil.nl (€55 per jaar). Er zijn ook exclusieve platforms, zoals www.behomm.com, speciaal voor architecten en ­designliefhebbers.