Mijn moeder (93) woont zelfstandig. Dat lukt aardig. Ik maak roosters voor eten koken, schoonmaken, haar gezelschap houden of meenemen naar de kapper. Mijn jongste zus wil niet in het rooster meedraaien. Zij gaat langs als het haar uitkomt. Ik vind dat lastig omdat de druk op ons – broer en twee andere zussen – hierdoor wel erg groot wordt. Wat raadt u aan?
Huur hulp in
Jullie hebben gekozen voor een heel uitgebreid mantelzorgpakket. Misschien is hulp inhuren geen gek idee? Uw jongste zus voel er niet voor om te mantelzorgen. Zij kiest ervoor om gewoon ‘dochter’ te blijven en langs te gaan bij haar moeder wanneer zij dit wil. Het moet geen verplichting zijn!
Geartsje de Boer-Wagenaar (71), Menaam
Laat ieder doen wat hij kan
Mijn vader van 99 jaar woont ook nog zelfstandig en weet zich aardig te redden. Mijn broer, twee zussen en ik roosteren niks in. Ik woon het dichtst bij hem en daarom komt hij vaak bij mij eten. Mijn zusjes, die niet in de buurt wonen, komen wanneer het hun uitkomt en nemen hem mee op stap, wat ik weer niet doe. Mijn broer komt minder vaak, maar helpt hem met de financiën. Ieder doet wat hij kan. Is er iemand op vakantie, dan doet de ander weer taakjes en dergelijke, zonder gezeur of irritaties. We houden van elkaar en van onze papa.
Victoria Stavrinidis (61), Noordwijk
[ITEMADVERTORIAL]
Kan het spontaner?
Misschien regelen jullie te veel? Als ik lees over een schema, word ik een beetje verdrietig. De spontaniteit is nu ver te zoeken. Vandaag moet ik naar moeder, want het staat op het rooster. Moet er echt zoveel gepoetst worden? Ik snap wel dat er dingen noodzakelijk zijn, maar jullie zijn met z’n vieren, plus aanhang. Lijkt me toch redelijk veel om te zorgen dat uw moeder niets te kort komt.
Phil Beckers-Daemen (64), Maastricht
Betrek zus erbij
Hebt u overwogen om de roosters in overleg op te stellen? Bijvoorbeeld door met z’n allen om de tafel te zitten en tot een werkbaar resultaat te komen? Vaak neemt één persoon het voortouw. Soms vinden anderen dat wel fijn, maar ik kan me ook voorstellen dat uw zusje wil meedenken en tijd wil inplannen op momenten dat het voor haar (en misschien haar gezin) het beste uitkomt. Laat haar mening ook tellen!
Ans Hazelager (67), IJsselstein
Wat vindt u?
Ik schaam me voor mijn vergeetachtige man.
Mijn man wordt steeds vergeetachtiger. Pijnlijk om te zien hoe hij woorden kwijtraakt en geleidelijk lijkt te verdwalen in z’n eigen leven. Thuis redden we het wel, maar daarbuiten vind ik het moeilijk omdat hij het niet altijd meer snapt of soms domme dingen zegt. Ik ga dan met buikpijn naar feestjes of op visite. Ik wil hem beschermen, maar ik schaam me ook voor hem. Hoe kan ik van die schaamte afkomen? Hebt u een advies voor deze Pluslezer? Of wilt u zelf een probleem voorleggen? Stuur uw reactie met uw naam, leeftijd en woonplaats vóór 15 december naar: Redactie Plus Magazine, Postbus 44, 3740 AA Baarn (of: redactie@plusmagazine.nl) o.v.v. ‘Vergeetachtige man’ of ‘Wie weet raad’. Misschien staat uw brief dan binnenkort in deze rubriek.
- Plus Magazine