Eindelijk een baan naar mijn hart

Nico van der Hoeven (56) uit Beesd is getrouwd en heeft drie uitwonende kinderen en één kleindochter.

“Ik zal nooit vergeten hoe mijn vrouw en ik de oprijlaan naar landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt opreden. Tussen de noten­bomen in herfstkleuren door reden we onze toekomst tegemoet. Hoopten we. Het was er zo mooi en het gesprek met de baron en barones even later zo warm en hartelijk, dat we niets liever wilden dan er wonen en werken.

Hard en zakelijk

De jaren ervoor waren best zwaar geweest. Ik werkte als applicatiebeheerder bij ABN Amro. Ik controleerde en repareerde computersystemen. De laatste vijf jaar vond ik mijn werk niet meer leuk. De sfeer veranderde van collegiaal en ontspannen naar hard en zakelijk. Ik wilde best wat anders, maar durfde mijn zekerheid niet los te laten. Hoe betrekkelijk die zekerheid was, bleek toen ik in januari 2013 hoorde dat ik één van de 160 mensen was die er door een reorganisatie uit vloog. Daar had ik het erg moeilijk mee. Bijna dertig jaar had ik mijn stinkende best gedaan voor de bank en nu werd ik ­zomaar aan de kant geschoven.

Kleine advertentie

Hoe moest het verder? Wie zat er nog op mij te wachten? Ik lag er soms wakker van. Het duurde nog een jaar voordat ik echt met ontslag moest. In die periode zat ik in een re-integratietraject, op zoek naar ander werk. Ik ontdekte dat ik niet meer bij een bank wilde werken. Dat harde, waarin alles om cijfertjes draait, is niets voor mij. Dus toen mijn schoonvader me een kleine advertentie gaf met niet veel meer dan de tekst ‘huisbewaarder gezocht voor landgoed in het midden des lands’, besloot ik te reageren.

Samen opnieuw beginnen

Iets heel anders – ik had er wel zin in. Dat ik ben aangenomen, komt denk ik omdat ik ervan hou om voor mensen te zorgen. Als de barones het koud heeft, steek ik lekker de haard voor haar aan. Ik hou onder meer toezicht op de staat van het huis en de tuin en laat de honden uit. Mijn vrouw werkt ook mee, naast haar baan bij een aannemersbedrijf. Ze ziet toe op de schoonmaak en bakt de notentaarten die in de Landgoedwinkel worden verkocht. Naar geheim recept van de barones, die zelf de noten nog dopt. De vrijheid die ik ervaar en het ontbreken van stress vind ik ontzettend fijn. Dat we hiervoor naar het landgoed moesten verhuizen en ons eigen huis verkopen, vonden we geen probleem. Je bent halverwege de 50 en krijgt de kans om samen helemaal opnieuw te beginnen. Prachtig toch?”