‘Groene’ cosmetica was niet eerder zo populair. Maar hoe natuurlijk zijn natuurproducten, en zijn ze echt zo veel beter voor uw huid?
Supergroen
Bij de echte groene cosmetica zijn alle producten samengesteld louter en alleen uit werkstoffen uit de natuur. Er worden geen synthetische conserveringsmiddelen gebruikt, maar bijvoorbeeld natuurlijk salicylzuur. Synthetische geurstoffen (waar veel mensen allergisch voor zijn) worden weggelaten of vervangen door natuurlijke, etherische oliën. Ingrediënten afkomstig van dieren worden niet gebruikt en noch het eindproduct, noch de grondstoffen zijn op dieren getest. Natuurlijke merken zien er streng op toe dat de verpakkingen herbruikbaar of snel afbreekbaar zijn, en niet het milieu belasten. Ook op andere manieren wordt het milieu ontzien. Zo is cosmeticahuis Aveda in de staat Minnesota sinds 2007 overgeschakeld op windenergie.Goedgekeurd
Om de keuze voor de consument iets makkelijker te maken, zijn verschillende keurmerken in het leven geroepen. InNederland kennen we het Eko-keurmerk, toegekend door de onafhankelijke controle-instantie Skal. Buitenlandse ‘groene’ keurmerken zijn BdiH, Ecogarantie en Ecocert. Staat één van deze keurmerken op de verpakking van cosmetica, dan weet u zeker dat het product puur natuurlijk is. Overigens zeggen deze keurmerken niets over de kwaliteit of effectiviteit van een product. En of cosmetica die 100% natuurlijk is beter zou zijn voor de huid, staat niet vast. Kijk voor meer informatie op www.eko-keurmerk.nl, www.bdih.nl, www.ecogarantie.com en www.ecocert.com.
Effect op de huid
Niet alles uit de natuur is goed voor onze huid. Denk maar aan brandnetels. Natuurlijke cosmetica zijn dan ook niet per definitie beter voor uw huid. Al is de kans misschien kleiner, toch kan een gevoelige huid ook allergisch zijn voor producten uit de natuur. Daarom worden natuurlijke ingrediënten net zo uitvoerig getest op tolerantie door de huid als werkzame stoffen uit het laboratorium. Ook is in de wet vastgelegd dat cosmetische producten veilig moeten zijn in gebruik (kijk op www.cosmetica.nl).
Trudy Kunz: beweent de nobele wilden
Ik ben een beetje weemoedig vandaag. De krant meldde het bestaan van een indianenstam in Brazilië, die daar diep in de binnenlanden leeft. Dat zijn dus mensen, besef ik, aan wie alle zegeningen van de moderne tijd voorbij zijn gegaan. Van elektriciteit tot mobieltje, van locomotief tot stromend water, van computer tot Coca Cola en van housemuziek tot porno, pretpark en patatje oorlog. Mijn fantasie slaat meteen op hol: dit volk is nog ‘puur natuur’, dus zie ik mensen voor me die zich uitsluitend voeden met vis en exotische vruchten en die een sober en ongekunsteld leven leiden. Iedere vorm van koketterie is hen vreemd, zij zijn trots op hun lichaam en malen niet om uitgezakte buikjes, onderkinnen of haar op de benen. Zolang hun lichaam maar naar behoren functioneert, zijn zij er blij mee en doen ze ermee waarvoor het gemaakt is: werken, eten, baden, baren, dansen en liefhebben.
De werkelijkheid is ongetwijfeld minder idyllisch. Waarom dan toch zo’n vrolijk gekleurde fantasie? Het ligt, vermoed ik, aan de woordjes ‘puur’ en ‘natuur’. Die trekken bij ons, moderne Westerlingen, onmiddellijk een toverdoos aan positieve associaties open. Eigenlijk is dat raar, want ‘puur natuur’ betekent in wezen niets meer of minder dan ‘ruw’, ‘onbehouwen’, ‘onbewerkt’ – kwaliteiten die wij allang niet meer waarderen, integendeel. Haar op de benen? Wegscheren die handel. Rimpels, vet: waar is de botox, wie geeft mij een liposuctie? Geen enkel middel, geen enkele ingreep is ons te dol, als we maar iemand anders kunnen worden dan ons angstige zelf. Met ‘puur natuur’ heeft dat niets meer te maken.
Mijn hart breekt als ik denk aan dat arme indianenvolkje. Nog even, en het wordt ingelijfd bij onze moderne, op uiterlijke perfectie gerichte maatschappij. Nog even, en ook de laatste pure natuurmens zal het geloof in eigen schoonheid verliezen.
- Plus Magazine