De laatste jaren voelen mijn bovenbenen dik en zwaar aan. Ik heb er bij het lopen last van. Verder ben ik een gezonde vrouw van 80 jaar. Wel wat te zwaar: 82 kilo bij 1.58 meter. Wat kan dit zijn?
Een gevoel van dikke en zware bovenbenen (hebt u de omvang gemeten?) kan worden veroorzaakt door een toename van spierweefsel (door veel trainen), vetweefsel of vocht. Toename van vocht noemen we oedeem. Dat begint meestal bij de onderbenen, want het vocht zakt als het ware naar beneden, waar het
zich ophoopt.
Overigens hebt u best een fors overgewicht, hoor. Met 82 kilo bij 1.58 meter hebt u een BMI (Body Mass Index) van 33, en dat is flink. De moeite met lopen heeft denk ik te maken met een matige doorbloeding van de spieren. De beste remedie daartegen is trainen. Probeert u bijvoorbeeld dagelijks een uurtje te fietsen op de hometrainer.
Er bestaan operaties om een trechterborst te corrigeren, maar of dat echt nodig is, is de vraag. Als u verder geen klachten hebt, zou ik me er niet druk om maken. Wel is het zinvol om uw conditie te vergelijken met die van leeftijdgenoten. Meer informatie vindt u op de website van de patiëntenvereniging (www.spesweb.nl).
Katheter-ablatie is een techniek waarbij kleine littekens in het hart worden gebrand. Deze techniek wordt tegenwoordig vaak toegepast als het niet lukt om het hartritme met één geneesmiddel weer normaal te krijgen, ook als het hart verder gezond is. Ik zou deze mogelijkheid eens overleggen met uw cardioloog.
Maar stress kan evengoed ontstaan door lichamelijk ongemak. Het is dus belangrijk om de oorzaak ervan systematisch te onderzoeken. U kunt een maagzuurprobleem uitsluiten door gedurende een week een sterke maagzuurblokker te proberen. Heeft dat geen effect, dan is maagzuur niet het probleem. U kunt een kno-arts laten kijken naar uw stembanden.
Levert dat ook niets op, dan kunt u het zoeken in ontspanningsoefeningen of in bepaalde medicijnen, bijvoorbeeld in een spierontspanner als xanax. Die is verslavend, dus niet langdurig slikken, maar als de klachten dan als sneeuw voor de zon verdwijnen, weet u waar u aan toe bent. De oplossing voor uw klachten ligt dan in een standaardmiddel tegen angst en depressie (sertraline of citalopram) en/of psychotherapie.
Ja, ik denk dat dit de juiste beslissing is. Hoe ouder je wordt, hoe groter de kans dat er kwaadaardige cellen in de prostaat zitten, maar hoe kleiner ook de kans dat die voor problemen gaan zorgen.
Het onderzoek en de behandelmethoden geven veel ellende (kans op incontinentie en op impotentie). Een recente methode om de risicoschatting met de bestaande PSA-test te verfijnen, is het bepalen van het percentage ‘vrije PSA’ (Prostaat SpecifiekAntigeen). In uw geval is die op de grens van het niveau waarop het onderzoeken van een stukje weefsel (biopt) de vervolgstap is. Dat is gedaan, met als uitkomst dat verder onderzoek niet nodig is. U zit dus aan de veilige kant. De kans dat u overlijdt aan prostaatkanker, is minimaal.
zich ophoopt.
Overigens hebt u best een fors overgewicht, hoor. Met 82 kilo bij 1.58 meter hebt u een BMI (Body Mass Index) van 33, en dat is flink. De moeite met lopen heeft denk ik te maken met een matige doorbloeding van de spieren. De beste remedie daartegen is trainen. Probeert u bijvoorbeeld dagelijks een uurtje te fietsen op de hometrainer.
Ingedeukte borstkas
Ik heb een ingedeukte borstkas, ook wel ‘trechterborst’ genoemd. Dit vermindert de levensverwachting aanzienlijk, weet ik sinds vorig jaar. Kan er iets aan worden gedaan? Ik ben een gezonde, slanke man van 54. De mogelijke problemen door een trechterborst zijn over het algemeen redelijk voorspelbaar. Je kunt pijnklachten of wat minder ademcapaciteit hebben. Verder kun je, op zeer hoge leeftijd, eerder getroffen worden door een fatale longontsteking. Mensen bij wie de borstkas zo vervormd is dat het hart anders ligt, zijn bovendien eerder vatbaar voor hartritmestoornissen. Maar dat zou u al hebben gemerkt.Er bestaan operaties om een trechterborst te corrigeren, maar of dat echt nodig is, is de vraag. Als u verder geen klachten hebt, zou ik me er niet druk om maken. Wel is het zinvol om uw conditie te vergelijken met die van leeftijdgenoten. Meer informatie vindt u op de website van de patiëntenvereniging (www.spesweb.nl).
Al vijftien jaar een hartritmestoornis
Ik wil graag weten wanneer een hartritmestoornis ‘boezemfibrilleren’ heet. Ik ben een man van 69 jaar en heb al vijftien jaar last van een hartritmestoornis. Ik slik sotalol en moest onlangs een tabletje minderen omdat mijn hartslag er zo traag van werd.Wanneer is het tijd voor een katheterablatie?
Boezemfibrilleren is de meest voorkomende vorm van hartritmestoornis. Hiervan is sprake als de sinusknoop (dat is als het ware de klok van het hart, die het signaal geeft tot samentrekken) niet meer de regie heeft over de boezems. Die gaan dan onregelmatig en ongecoördineerd samentrekken, waardoor ze niet meer pompen. Dat is op zich niet direct gevaarlijk – want de hartkamers pompen nog wel – maar de regelmaat is eruit. Boezemfibrilleren kun je in korte aanvalletjes krijgen. Dat voelt soms vervelend, maar sommige mensen merken het niet eens.Katheter-ablatie is een techniek waarbij kleine littekens in het hart worden gebrand. Deze techniek wordt tegenwoordig vaak toegepast als het niet lukt om het hartritme met één geneesmiddel weer normaal te krijgen, ook als het hart verder gezond is. Ik zou deze mogelijkheid eens overleggen met uw cardioloog.
Stress voor de klas
Sinds ik voor de klas sta, zit aan het eind van de dag mijn nek vast en heb ik gespannen halsspieren. De klachten nemen alleen maar toe, ondanks behandelingen van de logopedist en osteopaat. Wat kan er aan de hand zijn? Stress heeft invloed op het hele lichaam. Als de samenhang tussen klachten ontbreekt, is dat voor artsen een teken dat stress de bindende factor is. Meestal klopt dat. En bij u is er duidelijk sprake van een stressgevoelige situatie: het voor de klas staan, wat heel belastend is.Maar stress kan evengoed ontstaan door lichamelijk ongemak. Het is dus belangrijk om de oorzaak ervan systematisch te onderzoeken. U kunt een maagzuurprobleem uitsluiten door gedurende een week een sterke maagzuurblokker te proberen. Heeft dat geen effect, dan is maagzuur niet het probleem. U kunt een kno-arts laten kijken naar uw stembanden.
Levert dat ook niets op, dan kunt u het zoeken in ontspanningsoefeningen of in bepaalde medicijnen, bijvoorbeeld in een spierontspanner als xanax. Die is verslavend, dus niet langdurig slikken, maar als de klachten dan als sneeuw voor de zon verdwijnen, weet u waar u aan toe bent. De oplossing voor uw klachten ligt dan in een standaardmiddel tegen angst en depressie (sertraline of citalopram) en/of psychotherapie.
PSA en prostaat
Ik heb twee keer een PSA-test ondergaan en beide keren was de uitkomst 24 procent. Onderzochte stukjes weefsel prostaat gaven volgens de artsen geen aanleiding tot ongerustheid. Is dit een goede medische beslissing? Ik ben 80 jaar en gezond.Ja, ik denk dat dit de juiste beslissing is. Hoe ouder je wordt, hoe groter de kans dat er kwaadaardige cellen in de prostaat zitten, maar hoe kleiner ook de kans dat die voor problemen gaan zorgen.
Het onderzoek en de behandelmethoden geven veel ellende (kans op incontinentie en op impotentie). Een recente methode om de risicoschatting met de bestaande PSA-test te verfijnen, is het bepalen van het percentage ‘vrije PSA’ (Prostaat SpecifiekAntigeen). In uw geval is die op de grens van het niveau waarop het onderzoeken van een stukje weefsel (biopt) de vervolgstap is. Dat is gedaan, met als uitkomst dat verder onderzoek niet nodig is. U zit dus aan de veilige kant. De kans dat u overlijdt aan prostaatkanker, is minimaal.
Bron
- Plus Magazine
