Getty Images
IJsbloemen, sneeuwpoppen, tintelende vingers en schaatskoorts: geen groter geluk dan wintergeluk, vinden deze Pluslezers.
Laat de kou maar komen, aldus Henck Jansen, Trudie Koens, Els van Tilborg, Wim Schipper, Ingrid Schouten, Henny Weijers, Ralph Gilbey en Hilly Kievit.
“Als ik aan de winter denk, zie ik mezelf weer in mijn flanellen pyjamaatje bij de warme kolenhaard zitten. Ik weet nog hoe verbaasd ik was als ik ’s ochtends de gordijnen opendeed en naar een witte wereld keek. Nu vind ik het heerlijk om weg te kruipen in een dikke jas terwijl de gure wind mijn ogen laat tranen. Thuis heb ik op mijn tafel een grote legpuzzel klaarliggen. Die maak ik met een beker warme chocolademelk erbij af. Ik kan zó blij worden van hutspot met uitgebakken spekjes, het stoofvlees dat uren staat te sudderen, de gezelligheid in huis.”
“Ik geniet elke dag wanneer er sneeuw ligt. Sneeuwballen gooien, sneeuwpoppen maken… Ik hou het weerbericht in de gaten en als er sneeuw op komst is, sta ik met m’n neus tegen het raam gedrukt en kijk ik de vlokken zowat uit de lucht. Als het echt koud is, kan mijn winter niet meer stuk. Die prikkeling als je buiten bent: koude handen en een rode neus. Sneeuw moet je met je blote handen pakken. Van mijn vader heb ik geleerd dat koude handen het snelst weer warm worden onder de koude kraan, en dat werkt echt.”
“Ik ben echt een koukleum. Koude vingers en tenen, tranende ogen. Maar dat valt in het niet bij de lol die ik beleef aan het schaatsen. Twee keer reed ik de Elfstedentocht. Ik groeide op in Giethoorn en woonde zo dicht bij het water dat ik mijn schaatsen in de huiskamer al aan kon doen. Dat mooie, vertrouwde geluid van het metaal op het ijs… Elke winter is het weer spannend: vriest het streng genoeg om het ijs op te kunnen? Na de eerste week nachtvorst bel ik mijn schaatsvrienden al.”
“Je hoort mij niet klagen als het wekenlang sneeuwt. Ik vind het juist spannend: kom ik zonder valpartijen met mijn fiets op mijn werk en weer terug? De winter is mijn favoriete seizoen. Ik ben verliefd geworden op het besneeuwde winterlandschap in Zweden. Vooral Zuid-Lapland is betoverend. Dat het er al om twee uur ’s middags donker wordt, kan me niets schelen. Alles wordt juist mooier met lichtjes voor de ramen en kerstversieringen rondom de huizen.”
“Ooit heb ik wekenlang terwijl het flink vroor in een zomerhuisje aan het water gezeten. Er was geen stromend water, geen toilet, niets. Ik beleefde er magische momenten met een reiger die vlak bij me kwam staan. En ik genoot van de wandelingen op het besneeuwde ijs. Ik hou van vorst, een strakblauwe lucht en kou. Je hoort letterlijk de rust als alles bedekt is onder een witte deken. Aan het eind van de dag kruip ik lekker weg in een warm holletje, binnen bij de open haard.”
“Mijn vrouw Margreet en ik vinden het heerlijk om midden in de winter te kamperen. We hebben in de mooiste natuurgebieden gestaan. Alles is schoon, stil en verlaten. Voor de vogels zetten we een voedertafel neer. Als het sneeuwt en het is zo’n mooie zonnige dag, dan is het een feest om door de natuur te wandelen; daar word je stil van. Zodra het donker wordt, gaan we lekker koken en luisteren we naar muziek. ’s Nachts gaat de kachel op een laag pitje en liggen we warm onder ons donzen dekbed.”
“Zodra in het najaar de klok een uur terug wordt gezet, begint voor mij de winter. Heerlijk, die lange avonden bij de haard. Eindelijk heb ik tijd om boeken te lezen. ’s Zomers moet er altijd zoveel gebeuren: in de tuin werken, de ramen zemen… Wanneer ik thuiskom, warm ik eerst mijn handen bij het haardvuur. Met een goede vriend drink ik een cognacje. En als de buurtkat bij me op schoot komt liggen, kijken we samen naar de sneeuwvlokken.”
“In de heel strenge winter van 1958 was ik voor het eerst in Nederland. Hier maakte ik kennis met erwtensoep, roggebrood én… mijn vrouw Irene. Elk jaar gaan we terug naar Kinderdijk, waar we elkaar ontmoet hebben. Zij heeft me leren schaatsen en skiën. We genieten van de vrieskou, de molens, en hopen dat we weer een molentocht kunnen schaatsen met z’n tweeën.”
Hilly Kievit (64) uit Eindhoven
Favoriete temperatuur: -6ºC“Als ik aan de winter denk, zie ik mezelf weer in mijn flanellen pyjamaatje bij de warme kolenhaard zitten. Ik weet nog hoe verbaasd ik was als ik ’s ochtends de gordijnen opendeed en naar een witte wereld keek. Nu vind ik het heerlijk om weg te kruipen in een dikke jas terwijl de gure wind mijn ogen laat tranen. Thuis heb ik op mijn tafel een grote legpuzzel klaarliggen. Die maak ik met een beker warme chocolademelk erbij af. Ik kan zó blij worden van hutspot met uitgebakken spekjes, het stoofvlees dat uren staat te sudderen, de gezelligheid in huis.”
Trudie Koens (57) uit Nieuwkoop
Favoriete temperatuur: -10ºC“Ik geniet elke dag wanneer er sneeuw ligt. Sneeuwballen gooien, sneeuwpoppen maken… Ik hou het weerbericht in de gaten en als er sneeuw op komst is, sta ik met m’n neus tegen het raam gedrukt en kijk ik de vlokken zowat uit de lucht. Als het echt koud is, kan mijn winter niet meer stuk. Die prikkeling als je buiten bent: koude handen en een rode neus. Sneeuw moet je met je blote handen pakken. Van mijn vader heb ik geleerd dat koude handen het snelst weer warm worden onder de koude kraan, en dat werkt echt.”
Wim Schipper (71) uit Westerbork
Favoriete temperatuur: -15ºC“Ik ben echt een koukleum. Koude vingers en tenen, tranende ogen. Maar dat valt in het niet bij de lol die ik beleef aan het schaatsen. Twee keer reed ik de Elfstedentocht. Ik groeide op in Giethoorn en woonde zo dicht bij het water dat ik mijn schaatsen in de huiskamer al aan kon doen. Dat mooie, vertrouwde geluid van het metaal op het ijs… Elke winter is het weer spannend: vriest het streng genoeg om het ijs op te kunnen? Na de eerste week nachtvorst bel ik mijn schaatsvrienden al.”
Els van Tilborg (53) uit Bergen op Zoom
Favoriete temperatuur: -30ºC“Je hoort mij niet klagen als het wekenlang sneeuwt. Ik vind het juist spannend: kom ik zonder valpartijen met mijn fiets op mijn werk en weer terug? De winter is mijn favoriete seizoen. Ik ben verliefd geworden op het besneeuwde winterlandschap in Zweden. Vooral Zuid-Lapland is betoverend. Dat het er al om twee uur ’s middags donker wordt, kan me niets schelen. Alles wordt juist mooier met lichtjes voor de ramen en kerstversieringen rondom de huizen.”
Ingrid Schouten (53) uit Hilversum
Favoriete temperatuur: -10ºC“Ooit heb ik wekenlang terwijl het flink vroor in een zomerhuisje aan het water gezeten. Er was geen stromend water, geen toilet, niets. Ik beleefde er magische momenten met een reiger die vlak bij me kwam staan. En ik genoot van de wandelingen op het besneeuwde ijs. Ik hou van vorst, een strakblauwe lucht en kou. Je hoort letterlijk de rust als alles bedekt is onder een witte deken. Aan het eind van de dag kruip ik lekker weg in een warm holletje, binnen bij de open haard.”
Henck Jansen (73) uit Spijkenisse
Favoriete temperatuur: -3ºC“Mijn vrouw Margreet en ik vinden het heerlijk om midden in de winter te kamperen. We hebben in de mooiste natuurgebieden gestaan. Alles is schoon, stil en verlaten. Voor de vogels zetten we een voedertafel neer. Als het sneeuwt en het is zo’n mooie zonnige dag, dan is het een feest om door de natuur te wandelen; daar word je stil van. Zodra het donker wordt, gaan we lekker koken en luisteren we naar muziek. ’s Nachts gaat de kachel op een laag pitje en liggen we warm onder ons donzen dekbed.”
Henny Weijers (68) uit Lemiers
Favoriete temperatuur: -2ºC“Zodra in het najaar de klok een uur terug wordt gezet, begint voor mij de winter. Heerlijk, die lange avonden bij de haard. Eindelijk heb ik tijd om boeken te lezen. ’s Zomers moet er altijd zoveel gebeuren: in de tuin werken, de ramen zemen… Wanneer ik thuiskom, warm ik eerst mijn handen bij het haardvuur. Met een goede vriend drink ik een cognacje. En als de buurtkat bij me op schoot komt liggen, kijken we samen naar de sneeuwvlokken.”
Ralph Gilbey (76) uit Kaatsheuvel
Favoriete temperatuur: -10ºC“In de heel strenge winter van 1958 was ik voor het eerst in Nederland. Hier maakte ik kennis met erwtensoep, roggebrood én… mijn vrouw Irene. Elk jaar gaan we terug naar Kinderdijk, waar we elkaar ontmoet hebben. Zij heeft me leren schaatsen en skiën. We genieten van de vrieskou, de molens, en hopen dat we weer een molentocht kunnen schaatsen met z’n tweeën.”
Bron
- Plus Magazine
