Met de seksuele voorlichting was het vroeger matig gesteld. Maar gelukkig waren er boeken. Welk boek bezorgde u rode oortjes? Plus Magazine/Online lezers stuurden massaal hun verhalen in! Een selectie van de brieven.
Dit is een selectie van de lezersbrieven die we ontvingen naar aanleiding van een oproep in het februarinummer. Andere genoemde titels waren o.a.: ‘Mieke Maaike’s Obscene Jeugd’, ‘Dokter Vlimmen’, ‘Via Dolorosa-trilogie’, ‘Sil de strandjutter’, ‘Adriaan en Olivier’ en de boeken van Konsalik. Alle inzenders bedankt!
In paniek
Ik was 12 jaar en erg nieuwsgierig. In onze boekenkast stonden twee mysterieuze zwarte boeken met gouden opschrift van Maurice Granville. De titels van de boeken spraken mij wel aan. Het eerste boek heette ‘Tuin der Naakten’. Ik kreeg het warm toen ik het las. Twee geliefden bedreven de liefde op een bank. De vrouw zuchtte. Haar been gleed van het bankje, maar de daad werd niet expliciet beschreven. Ik liet het aan mijn neef lezen die bij ons logeerde. Hij maakte er grappen over waar ik vreselijk om moest lachen.
Het tweede boek heette ‘Slaaf der Liefde’. Ook dat heb ik met rode oortjes gelezen. Het was een erotisch boek, maar geen harde seks of zo. Dat zou mij ook geschokt hebben want ik wist niets van seks. Voorlichtingslessen op de huishoudschool gingen faliekant fout omdat de meisjes niets anders deden dan giechelen. Dat vond ik, als serieus meisje, erg jammer. Zodoende wist ik nog niets. Pas toen ik op 17--jarige leeftijd mijn eerste vriendje kreeg, heb ik stap voor stap geleerd hoe je de liefde bedreef. Zo ging dat in die tijd.
-Jeltje de Vries
Verstopt in de linnenkast
Toen ik een jaar of 9 was ontdekte ik een boek in onze linnenkast thuis. Mijn ouders hadden het waarschijnlijk verstopt. Het was een rood boek met als titel ‘Gurianna’. Tja, dan ga je toch even met dat boek naar je slaapkamer. Wat een rode oortjes moet ik gehad hebben. Het ging allemaal over seks, heel spannend was het. Dat zelfde had ik later met ‘Groupies’, dat ging over de groupies rond popbands. Dat boek hield ik ook weg voor mijn ouders. Ik was toen al wel 17, maar ja, mijn ouders waren heel streng, dus was je heel voorzichtig met die dingen. Wij mochten eigenlijk niets eind jaren ’60.
-Marian Lemmens
Zulke viezigheid
Ik was 13 jaar toen ik van een vriendin ‘Ik, Jan Cremer’ te leen kreeg. Wat ik las, was voor een meisje van die leeftijd heel spannend. Toentertijd – ik ben geboren in 1950 – kreeg ik thuis geen voorlichting en op school ook niet. Van vriendinnen hoorde je weleens wat. Ik moest het boek stiekem lezen, maar mij stiefmoeder had het toch gezien. Mijn vader was boos omdat ik zulke viezigheid las en wou het boek verscheuren. Ik was erg overstuur. Toen ik een jaar of 50 was, heb ik het nog eens geleend uit de bieb. Ik vond het maar een slecht boek.
-W.C. de Groot-Siewertsen
Diep beledigd
In de jaren ’50 heb ik het boek ‘De liefde van Bob en Daphne’ van Han B. Aalberse gekocht in een boekwinkel in Alkmaar. Mij is altijd de vraag bijgebleven of ik wel 18 jaar was! Ik was diep beledigd omdat ik al verloofd was.
Het boek was prachtig geschreven en wekte diepe emoties bij me op. Wat wist ik nog weinig als plattelandsmeisje.
-Tiny Raven
Verboden Boek
Boeken zijn altijd mijn grote vrienden geweest. Als je opgroeit tussen volwassenen in een katholiek gezin, kun je je als kind eenzaam voelen, vandaar mijn leeswoede. Omdat vrienden van mijn ouders een boekbinderij hadden, waren er altijd boeken voorhanden. Jeugdboeken mocht ik ongehinderd lezen. Maar de volwassenenlectuur was taboe. Deze boeken lokten daarom des te meer.
Kreeg ik soms een boek te pakken, dan viel het vaak tegen. Het waren alleen wapperende rokken, lonkende blikken en deinende boezems die aanstoot gaven. Maar toen ik ‘Lady Chatterley’s Lover’ las, werden mijn oren wel rood. Later realiseerde ik mij dat de oren van de rest van de familie ook rood geweest moeten zijn, omdat dit boek op de zogeheten Index stond: de lijst van voor katholieken verboden boeken!
-J. Oortwijn
Matras in Artis
Op 12-jarige leeftijd begon ik de Amerikaanse detective-pockets van mijn vader (o.a. Mickey Spillane) interessant te vinden, vooral door de aansprekende covers en omdat er hier en daar in werd ‘geflikflooid’. Overigens was er weinig tot geen sprake van enige vorm van serieuze copulatie. De werkelijk rode oortjes werden veroorzaakt door het boek ‘Tijgers’ van François Pauwels. Het stond thuis onopvallend in de boekenkast. Uit nieuwsgierigheid ben ik er als 15-jarige eens in gaan bladeren.
Dit boek speelt in Artis waar een van de tijgers zou gaan bevallen. Daarvoor was een ruimte met matras ingericht zodat de oppasser ook ’s nachts in de buurt kon blijven. Een studente die over de tijgers een onderzoek deed, was er ook en van het een kwam het ander. Nogal plastisch omschreven, zo herinner ik me. Kortom, het was voor het eerst dat ik dat soort zaken las en ik vond het uitermate opwindend. Toen mijn ouders erachter kwamen, pakten ze me het boek af en verborgen het. Seksuele opvoeding begin jaren ’60 was er niet bij.
-B. Alberts
Groen als gras
Net 17 jaar geworden kwam ik te werken als administratief medewerkster in de bibliotheek. Mijn werk bestond uit boeken aannemen en terugzetten, en uit het verwerken van de nieuwe boeken; die moesten geplastificeerd worden en voorzien van stickers met de titel, schrijver en categorie. Het was in de jaren ’70 en ik was nog zo groen als gras. Van de boeken die door mijn handen gingen, kreeg ik vaak rode oortjes, en soms nam ik ze ongevraagd mee naar huis om ongezien te lezen.
Vooral ‘Turks Fruit’ van Jan Wolkers sprak mij erg aan. Ik denk dat dit komt omdat Jan Wolkers echt van vrouwen houdt; niet alleen de seks is belangrijk maar ook het gevoel en het menselijke aspect. En wat kon die man mooi schrijven en gevoelens verwoorden!
Het boek staat echt voor liefde in zijn puurste vorm, waar de maskers afvallen en de liefde overblijft, ook als de eerst zo mooie sexy Olga ziek, opgezwollen en kaal wordt. Zo vrolijk en vol humor als het boek begint (vooral de scènes met het schaamhaar, de bietjes op het toilet en de tekening van de penis), zo droevig is het einde. Voor mij als tiener was het de eerste kennismaking met een boek dat aansloot op mijn ontluikende seksualiteit en daardoor heeft het diepe indruk op mij gemaakt.
-Marianne Steenbergen
Verlegen huwelijksnacht
Begin jaren ’60 traden we nog zeer groen zonder echt voorgelicht te zijn in het huwelijk. We hadden wel het ‘Nederlands Gezinsboek’, maar daar konden we niets mee. Natuurlijk door de beste wetenschappers geschreven en daardoor onleesbaar. Toevallig kreeg ik ‘Twee in één vlees’ van Anny Matti en Wim Spekking in handen. Het is een prachtboek, zeer boeiend en met vaart geschreven. Het is het liefdesverhaal van Rob en Petra, over hun ontluikende liefde met beeldende verhalen over hun gevoelens.
Hun ontstellende onwetendheid op seksgebied en hun zeer verlegen huwelijksnacht met haar vraag: “Moet dat er helemaal bij mij in?” We hebben vaak met rode oren dit boek gelezen, elkaar een beetje verlegen aangekeken, en er heel veel van op gestoken...
-Klaas en Antje Dijkstra
