Snel even weg: Wieringen

Het voormalige eiland Wieringen, in de kop van Noord-Holland, kun je in een weekend aardig verkennen. Maar ook in een halve dag kun je al een heleboel zien!

Halve dag

Wieringer Eilandmuseum Jan Lont
Is het een eiland, of toch niet? Wieringen lijkt het zelf niet zo goed te weten. Het heeft zich wat afgezonderd van de rest van de kop van Noord-Holland, maar hoort evenmin tot de Waddeneilanden. Het landschap glooit vriendelijk. Dorpjes, buurtschappen en boerderijen drijven op golven van groen. Wieringen is zichzelf, eigenwijs op een prettige manier. Dat blijkt ook in het eilandmuseum, gevestigd in de boerderij van wijlen Jan Lont. Hier is de tijd gestold, heeft het leven hetzelfde aanzien als een eeuw geleden.

De boer leefde van wat vee, een moestuin en kleinschalige visserij. Het museum vertelt ook van het wier, dat eigenlijk zeegras heet en als fundering voor de dijken diende. Enorme velden zeegras dreven in de Waddenzee. De zee ligt nu achter de zware dijk. In de verte rijst Texel uit de horizon omhoog. Wie een beetje geluk heeft, ziet vogels foerageren op het Wad. En vergeet niet naar het begraafplaatsje van Stroe te wandelen, op een paar stappen van de museumboerderij.

Missing media-item.

Hele dag

De Wieringenroute
Lang geleden sloegen stormvloeden Wieringen los van het vasteland. Na eeuwen ‘op zee’ werd het door mensenhanden weer vastgepolderd, maar het eilander karakter viel toen al niet meer weg te poetsen. Aan de zuidzijde van Wieringen zijn de dijken overbodig geworden. Nu vormen ze, op de grens van voormalig eiland en polder, een monument voor de strijd tegen de zee. De Wieringenroute van de ANWB laat heden en verleden zien. De bewegwijzerde fietsroute van 53 km maakt een royale slag over Wieringen, maar voert ook rond het Amstelmeer en door een deel van de Wieringermeerpolder.

Het Robbenoordbos, nu een dicht bosgebied, is een plek waar ooit zeehonden lagen te zonnen. Na de tocht door het rechtlijnige polderland lijkt Wieringen nog frivoler. Een enkel bollenveld zorgt zelfs voor een vrolijk kleuraccent. Gaat u liever wandelen? Op het eiland zijn twee bewegwijzerde rondjes uitgezet. Het ‘Groot Rondje Wieringen’ is 23 km lang en voert rond het eiland, het ‘Klein Rondje Wieringen’ is 16 km lang en gaat deels gelijk op met het Noord-Hollandpad, onder andere over de wierdijken.

Weekend

Het Wad op
Wieringen is compact (half zo groot als Schiermonnikoog) en wie een weekend de tijd neemt, leert Wieringen al aardig kennen. Het dorpje Oosterland met de twaalfde-eeuwse Michaëlskerk, de visrestaurants in de haven van Den Oever, of de opengewerkte wierdijk die letterlijk een kijkje in het verleden geeft. En waar je op Wieringen ook gaat, telkens lonkt in de verte het Wad.

Ingeklemd tussen het Hollandse vasteland en de Waddeneilanden is Wieringen een uitgelezen vertrekplaats voor een tocht over de betoverende, ondiepe Waddenzee. In de zomermaanden nemen schippers van het Wadvissersgilde belangstellenden mee naar hun werkterrein en vertellen alles over het leven in de Waddenzee. Vanaf april is het mogelijk een Wadlooptocht te maken, al dan niet in combinatie met een boottocht. Want hoe mooi Wieringen ook is, het voormalige eiland valt onmogelijk los te zien van zijn zilte omgeving. En weinig is mooier dan een vlucht vogels, laag scherend over het natte slijk, op zoek naar iets eetbaars.

Lees ook:

Auteur 
Bron 
  • Plus Magazine