Onze jongste zoon heeft ons verteld dat hij homoseksueel is. Kort daarna stelde hij zijn vriend aan ons voor. Wij zijn blij dat hij gelukkig is, maar mijn man wil zijn diepgelovige moeder van 93 dit nieuws besparen. Dat betekent onder andere dat de vriend van mijn zoon nog niet bij familieaangelegenheden aanwezig kan zijn. Mijn zoon is hier heel boos over en begrijpt het niet. Hoe lossen we dit op?
Oma kan veel hebben
Ik ben zelf homo en woon al heel lang samen met mijn vriend. Nog nooit heb ik een probleem in de familiekring ondervonden. Het lijkt mij dat uw zoon zijn vriend gewoon mee moet kunnen nemen. Misschien komt u nog voor een verrassing te staan en blijkt uw schoonmoeder er helemaal geen moeite mee te hebben. Want het lijkt mij vreemd dat een vrouw van 93, die toch ook weleens een krant zal lezen of naar de tv kijkt, nog nooit met homoseksualiteit in aanraking is gekomen. Je kunt best diepgelovig zijn, maar ook in dat geval moet je oog hebben voor andere opvattingen.Ad de Koning (77), Almere
Niet welkom zijn is verkeerd
Fijn te lezen dat uw jongste zoon gelukkig is omdat hij een partner heeft gevonden. Maar waarom zou deze vriend niet aanwezig mogen zijn op familieaangelegenheden? Probeer u in zijn plaats te stellen en te horen dat je niet welkom bent. Je voelt je als mens afgewezen. Dat uw zoon daarover boos is en het niet begrijpt, kan ik me goed voorstellen. In bepaalde kringen is het helaas moeilijk te accepteren dat er homoseksuele mensen zijn en dat zij ook relaties aangaan. Daarom lijkt het me wijs om niet aan iedereen rond te bazuinen dat uw zoon een homoseksuele relatie heeft. U als ouders weet het en bent blij voor uw zoon. U kunt het in ieder geval delen met andere mensen in uw omgeving van wie u weet dat zij begripvol en tolerant zullen zijn. Bij anderen zou ik de waarheid in het midden laten. Dan liegt u niet en voorkomt u onbegrip en afwijzing.Jan de Vries (62), Leeuwarden
Uw zoon moet geduld hebben
Confronteer een diepgelovige dame van 93 jaar niet met de homo-seksualiteit van haar kleinkind. Het is al prachtig dat u het als ouders aanvaardt. Hij moet niet boos zijn, hoewel ik het donders goed begrijp. Gun het de tijd, voor alle partijen. Tijd heelt alle wonden.Martijn Wisman (61), Amersfoort
Is dat alles?
Stel dat de grootmoeder het via een ander hoort? Dat maakt haar misschien extra boos. En zal het haar echt zo raken? Misschien zegt grootmoeder wel: “Nou ja zeg, is dat alles? Ik was al bang dat je me zou gaan vertellen dat je ernstig ziek bent.” Geloof mij, ook grootouders hebben hun ogen niet in hun zak zitten.Dirkje Visscher (66), Haarlem
OPROEP: Vrienden met kleinkinderen hebben geen tijd voor ons.
Mijn man en ik hebben geen kinderen, en vrienden waren altijd erg belangrijk voor ons. Gaandeweg hebben al onze bevriende stellen kleinkinderen gekregen. Ze worden opgeslokt door de gezinnen van hun kinderen en wij hebben steeds vaker het nakijken. Afspraken komen er niet meer van of worden op het laatste moment afgezegd. We worden daar erg verdrietig van.
Hebt u een advies voor deze Pluslezer? Of wilt u zelf een probleem voorleggen?
Stuur uw reactie met uw naam, leeftijd en woonplaats vóór 20 november naar: Redactie Plus Magazine, Postbus 44, 3740 AA Baarn (of naar redactie@plusmagazine.nl) o.v.v. ‘Vrienden’ of ‘Wie weet raad’
- Plus Magazine