Bij een röntgenonderzoek, ct-scan of mri-scan kunnen de wervels van de wervelkolom worden bekeken.
Voor een goede medische behandeling van wervelkolomproblemen is het belangrijk dat de arts een nauwkeurige diagnose stelt. De arts bestudeert de medische achtergrond van de patiënt en verricht een uitgebreid lichamelijk onderzoek. Ook zijn er allerlei diagnostische tests die aanbeveling verdienen.
Bij een röntgenonderzoek wordt een inwendige foto van een deel van het skelet gemaakt, met behulp van röntgenstraling. Bij een MRI-scan worden met behulp van magnetische velden en radiogolven tweedimensionale opnamen van weke delen in het lichaam gemaakt. Bij een CT-scan worden met röntgenstraling dwarsdoorsnede-opnamen van zowel botten als weke delen gemaakt.
Bij een contraströntgenogram (myelogram) injecteert de radioloog contrastvloeistof in het wervelkanaal en de zenuwwortels, en daarna wordt een röntgenopname gemaakt. Bij een botscan wordt radioactief materiaal ingespoten, waarna met behulp van een computerscan beeldopnamen van het skelet worden gemaakt. Met een EMG (elektromyografie) wordt de activiteit van een spier gemeten als reactie op een zenuwprikkel.
Facetgewrichtblokkade is een behandeling waarbij verdovingsmiddel en steroïde rechtstreeks in het facetgewricht worden geïnjecteerd. Het kan raadzaam zijn, afgenomen vloeistoffen, zoals bloed, in het laboratrium te onderzoeken om problemen op te sporen die met behulp andere tests niet zijn ontdekt. Ruggenmergpunctie is een behandeling waarbij voor onderzoek cerebrospinale vloeistof (hersenvocht) uit het ruggenmerg wordt afgenomen. Een discogram is een röntgenonderzoek van de tussenwervelschijven met radioactieve kleurstof. Als de exacte oorzaak van de klachten is vastgesteld, kan een geschikte behandeling worden bepaald.
