'Ik ben dol op kaas'

Ik ben al verkocht voordat Sonja het me laat proeven.

Kaas! Ik ben er mijn leven lang al dol op. Als kind op Curaçao at ik het liefst oude brokkelkaas in combinatie met aardbeienjam op een sneetje brood. Vind ik nog steeds lekker. Zo ook de keshi yena, ­gevulde kaas, een typisch Antilliaans ­gerecht voor speciale gelegenheden als Kerst, Oud en Nieuw en andere feestdagen. Een kleine bolle Edammerkaas, met een rode korst, wordt uitgehold en ­gevuld met een mix van vlees, groenten, kruiden, pruimen en rozijnen. Oorspronkelijk is het een slavengerecht. In de ­koloniale tijden vulden de slaafgemaakten de overgebleven korsten van een Goudse of Edammer kaas met andere restjes eten waaraan ze konden komen.

Sonja solliciteerde bij Leo Kastelein. Net als zij is hij ook van Bodegraven, een ­bekend kaasdorp in het groene hart. Tot haar schrik bleek Leo kaasboer te zijn. Maar hij wist haar over te halen: “Binnen, als het warm is, gaan kazen zweten en dat ruik je. Maar buiten, uit de wind, heb je geen last van de kaasgeur.” Na tweeënhalf jaar werden ze een stel. Ze kregen drie kinderen en staan nu al veertig jaar vier keer in de week op de markt in Amsterdam, Breda en Rijswijk.

Ik ben al verkocht voor ze het mij laat proeven. Sonja heeft altijd gelijk.

Ik zie hen elke woensdag wanneer het bij mij in de buurt markt is. Hun kaasassortiment is groot en aangepast aan de klanten, die uit alle windstreken komen. Als ze een speciale natte kaas hebben, staat dat met grote letters op een reclamebord. Want mensen uit Turkije zijn daar blij mee. Van keshi yena hebben ze helaas nog nooit gehoord.

Onderhand weten Leo en Sonja wel dat ik hou van een goed gerijpte kaas die pittig en smeuïg is. Als ik dezelfde kaas wil van vorige week, vertellen ze dat ze nu een kaas voor me hebben die nog beter smaakt, omdat de koeien die de melk ­leverden van een ander grasland komen.

Sonja heeft geleerd hoe ze mij met een stralende lach kaas kan aanbevelen. Ik vraag haar hoe dat mogelijk is. Ze weet zelf niet eens hoe kaas smaakt. Sonja: “Ik weet van Leo wat lekker is en ik ga ook van de klant uit. Als die  jong of oud belegen lust, onthoud ik dat. Ik weet ook waar jij gek op bent.”  In de volle overtuiging dat ze mij een heerlijke kaas aanbiedt, snijdt ze een plakje voor me af.