Meester Frank Visser: 'Een ‘nee’ te veel'

Frank Visser
Plus Magazine

Wonen in een ­koopappartement brengt voordelen met zich mee. Zo hoef je je geen zorgen te maken over het onderhoud van het ­gebouw, woon je in de regel gelijkvloers, beschik je vaak over een lift en is er meestal geen privétuin die moet worden bijgehouden. Daar staan soms ook nadelen tegenover, zoals geluidsoverlast of gedoe met de Vereniging van Eigenaren (VVE). En niet te vergeten de ­reglementen van de VVE, die bepalen dat je niet ­zomaar met je appartement kunt doen wat je wil.

Televisiepersoonlijkheid mr. Frank Visser (72) geeft elke maand een kijkje in de keuken van de rechtspraak.

Zo mag je alleen iets veranderen aan de buiten­kant van het gebouw met toestemming van de VVE. Niet alleen flatgebouwen zijn ­verdeeld in appartementen. Ook woonhuizen zijn soms gesplitst in een boven- en een beneden­woning. Juridisch gezien zijn dat ook appartementen. De VVE ­bestaat dan uit slechts twee leden. Soms leidt zo’n VVE een slapend bestaan en wordt er niet gespaard voor onderhoud. Maar het hele pand, inclusief dak en fundament, is gemeenschappelijk ­eigendom en moet door beide ­eigenaren gezamenlijk worden onderhouden en hersteld. 

Wat kun je doen als het dak lekt en de benedenbuurman wil niet mee­betalen? Omdat er maar twee leden zijn, kan er geen besluit ­worden genomen als één van hen dwarsligt. De wet geeft daarvoor in artikel 5:121 van het Burgerlijk Wetboek een oplossing. Elke eigenaar kan de kantonrechter verzoeken de geweigerde medewerking of toestemming te vervangen door een machtiging om de noodzakelijke reparaties te verrichten. Die machtiging kan alleen worden verleend indien de medewerking of toe­stem­ming zonder redelijke grond wordt geweigerd, of als degene die haar moet geven gewoon niet reageert. Hetzelfde is mogelijk als een eigenaar iets wil veranderen aan het pand en de andere eigenaar dat niet wil. Ook dan wordt de weigering beoordeeld op de ­redelijkheid.

Voor de benedenbuurman moest alles blijven zoals het was

Dat gebeurde in Rotterdam, waar de ­eigenaar van een bovenhuis de toegangstrap naar zijn woning wilde vervangen door een veiliger opgang. Hij bood aan alle kosten van de verbouwing voor zijn rekening te nemen, wat strikt genomen niet had gehoeven. Maar de benedenbuurman wilde alles houden zoals het was. Elke voorgestelde verandering werd met ‘nee’ beantwoord. De kantonrechter maakte korte metten met deze onredelijke opstelling. “U heeft iets te vaak ‘nee’ gezegd zonder dat u een oplossing heeft voorgesteld”, zei de ­kantonrechter. Eind goed al goed.De ­bovenbuurman mocht de onveilige trap vervangen door een veiliger exemplaar. 

De benedenbuurman moest de proceskosten van dik €750 betalen, plus de kosten van een door hem in de arm ­genomen advocaat.Het spreekt voor zich dat een procedure bij de kantonrechter niet bijdraagt aan een goede burenrelatie. Maar degene die te vaak ‘nee’ zegt, roept een dergelijke procedure wel over zich af.

Op Plusonline.nl bieden we iedereen de kans gratis kennis te maken met Plus Magazine. Hét maandblad bomvol informatie en inspiratie. Maar deze artikelen, dossiers en columns maken kost veel tijd en geld. Wilt u meer? Overweeg dan ook een abonnement op Plus Magazine.

Reactie toevoegen

Comment

  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.