Wij hebben een van onze kinderen een grote schenking gedaan. Door omstandigheden kunnen we een vergelijkbare schenking niet aan ons andere kind doen. Toch willen we ze ieder een gelijk deel van ons bezit geven. Hoe kunnen we dat toch bereiken?
De oplossing voor uw probleem is vrij eenvoudig, namelijk door de schenking die het kind heeft ontvangen in te laten brengen in uw nalatenschap. Dat had u kunnen doen door in de overeenkomst van schenking op te nemen dat de schenking moet worden ingebracht. U kunt dit alsnog doen door het in uw testament op te nemen. Door de schenking in te brengen neemt de grootte van de nalatenschap toe. Ieder kind krijgt een gelijk deel, maar het kind dat al geschonken heeft gekregen, krijgt door de schenking bij de verdeling iets minder en het andere kind juist iets meer.
Schenkingen hoeven sinds 2003 niet meer te worden ingebracht (voor die tijd wel). Als u dit wilt, moet u dit dus nu expliciet opnemen in de overeenkomst van schenking of testament. U kunt daarbij bovendien opnemen wanneer de schenking moet worden ingebracht: na het eerste overlijden of na overlijden van de langstlevende ouder. Het advies is meestal om dit bij de nalatenschap van de langstlevende ouder te doen. Moet de schenking worden ingebracht bij de eerst overleden ouder en krijgen de kinderen een rente vergoed over de vordering die zij op hun ouder hebben (hun erfdeel) dan neemt de vordering van het kind dat niet geschonken heeft gekregen door de rente meer toe dan het kind dat de schenking wel kreeg. Door de schenking bij de nalatenschap van de langstlevende in te brengen voorkomt u die ongelijkheid.