4 vragen over digitale recepten van onbekende dokter
Je kunt nu een recept voor een medicijn krijgen, na een digitaal consult met een dokter die je nog nooit de hand hebt geschud. Drie vragen over deze versoepeling van de Geneesmiddelenwet.
1. Wat is er veranderd, voor digitale recepten?
In de Geneesmiddelenwet staat dat de dokter je een keer fysiek moet hebben ontmoet, voordat hij een medicijn op recept mag voorschrijven. Alleen elkaar zien is niet genoeg, bijvoorbeeld via een beeldscherm. Je moet dus als het ware elkaar de hand hebben geschud. Tijdens de coronacrisis is de Geneesmiddelwet tijdelijk versoepeld, en mochten dokters ook na een online consult (of telefonisch gesprek) receptgeneesmiddelen voorschrijven, dus zonder dat er ooit fysiek contact was geweest.
Dat ging zo goed, dat het ministerie van Volksgezondheid de versoepeling nu laat voortbestaan. Verder gaat de minister samen met de voorschrijvers de Geneesmiddelenwet moderniseren. Minister Ernst Kuipers: “Het is niet meer van deze tijd dat een patiënt per se fysiek contact moet hebben gehad met zijn voorschrijver.”
2 Wat zijn de voorwaarden?
Er zijn twee voorwaarden voor een recept van een voorschrijver die je nog nooit fysiek hebt ontmoet. Ten eerste: lichamelijk onderzoek is niet nodig voor het betreffende recept. Anders moet je logischerwijs wel naar de voorschrijver. Ten tweede: de meditatiegegevens moeten bekend zijn bij de voorschrijver. Reden is dat hij goed moet kijken naar de andere medicijnen. Zo kan hij zien of je bijvoorbeeld eerder een allergische reactie hebt gehad op antibiotica. Of dat je medicijnen gebruikt die niet samengaan met het nieuwe medicijn dat hij wil voorschrijven.
3 Wat zijn de voordelen?
Het verbod in de Geneesmiddelenwet dateert uit 2007. Aanleiding was dat bepaalde dokters via internet een makkelijke en anonieme toegang boden tot bijvoorbeeld erectiepillen of verslavende medicijnen. Dat kon toen niet meer. Sindsdien is er veel veranderd in de maatschappij. We hebben tegenwoordig bijna allemaal een smartphone in de broekzak of de handtas en regelen steeds meer zaken digitaal. Het is daarmee vanzelfsprekender dat we onze recepten ook digitaal kunnen aanvragen en niet verplicht de hand van een voorschrijver moeten schudden. We kunnen zo bijvoorbeeld makkelijker kiezen voor een specialist in een andere stad.
4 Wat zijn de risico's?
Wat nu als een voorschrijvers commerciële kansen ziet om online toegang te geven aan bijvoorbeeld erectiepillen, dieetpillen, middelen tegen kaalheid of aan verslavende pijnstillers of slaappillen? Met een goedbetaalde voorschrijver, die de patiënt niet rechtstreeks in de ogen hoeft te kijken, of dat wel zo gezond is voor die persoon? Een signalement van de Consumentenbond uit 2019 liet nog zien dat verslavende medicijnen en medicijnen uit de taboe-sfeer nu al makkelijk illegaal te bestellen zijn, en dat daarbij veel mis gaat.
Sinds 2007 zijn er veel meer voorschrijvers van medicijnen bijgekomen. Voorheen waren dat alleen artsen en voor hun vakgebied ook tandartsen en verloskundigen. Tegenwoordig zijn daar de physician assistants bijgekomen, en voor bepaalde medicijnen binnen hun vakgebied ook de verpleegkundig specialisten en sommige gespecialiseerd verpleegkundigen. Dat is handig en prettig, maar geeft ook een risico op misstanden.
