Kun je aardappels met uitlopers nog eten?

Wanneer je aardappels - of aardappelen, het mag allebei - te lang laat liggen, kunnen ze uitlopers krijgen; een soort witte worteltjes. Datzelfde gebeurt wanneer je ze niet op de juiste manier bewaart. In het kader van duurzaamheid - en je portemonnee - wil je natuurlijk geen voedsel verspillen. Zijn aardappels met uitlopers nog eetbaar of moeten ze toch de GFT-bak in?

Solanine

Elke aardappel bevat solanine, een stof die de knol beschermt tegen schimmels, insecten en wormen. Het is een natuurlijke gifstof, die onder invloed van licht ontstaat in de schil en in de uitlopers van de aardappelen. Je kunt het herkennen aan de groene plekken op aardappels. In tomaten kan trouwens een verwante stof voorkomen: tomatine. Dit komt uitsluitend voor in onrijpe (groene) tomaten.

Zowel solanine als tomatine zijn giftig in grote hoeveelheden. Ze werken in op het zenuwstelsel en de spijsvertering. Je kunt er bijvoorbeeld buikpijn, diarree, slaperigheid en lusteloosheid van krijgen. Ook wordt gezegd dat deze stoffen een negatieve invloed hebben op je gewrichten. De gifstoffen worden nauwelijks afgebroken door verhitting.

Het solaninegehalte van aardappelen kan overigens sterk variëren. Voor aardappelen is er een toegelaten maximumgehalte vastgesteld. Dit is 20 milligram solanine per 100 gram aardappel. Tegenwoordig worden aardappelrassen geteeld met lagere solaninegehalten. Maar door beschadiging of het bewaren van de aardappelen in (zon)licht of in een koude en vochtige omgeving, stijgt het solaninegehalte van aardappelen. Bewaar aardappelen daarom op een donkere, koele en droge plaats zoals de kelder of een berging.

Kun je die gekiemde aardappels eten?

Gelukkig kun je uitgelopen aardappels nog gewoon eten, dus weggooien is niet nodig. Ze zijn als ze gekiemd zijn vaak wel wat taaier en bevatten minder vitamines.  De solanine zit met name in de uitlopers, als je die ruim wegsnijdt is er niets aan de hand. Schil bovendien bruine, beurse en groene plekjes goed weg, ook wanneer de aardappels in de schil worden gegeten.

Of je kweekt er nieuwe aardappelen mee

Als je uitgelopen aardappels liever niet opeet, dan kun je ze altijd nog poten. Zo hoef je niets weg te gooien en heb je binnen een paar maanden je eigen verse aardappelen.

• Zet een lege potgrondzak of juten zak op een beschut plekje waar hij minstens 4 uur per dag zon krijgt en beschermd is tegen regen en vorst.
• Vul de zak met een dikke laag potgrond (ca. 20 cm). Duw twee tot drie aardappelen op gelijke afstand van elkaar in de aarde met de scheuten omhoog. Bedek de aarde.
• Geef de aardappelen na het potten meteen water. Blijf daarna regelmatig water geven. De aarde moet altijd vochtig aanvoelen, maar het water mag er niet bovenop staan.
• Na een kleine week komen de eerste scheuten tevoorschijn. Laat deze groeien tot ze ongeveer 15 cm hoog zijn. Vul dan een laag van 10 cm aarde bij.
• Vul zo om de drie weken aan met aarde tot de plantzak vol is.
• Na enkele maanden kun je oogsten. Snijd de zak open en haal je aardappelen eruit. Je zult zien dat ze zich aardig vermenigvuldigd hebben.