Verpleging en (medische) verzorging thuis zijn een onderdeel van het basispakket van uw zorgverzekering. U hoeft geen eigen risico te betalen. De wijkverpleegkundige bekijkt samen met u welke zorg u precies nodig heeft.
Wilt u wijkverpleging aanvragen? Wijkverpleegkundigen en -verzorgenden zijn meestal in dienst van een thuiszorgorganisatie. U heeft geen verwijzing van de huisarts nodig. Wel kan uw huisarts u helpen om een geschikte thuiszorgorganisatie te vinden bij u in de buurt. En anders kan uw gemeente of de transferverpleegkundige u adviseren; een transferverpleegkundige werkt in het ziekenhuis en zorgt ervoor dat u na ontslag uit het ziekenhuis de juiste zorg krijgt.
Wat valt er onder wijkverpleging?
Als u tijdelijk of langdurig zorg nodig heeft bij dagelijkse handelingen, kunt u verzorging thuis aanvragen. De verzorgende of verpleegkundige geeft u individuele begeleiding en helpt u bijvoorbeeld bij het opstaan, wassen, douchen, steunkousen aan- en uittrekken, aankleden en eten. Soms is verpleging nodig. Bijvoorbeeld als u geregeld injecties, medicijnen of wondzorg nodig heeft. Daarnaast maakt de wijkverpleegkundige afspraken met de gemeente over uw welzijn en wonen.
Wat valt niét onder thuiszorg?
Er is een verschil tussen thuishulp en thuiszorg. Thuishulp regelt u via de gemeente. Redt u het niet meer in huis? Of vereenzaamt u omdat u de deur niet meer uitkomt? In beide gevallen is de gemeente verplicht om u te ondersteunen. Bijvoorbeeld met hulp in de huishouding, dagopvang, od eventueel individuele begeleiding. Thuishulp is dus niet medisch en vooral gericht op zelfredzaamheid. Lees meer hierover: Wat regelt de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (Wmo)?
Wie beoordeelt of ik thuiszorg krijg?
In een persoonlijk gesprek beoordeelt de wijkverpleegkundige of u in aanmerking komt voor verpleging en verzorging thuis. En als dat zo is, dan bekijkt u vervolgens samen welke zorg nodig is en stelt de wijkverpleegkundige een zorgplan op. U heeft geen indicatie meer nodig van de Centrale Indicatiestelling Zorg (CIZ).
Uw zorgverzekeraar vergoedt deze zorg. De wijkverpleegkundige helpt u bovendien om aanvullende zaken te regelen. Bijvoorbeeld een medisch specialist of een maatschappelijk werker.
Wat kan ik doen als de wijkverpleegster geen zorg biedt?
Vindt de wijkverpleegkundige dat u geen zorg nodig heeft? Maar vindt u zelf van wel? Dan heeft u een probleem. Een particulier bureau is dan mogelijk een alternatief
Particuliere zorgbureaus bieden veel soorten hulp en diensten aan. Voor ieder probleem hebben zij wel een oplossing, vaak tegen een betaalbare prijs. Bovendien is er soms een vergoeding van de kosten mogelijk.
Particuliere zorg
Hulp in de huishouding, thuisverpleging of hulp na een operatie? Een bureau voor particuliere zorg regelt vrijwel alles. Wilt u 24 uur per dag iemand in huis? Dan kunt u een zogenaamde zorg-au-pair voor ouderen huren. Of zoekt u iemand die af en toe een wandelingetje maakt met degene die zorg nodig heeft? Of iemand die meegaat naar het theater of museum? Het is allemaal mogelijk.
Kosten particuliere zorg
De kosten voor particuliere zorg verschillen sterk. Voor een schoonmaakhulp betaalt u bij de meeste bureaus tussen de € 20,- en € 30,- per uur. De kosten voor een zorg-au-pair bedragen tussen de € 2000,- en € 7000,- per maand. Wees voorzichtig met wie u in huis haalt. Vraag eerst aan familie of vrienden of zij een betrouwbaar bureau kunnen aanbevelen. U leest hierover meer in dit artikel.
Intensieve 24-uurs zorg
Voor mensen die voortdurend (intensieve) zorg nodig hebben, is de Wet langdurige zorg (Wlz) in het leven geroepen. In principe komt u met een indicatie vanuit de Wlz terecht in het verpleeghuis. Wilt u liever thuis blijven wonen? Dat kan. U kunt Wlz-zorg ook thuis krijgen, maar alleen als de kosten niet hoger zijn dan bij verblijf in een verpleeghuis. En bovendien moet de zorg thuis 'verantwoord' en 'doelmatig' zijn. U leest hierover meer in dit artikel.
