Lome, lange dagen. Buitenspelen, een strikje in je haar, zeepkisten bouwen. Zwemmen in zee en op schoolreis naar de Efteling waar de fakir op zijn vliegende tapijt het hoogtepunt was. Vakantiekiekjes met de boxcamera. Wie herinnert het zich nog?
Zeepkist bouwen
Een onderstel met wielen, een paar plankjes, een touw en een kist of grote doos. Meer was er niet nodig, voor een zeepkist. Je vader timmerde 'm voor je in elkaar. Het liefst ging je een helling af, dan kon je je eigen snelheid maken. En 's avonds op straat hield je races. Coureurs waren we!
Jurkje met smockwerk
De zomer verwelkomde je met gejuich, want dan kon je eindelijk je favoriete 'smockjurkje' weer aan. Je moeder smockte een jurkje door het te bewerken met rijgdraden en borduursteken. Door het borduurwerk bleven de ingeregen plooien op hun plaats zitten en had je jurk een elastisch bovenstukje. Smocken, wie kan het nog?
Op schoolreisje naar de Efteling
Magischer dan de Efteling kon het leven niet worden. In het tijdperk vóór de python en de pirana stonden de sprookjesachtige attracties centraal, zoals de dansende rode schoentjes en de Lange Jan. Hoogtepunt waren de fakir op zijn vliegende tapijt en het sprookje van de Indische waterlelies. De dansende feeën vergat je je hele leven niet meer.
Naar de speeltuin
De allerleukste speeltuin van Nederland was 'De Bedriegertjes'. Met glijbanen, een loopschijf, de oceaangolf, de rodelbaan, het vliegend rad, de draaiton en een dwaaltuin. Het huisje van Hans en Grietje en een levensechte afbeelding van Roodkapje en de wolf. De bedriegertjes, dat waren de spuitgaten, waaruit op gezette tijden water omhoog spoot. 'De Bedriegertjes' bestaat niet meer. Maar vergeten zullen we het nooit!
Strik in je haar
Het was de gewoonste zaak van de wereld toen we kleine meisjes waren: een strik in het haar. Je moeder had er genoeg klaarliggen. Ze waren knalrood, geel, blauw of groen en pasten bij je jas of zomerjurk. Met een haardspeldje zette ze ze vast. Wat is dat toch lang geleden! De strikken, waar zijn ze gebleven..
Pofbroek
Als kind droeg je niet zomaar een korte broek. Nee, je droeg een pofbroek. Door je moeder zelf gemaakt, met elastiek dat om je benen knelde. Grote kans trouwens, dat je ook een babydoll had met een pofbroekje. Een beetje een mal kledingstuk, dat pofbroekje. Voor jongens en meisjes. Geleidelijk aan is het uit de gratie geraakt.
Bermtoerisme
Bermtoerisme was vanaf eind jaren ’50 razend populair. Picknicken met het hele gezin in de berm langs de snelweg. Klapstoeltje en thermoskan erbij. Het langsrazende verkeer deerde de bermtoeristen niet, ze vonden het juist gezellig. Wie kan het zich nu nog voorstellen?
Boxcamera
Herinnert u zich dit nog? De boxcamera. Wie had ‘m niet? Als je vader op een verjaardag of tijdens de vakantie een foto wilde maken, boog hij zich voorover, om van boven af in de lens te kijken. De camera hield hij voor zijn buik. Hij riep nog wat aanwijzingen, keek een paar keer zenuwachtig op en weer neer, en klak… drukte af. Een trots bezit, zo’n camera.
Rolschaatsen
In de lente pakte je je rolschaatsen weer uit de kast. Simpele dingen waren het: twee riempjes, een metalen verbindingstuk en wielen die binnen de kortste keren vierkant werden. Met een riem of veter bond je de rolschaatsen zo strak mogelijk om je schoenen heen. En racen maar!
Hotpants
Als we denken aan mooie zomerdagen komt de herinnering aan de hotpants genadeloos bovendrijven. Een rage, vooral in de zomer van 1971. Je ouders werden gek als je in hotpants de deur uit ging, liefst met sexy hoge laarzen eronder. Benen die tot in de hemel rijkten en overal bewonderend gefluit. Zou het ons nog staan?
De witte was op 'de bleek' leggen
Na het wassen spreidden veel moeders de witte lakens uit op 'de bleek', een grasveld in de tuin. De zon gebruikten ze als vlekkenverwijderaar; de was werd witter en frisser door het drogen op het gras. Woest waren ze, als we er als kinderen per ongeluk overheen renden of fietsten. Al het werk voor niets gedaan! Wie legt nog steeds de witte was op de bleek?
Nog meer nostalgie? Deze klusjes deden we vroeger.
Foto: Eric Koch, Anefo/Nationaal Archief
