Heeft u weleens een vakantieliefde gehad? Lezers van Plus Magazine vertellen over hun meest bijzondere en romantische ontmoeting op vakantie.
Ria Smith
In de zomer van 1971 ontmoetten wij elkaar in een jeugdherberg in Callendar in de Schotse Trossachs. Ik was er met een vriendin, rondliftend door Schotland. Het was een regenachtige zomer, maar uitgerekend die dag scheen de zon. Ik had mij die zomer voorzien van een zonnebril met glazen op sterkte, zo'n hip John Lennon brilletje was het. Al wandelend verloor ik echter mijn gewone bril en droeg ik noodgedwongen 's avonds en 's morgens bij het ontbijt mijn zonnebril. Waren we als bijdehante Hollandse meiden al een interessante verschijning in die primitieve jeugdherberg; die rare zonnebril voegde daar nog een mysterieus element aan toe.
Onweerstaanbaar
Onweerstaanbaar in elk geval voor twee Engelse jongens, die verdreven door de regen uit hun lekkende tent, ook in de jeugdherberg logeerden. Allevier hadden we eigenlijk wel genoeg van Schotland en de regen en wat tot dat moment nou niet bepaald een topvakantie was. Zij hadden een auto; wij liftten mee. And the rest is history.
Eerst woonden we in Engeland
Ik trouwde een jaar later met de ene, mijn vriendin met de andere. Helaas is mijn vriendin van toen, twee jaar geleden overleden. De eerste jaren nadat we getrouwd waren woonden we in Engeland, maar in 1976 vertrokken wij naar Nederland. Mijn Engelse echtgenoot leerde Nederlands en we werkten 35 jaar bij dezelfde organisatie. We hebben een dochter en twee kleindochters en zijn dus al bijna 39 jaar gelukkig getrouwd. Bleek die miezerige Schotse vakantie uiteindelijk toch de vakantie van m'n leven. De jeugherbergkaart van toen hebben we nog steeds, maar naar Schotland zijn we nooit meer terug geweest.
Anja Flipse
Op 25 juli 1967 leerde ik mijn man kennen op camping “De Bonte Vlucht” in Doorn. Hij was daar met een vriend en ik met mijn stiefzusje. We hadden de jongens uitgenodigd om bij ons op de thee te komen en dat deden ze ook. Ondertussen kregen wij visite van mijn zus, haar man en dochtertje, dus stoelen en kopjes hadden we niet meer over. We hebben de jongens teruggestuurd naar hun eigen tent, met de mededeling “eerst een kopje halen en dan krijgen jullie thee”. Zo gezegd zo gedaan.
'Hij kwam bij ons thuis voor mij'
Die vakantie hebben de jongens vaak bij ons gegeten en na de vakantie zijn ze bij ons thuis geweest. Mijn stiefzusje wou die ene jongen, die donkere. Maar ja ook ik had daar mijn oog op laten vallen. Na de vakantie kwam hij bij ons thuis voor mij!!! In 1970 zijn wij getrouwd, ondertussen zijn we dus ruim 40 jaar getrouwd en nog steeds gelukkig. Kamperen doen we ook nog steeds, al is het dan nu wel comfortabeler!
Annemiek Vandervorst
Bert Hogeboom (69) heeft, na het overlijden van zijn vrouw in 2004, het abonnement op Plus Magazine gehouden omdat hij er maandelijks graag in bladerde. Zo las hij in 2006 over een Caribische cruise in januari 2007 voor Plusleden. Hij besloot de stap te zetten, zeker toen hij las dat er Nederlandse begeleiding zou zijn. Hij besloot te boeken. Kort daarop kwamen twee broers, Tom en Jaques, erachter en wilden graag mee. Aldus vertrokken de drie broers (de overige partners bleven thuis) in januari 2007 voor een 13-daagse cruise door het Zuid Caribische gebied.
Cruises
Omdat ik als alleenstaande vrouw van 54 geen trek had om alleen op vakantie te gaan, begeleidde ik regelmatig cruises voor 'Zeetours' gedurende mijn vakanties. Dat was voor mij een prima manier om gezellig met mensen onderweg te zijn. Deze Pluscruise was georganiseerd door 'Zeetours' en mij werd gevraagd deze cruise te begeleiden. De drie broers zaten in mijn groep aan boord van de Holland America Line MS Maasdam.
We konden niet vertrekken
De problemen begonnen al op Schiphol omdat het vliegtuig technische mankementen vertoonde waardoor we niet konden vertrekken. Maar ik had een groep van zo’n 70 gasten bij me en we moesten wel vertrekken omdat we anders het schip niet zouden halen. In samenwerking met 'Martinair' op Schiphol en 'Zeetours' op kantoor is het gelukt om ons over te boeken op een kist van North West met een tussenlanding in Detroit. Iedereen was goed overgeboekt maar helaas bleek het dit niet het geval bij de jongste broer. Zijn naam kwam nergens voor! Ik verzekerde hem dat ik niet zonder hem zou vertrekken. Toen de motoren al draaiden, is gelukkig heel snel zijn naam aan de passagierslijst toegevoegd. We konden het vliegtuig in.
Gelijk een band
Door dit akkefietje ontstond er al meteen een band tussen de drie broers en mij. Daarbij kwam dat de jongste broer Jacques mij tijdens de cruise al voor de grap zijn nieuwe schoonzusje begon te noemen. Tijdens het diner zaten wij dan ook "toevallig" aan dezelfde tafel en is er een romance ontstaan.
''Bert gaf mij dan altijd een knuffel, dat vond ik heerlijk''
Mijn hutraam kwam uit op het Promenadedek en al gauw hadden de broers ontdekt welke de mijne was. Zodoende stonden ze iedere ochtend voor mijn raam om zogenaamd naar het aanleggen in de haven te kijken. Ik moest dan enorm lachen en kleedde me gauw aan om mij bij hen te voegen. Bert gaf mij dan altijd een knuffel, dat vond ik heerlijk.
Dansen op live muziek
Na het diner gingen we tezamen met andere stellen van de dinertafel naar de Ocean Bar waar men kon dansen op live muziek. En iedere avond dansten Bert en ik daar op de klanken van de band. Bij de laatste twee havens die het schip aandeed, te weten Willemstad en Oranjestad, bleef ik overdag ook bij de broers. Ik was hier toch niet nodig om te vertalen voor de overige gasten, daar de Nederlandse taal hier wordt gehandhaafd. We huurden samen een busje met chauffeur en reden de eilanden rond. De Haagse humor was voor mij als Brabantse volledig nieuw, maar wel heel erg leuk. Ik heb tranen gelachen met deze “Hogebomen”.
''Romance groeide uit tot een zeer sterke band''
De laatste gala-avond hebben we nog na middernacht met z’n allen aan dek gestaan met onze glaasjes wijn en genoten van het late vertrek uit de haven van Willemstad. Deze romance is uitgegroeid tot een zeer sterke band. Ondanks dat Bert beslist niet op zoek was naar een nieuwe relatie en ik eigenlijk ook geen behoefte had aan een nieuwe relatie, hebben wij elkaar toch tijdens deze cruise gevonden en zijn we samengebleven. Nu wonen we sinds februari 2010 ook samen. Het leeftijdsverschil speelt voor ons geen rol. Onze kinderen die uiteraard allemaal reeds uit huis waren kunnen het allen ook heel goed samen vinden wanneer we voor familiefeestjes of Kerstmis bij elkaar zijn.
Wanda Beemsterboer
Jacques en ik ontmoetten elkaar 33 jaar geleden op Gran Canaria. Mijn ouders hadden me uitgenodigd mee te gaan op vakantie omdat ik net uit een moeizame relatie kwam. Bovendien had ik er een paar vrienden wonen. Zowel Jacques als ik hadden een leuke baan in de reisleiding. Ik in Nederland en Engeland en hij op het zonovergoten eiland. Hij leidde de ezelsafari aldaar. Een tocht op ezels door de bergen. Na de tocht werd er gegeten en gedronken, waarna vervolgens een bergdorpje werd bezocht. Ik viel als een blok voor hem. Hij was mijn prins op het witte paard, in zijn geval op de witte ezel!
Vaste relatie
Wij besloten na twee weken onze vakantieliefde om te zetten in een vaste relatie. Ik vertrok nog voor twee maanden naar Nederland om alles te regelen en daarna gingen we samenwonen in een huisje op een berg bij Aquimes waar Jacques al woonde. We waren 23 jaar en de wereld lag aan onze voeten.
Nadine Foundation
We zijn nog steeds bij elkaar. Dit jaar, 23 juli, zijn we 30 jaar getrouwd. We wonen alweer 25 jaar in Hoorn NH. We kregen twee prachtige dochters. Maar tot ons immense verdriet is onze jongste dochter Nadine op 2 december 2006 vermoord door haar ex-vriend. We zijn na dit verschrikkelijke gebeuren een stichting begonnen. Voor meer info: www.nadinefoundation.nl. Het is ongelofelijk hoe ons leven is verlopen! Eén ding is zeker, onze band is sterker dan ooit!
Johan en Margriet
Onze vakantieliefde begon in Benidorm in augustus 1974. Ik ging met 3 vriendinnen op vakantie en Johan met een collega. Op Schiphol hebben we elkaar voor het eerst gezien maar nog geen woord met elkaar gesproken. In het vliegtuig hadden de 2 heren het grootste woord. En maar moppen vertellen maar niet tegen ons. In Spanje aangekomen stapten we in de bus die klaar stond en we gingen rijden. Wij logeerden in oud Benidorm in een hotel en mochten het eerst uitstappen. De heren bleven nog zitten. We hadden nog steeds geen woord met elkaar gesproken.
Hij vroeg mij om te dansen
Diezelfde avond gingen we stappen en we kwamen bij een discotheek waar je voor 10 gulden naar binnen mocht en de hele avond gratis kon drinken. Dat leek ons wel wat dus wij gingen naar binnen. Even later zagen we de 2 heren ook en toen zeiden we: dat zijn de jongens die vandaag ook aangekomen zijn. Op een gegeven moment kwam een van die jongens mij halen om te dansen. Dus ik ging mee en toen is het begonnen. De hele avond bij elkaar gebleven en meteen afspreken voor de volgende dag.
'Ik zal je wel bellen'
Zo hebben we de hele vakantie met elkaar doorgebracht. Ook wel met de vriendinnen hoor. Zo hadden we een buggie gehuurd (een hele oude) en we gingen met z'n allen rondtoeren. Heel leuk. Op een gegeven moment moesten we naar huis, de vakantie zat erop. Op Schiphol namen we afscheid en hij zei, ik zal wel bellen. Ik dacht dat doet hij toch niet, maar jawel hoor. De week erop belde hij al. Hij kwam toen vanuit Den Bosch helemaal naar Limburg gereden voor mij. Dat was een uur rijden. Dat vond ik heel lief.
Hij bleef slapen
Zo heeft hij heel wat kilometers voor mij gemaakt. Hij kwam dan voor een weekend en bleef dan slapen (op de logeerkamer). Soms ging ik naar Den Bosch met de trein en kwam hij me op het station ophalen en bleef ik bij zijn ouders slapen (bij zijn zus op de slaapkamer). In oktober 1975 zijn we getrouwd en ben ik naar Brabant verhuisd. Daar wonen we nu al 35 jaar en we hopen er nog lang samen te kunnen wonen. We zijn nog verschillende keren terug geweest naar Benidorm want het heeft voor ons toch iets speciaals.
Lees ook:
