Met 317 ruige toppen is het Lake District in Engeland een nationaal park vol superlatieven. Zowel avonturiers als minder geoefende wandelaars kijken hier hun ogen uit.
Vandaag sta ik samen met m’n partner Frank op de hoogste top van Engeland, Scafell Pike. Deze berg meet 977 meter en vormt de spil van het Lake District. Want als je op de kaart kijkt, waaieren vanaf dit bergmassief de bergmeren als de spaken van een wiel in alle richtingen uit. ’t Is niet moeilijk bij deze kille wind voor te stellen hoe dit landschap eeuw na eeuw geteisterd en geërodeerd is. Hoe het schurende landijs deze bergdalen uitholde tot hun huidige gedaante. En juist dat besef van oertijd is zo verfrissend. Want des te levendiger voel ik me daarboven met die wind in mijn haren. Snel werken we allebei een kop warme thee naar binnen. En nog gauw een brokkelig stuk pie erachteraan. Lang stilzitten is hierboven geen pretje.
Ruige schoonheid
Het Lake District staat bekend als het meest populaire berggebied van Engeland. Terecht. Met zijn 317 toppen, hier fells genoemd, is dit een nationaal park vol superlatieven. Niet alleen de hoogste berg ligt hier maar ook de populairste, namelijk Helvellyn. Toegegeven, vergeleken met de Himalaya, de Alpen of zelfs de Schotse Hooglanden, is het Lake District wat hoogte betreft kinderspel. Maar dan ook werkelijk alleen wat hoogte betreft, want dit rauwe brok bergnatuur op nog geen 450 kilometer van Londen, kan van het ene op het andere moment een onherbergzaam karakter krijgen. Deze kale rotspieken worden in elk jaargetijde blootgesteld aan gure wind, striemende regen, sneeuw en diepe afgronden. Het voelt dusdanig arctisch dat ik me hier op Scafell Pike eerder in Noorwegen waan dan in lieflijk Engeland.
En zo zijn bergen, als je het mij vraagt, op hun best: puur, wild en ongenaakbaar op het eerste gezicht. Hoe langer ik wandel en hoe dieper ik doordring in het ruige Lake District, hoe meer zich die ongenaakbare eerste indruk ontvouwt tot een wereld op zichzelf. Vol ruige schoonheid die respect afdwingt.
Plaatjesboek van vroeger
Diep in onze capuchons weggedoken, verlaten we Scafell Pike. Donkere wolkenflarden hangen tijdens de afdaling om ons heen, totdat we bij Great End, inmiddels een flink stuk lager, ineens onder de wolken uit wandelen. De massieve bonk Great Gable en zijn al even markante tweelingbroer Kirk Fell torenen machtig uit boven de intens groene bodem van Wasdale Head met zijn langgerekte Wast Water. Dat ingesloten bergmeer ademt zoveel rust. Ook een reden waarom het Lake District zo populair is. En zo gevarieerd. Hierboven zitten we te midden van watervallen en losse stenen op een paar sprieten gras. Maar niet ver onder ons strekt zich een vallei uit met hoekige steenmuurtjes en witgekalkte boerderijen, zo pastoraal dat het haast een plaatjesboek van vroeger lijkt. We gooien de rugzak af, schenken onszelf een tweede mok thee uit de thermos in en eten de rest van onze pie op terwijl we in stilte samenzitten. In stilte, want het moment is simpelweg te groot voor woorden. En te mooi om haast te hebben.
Ontboste valleien
Verderop graast een klein groepje grijswitte Herdwickschapen. Hun gegraas voorkomt dat het Lake District overgroeid raakt. Want dat is kenmerkend voor het Lake District: bovenin lijkt alles wild en ongerept, maar zodra we lager komen, ontdek ik overal sporen van al degenen die ons voor waren. Van de eersten die hier de valleien ontbosten, zich erin vestigden en de stenen van de omliggende rotsen tot bijlpunten slepen, tot degenen die massaal met de nieuw aangelegde stoomtrein aankwamen om te ontdekken of die 18de-eeuwse dichters gelijk hadden. Zoals bijvoorbeeld Wordsworth. In 1821 schreef hij in zijn ‘Guide to the Lakes’ dat een gebied als het Lake District een soort nationaal bezit zou moeten worden waarop ieder met oog en hart voor de natuur recht had. Zijn wens werd waarheid toen dit gebied in 1951 benoemd werd tot Engelands grootste nationale park.
Reusachtige bestelling
En niet alleen het grootste, ook het meest populaire. Dat wordt duidelijk zodra we terug in Wasdale Head zijn. Moe en nog steeds dorstig begeven we ons naar dé centrale trekpleister, namelijk de Wasdale Head Inn. De ramen zijn beslagen. Binnen zit het bomvol. Aan de bar bestellen we twee bier, een pot thee, twee porties Steak ’n Ale Pie plus tweemaal Sticky Toffeepudding met custard. Want dat is ook zo uniek aan dat ‘lage’ Lake District: een paar uur geleden nog waanden we ons aan de rand van de wereld. Ver van alles en iedereen verwijderd. Hongerig en dorstig. Nu installeren we ons aan de hoek van een overvolle tafel waar we met de warmte van de open haard in onze rug, in afwachting zijn van die reusachtige bestelling. En het mooiste is dat ik, ondanks die berg eten, alweer hongerig naar morgen ben.
Lake District Praktisch: Hoe kom je er?
Met veerboot en eigen auto: met DFDS Seaways van IJmuiden naar Newcastle, T 0255-54 66 66 of www.dfdsseaways.nl. Vanaf Newcastle is het nog geen twee uur rijden naar het Lake District.
Met vliegtuig, trein en bus: vliegen vanaf Amsterdam of Rotterdam naar Manchester Airport en verder per trein naar Kendal of Windermere.
Voor treininformatie:
T 0044(0)20-7278 52 40 of www.nationalrail.co.uk. Voor businformatie:
T 0044(0)871-200 22 33 of www.traveline.info.
Beste tijd
Juli en augustus zijn het drukst. Mei en juni (maar ook september) zijn rustiger.
Pittige wandelroutes
Newlands Valley: fraaie route over eenvoudige bergruggen rondom de stille Newlands Valley. Startpunt/eindpunt: parkeerplaats bij riviertje Newlands Beck in Little Town (3 km zuidelijk van Keswick). Lengte: 15 km. Duur: 7 uur.
Mosedale Horseshoe: imposante hooggelegen route over uitzichtrijke bergruggen. Startpunt/eindpunt: Wasdale Head, parkeerplaats bij Wasdale Head Inn. Lengte: 17 km. Duur: 7,5 uur.
Scafell Pike: gevarieerde route over Engelands hoogste top via
een fraai maar niet zo druk traject. Startpunt/eindpunt: Wasdale Head, parkeerplaats bij National Trust Campsite. Lengte: 14 km. Duur: 6,5 uur.
Helvellyn: populaire route voor geoefende bergwandelaars over een van Engelands meest bezochte bergen via twee moeilijke rotsen, maar met een makkelijke heen- en terugweg naar bergmeer Red Tarn. Startpunt/eindpunt: Glenridding (betaalde parkeerplaats). Lengte: 12 km. Duur: 6 uur.
Langdale Pikes: klassieke en afwisselende route over rotspieken boven een schitterend Lake District-dal. Startpunt/eindpunt: Great Langdale bij National Park-parkeerplaats tegenover New Dungeon Ghyll Hotel. Lengte: 8 km. Duur 5 uur.
Wandelvoorbereiding
Bovenstaande wandeltochten voeren weliswaar over paden, maar evengoed door onherbergzaam heuvellandschap waar slecht weer en mist geen uitzondering is. In de dalen mag je uitsluitend wandelen over Public Footpaths, die overal goed gemarkeerd zijn. In de bergen mag je ook van de paden af. Sneeuw (die blijft liggen) is mogelijk van november tot mei, maar zelfs tussen mei en oktober kan het bovenin tijdens slecht weer even sneeuwen. Neem daarom altijd mee: hoge bergwandelschoenen met goed profiel; regen- en winddichte jas en broek; een muts; kaart (in waterdichte kaartentas) en kompas. Een mobiele telefoon mee is geen garantie voor zekerheid, want in de bergen is niet overal dekking. Laat altijd een bericht achter waar u wandelt en tot wanneer. En check vooraf het weerbericht, T 0044(0)870-055 05 75 of www.lake-district.gov.uk/weatherline.
Kaarten
‘Ordnance Survey nr 90, Penrith & Keswick’ met schaal 1:50.000. Nog beter: waterdichte 1:25.000 kaarten uit de Harvey Superwalker-serie of de Ordnance Survey Outdoor Leisure-serie (nr. 4, 5, 6 en 7).
Wandelboeken
- ‘Lake District’ in de serie Collins Rambler’s Guide door John Gillham en Ronald Turnbull. ISBN 9780002201360.
- ‘Tour of the Lake District’ door Jim Reid. Uitg. Cicerone, ISBN 9781852844967.
Plus Magazine reis naar Engeland & Schotland
Plus Magazine organiseert een verzorgde reis naar het Lake District en Schotland. Lees alles over deze prachtige 11-daagse reis: www.plusonline.nl/schotland
