Getty Images
Wie is er nu niet opgegroeid met de witgemutste blauwe dwergen? Al zestig jaar lang zorgen de Smurfen, bedacht door de Belg Pierre Culliford, voor een lach op menig kindergezicht. Uit volle borst zong je mee met 't Smurfenlied van Vader Abraham. Nachtmerries kreeg je van slechterik Gargamel, de tovenaar die de smurfen telkens weer probeerde te vangen. En als Moppersmurf zijn zin begon met: ‘Ik hou niet van…’, barstte je in lachen uit.
De smurfen bestaan dit jaar zestig jaar. Wist u dit al over de dwergen?
- De Smurfen zijn aan hun naam gekomen omdat tekenaar Peyo (Pierre Culliford) in een restaurant zat en niet meer op het woord ‘zoutvaatje’ kon komen. Hij vroeg daarom of iemand ‘de schtroumpf’ aan wilde geven. Een vriend antwoordde: ‘Hier heb je de schtroumpf. Als je klaar bent met schtroumpfen, schtroumpf je het dan terug?’
- Peyo koos de kleur blauw voor zijn wezens in het bos, omdat groen niet op zou vallen tussen de bomen. Roze zorgde voor te weinig verschil met de huidskleur van mensen, rood zou te veel opvallen en geel was gewoon niet mooi. Blauw werden de wezens dus. Een andere veelgehoorde reden voor de kleur van de dwergen, is dat Peyo in een winkel op zoek was naar goedkope kleurpotloden. Hij moest namelijk behoorlijk wat poppetjes inkleuren. Blauwe waren het goedkoopst, dus de keuze was snel gemaakt.
- Het was oorspronkelijk de wens van Smurfenbedenker Peyo dat zijn wezens zich nooit buiten hun omgeving, Amanita Muscaria, zouden begeven. Nadat Peyo in 1992 overleed, gaven zijn erfgenamen toestemming om een Smurfenfilm te maken die zich afspeelt in New York.
- Jaarlijks brengen de Smurfen tussen de 5 en de 12 miljoen dollar op. Hun huidige totale waarde wordt geschat op 4 miljard dollar.
- Smurfin is niét de enige vrouwelijke Smurf, er zijn er namelijk drie. Naast Smurfin is er nog ‘Sassette’, een roodharige Kleutersmurf, en Grootmoedersmurf, de mater familias.
- Er lopen in ieder geval 106 Smurfen in het Smurfendorp. Oorspronkelijk waren dat er 99. Smurfin was de eerste nieuweling –gecreëerd door slechterik Gargamel. Daarna volgden nog een aantal Smurfen, zoals Babysmurf, Sassette en Robotsmurf.
- Antoine Bueno, een professor uit Parijs, vergeleek het Smurfendorp in 2011 met een totalitaire utopie. ‘Het Smurfendorp is ordelijk, harmonieus, en gedomineerd door mannen’, constateerde hij. Grote Smurf is een almachtig leider en lijkt met zijn witte baard zelfs op Stalin of Karl Marx. Gargamel zou staan voor de kapitalistische dreiging. Volgens Thierry Culliford, de zoon van tekenaar Peyo, was zijn vader volslagen apolitiek. ‘Op verkiezingsdagen vroeg hij mijn moeder voor wie hij moest stemmen.’
Bron: De Standaard, VRT en Isgeschiedenis