Pluslezers vertellen wat hen aangrijpt
Sinds onze breuk heeft Joke nooit een andere liefde gehad. Ik scharrelde weleens wat, maar serieus was het niet. Tot Isabel. Op haar werd ik patsboem verliefd, er was geen houden aan. Mijn hechte band met mijn ex vond Isabel meteen ingewikkeld...
Op Plusonline.nl bieden we iedereen de kans gratis kennis te maken met Plus Magazine. Hét maandblad bomvol informatie en inspiratie. Maar deze artikelen, dossiers en columns maken kost veel tijd en geld. Wilt u meer? Overweeg dan ook een abonnement op Plus Magazine.
Om privacyredenen is de naam van de betrokkene gefingeerd.
Jacques (64):
Joke en ik zijn bijna vier decennia samen geweest. We kennen elkaar van school, zijn echt samen opgegroeid. Ons huwelijk was goed, maar na verloop van tijd werden we meer maatjes dan minnaars. Toen de kinderen het huis uit waren, zijn we een paar jaar later liefdevol uit elkaar gegaan. We bleven elkaar tot steun. Zij naaide gordijnen voor mijn nieuwe woning, ik kookte elke week een keer voor haar. Als we samen naar een verjaardag van vrienden gingen, vroegen die weleens: ‘Waarom zijn jullie eigenlijk gescheiden?’ Maar voor ons was dit goed zo. Op eigen benen, maar beste vrienden. Ook fijn voor de kinderen, we komen als gezin nog geregeld bij elkaar.
Sinds onze breuk heeft Joke nooit een andere liefde gehad. Ik scharrelde weleens wat, maar serieus was het niet. Tot Isabel. Op haar werd ik patsboem verliefd, er was geen houden aan.
Mijn hechte band met mijn ex vond Isabel meteen ingewikkeld. Uit is uit, is haar mening: zelf kijkt ze niet achterom. Toch vertrouwde ik erop dat het wel goed zou komen. Ze zou vanzelf zien hoe leuk Joke was en dat er niets anders meer tussen ons was dan een soort familieband. Bovendien wist ik zeker dat mijn ex heel blij voor me zou zijn.
Ik had buiten de waard gerekend. Joke, eraan gewend nog steeds de belangrijkste vrouw in mijn leven te zijn, reageerde eigenaardig vlak toen ze hoorde hoe verliefd ik was. Ze beloofde haar best te doen bij een ontmoeting, net als Isabel, maar toen ze elkaar daadwerkelijk ontmoetten op mijn zoons verjaardag hing de kilte al snel in de lucht. Isabel gedroeg zich hooghartig, Joke verwees te pas en te onpas naar haar lange verleden met mij. Ze legde zelfs een paar keer quasi-terloops haar hand op mijn arm.
‘Wat een heks’, zei Isabel in de auto terug. ‘Ik vind haar niets’, had Joke me ondertussen al geappt. Sindsdien is de koude oorlog tussen die twee een feit. Beiden kunnen de naam van de ander niet eens verdragen. Het zorgt ervoor dat ik me verscheurd voel. Ik wil mijn ex niet laten vallen, ik vind dat ik dat niet kan maken. Tegelijk koester ik mijn relatie met Isabel en wil die niet op het spel zetten. Ik doe niets dan schipperen, want ik weet gewoon niet hoe ik dit moet oplossen. Het pijnlijke is: ik weet zeker dat Joke en Isabel onder andere omstandigheden uitstekend met elkaar hadden kunnen opschieten. Ze lijken op elkaar, zijn zorgzame, warme vrouwen die, meestal, positief in het leven staan. Maar ze zijn ook koppig. En wat bezitterig en jaloers. En dat is precies wat de huidige situatie in ze losmaakt.
Gelukkig krijg ik steun van mijn kinderen. Mijn dochter gaat nu proberen te bemiddelen. Dat vind ik fijn, maar ook gênant. Zo’n dwaze concurrentiestrijd, dat zou toch niet nodig moeten zijn?”
Uw verhaal in Plus?
Loopt u rond met iets wat u aan (bijna) niemand durft te vertellen? Deel het met andere Pluslezers; dat mag ook anoniem. Schrijf naar redactie@plusmagazine.nl o.v.v. ‘Mijn verhaal’.
Reactie toevoegen