Een QR-code, wat is dat?

Getty Images

U heeft ze vast ook al gezien, de codes met de zwarte en witte blokjes die steeds vaker opduiken. Wat betekenen ze eigenlijk? En hoe komt u dat te weten?

De streepjescode is intussen een vertrouwd gegeven. Ze heeft de wachtrijen aan de kassa’s behoorlijk korter gemaakt, maar heeft nog heel wat andere toepassingen onder meer in stockbeheer. Stilaan groeide echter de idee of de nood om een code te ontwikkelen waarin meer gegevens konden worden opgeslagen dan in de ongeveer 20 cijfers waar een barcode voor staat. Maar de code mocht ook niet groter worden, m.a.w. men wilde meer informatie op een kleinere oppervlakte kunnen weergeven.

Zo ontstond de QR-code, die we nu steeds vaker zien opduiken in allerhande omstandigheden. Een QR-code, een tweedimensionale streepjescode. Deze werd in 1994 ontwikkeld door Denso, een toeleverancier van Toyota dat eiste dat de geleverde onderdelen gemakkelijker identificeerbaar zouden zijn.

Getty Images

Tweedimensionale code

De codes bestaan altijd uit een vierkant, gevuld met een mozaïek van andere vierkanten, in zwart en wit. De afmetingen van de codes kunnen variëren.

Omdat een QR-code tweedimensionaal is, dus zowel in de horizontale als in de verticale richting bevat, kan ze, zoals gezegd honderden keren meer informatie bevatten dan een klassieke streepjescode. Wanneer het om enkel cijfers gaat, kan een QR-code tot 7089 karakters bevatten, gaat het om alfanumerieke gegevens dan kan ze tot 4396 karakters bevatten. De drie blokjes in drie hoeken van de code zijn bedoeld om de positie van de code te bepalen. Zo kan een lezer (zoals bijvoorbeeld een smartphone) vanuit alle richtingen de code lezen.

De letters QR zijn een afkorting van Quick Response ("snelle reactie"). De code bleek zo interessant dat haar toepassing niet lang beperkt bleef tot auto-onderdelen, maar al snel opdook in tijdschriften, op affiches, op visitekaartjes…. In Japan beschikte men namelijk al vroeg over gsm-telefoons met camera's en internettoegang. Zo ontstond het idee de QR-code te gebruiken voor het aanbieden van een URL of internetadres.

Rechtstreeks naar een internetadres

De URL wordt gecodeerd tot een QR-code, die wordt afgedrukt in een tijdschrift, op een poster, of op de verpakking van een product. De gebruiker richt de camera van zijn telefoon op de QR-code. Bepaalde software in de telefoon leest de code , zet deze ogenblikkelijk om in een URL, waarna in de webbrowser van de telefoon de bijbehorende website wordt getoond. Deze methode bespaart de gebruiker het moeizaam op een telefoon intypen van een URL.

Tegenwoordig bestaat er software voor elk type smartphones om QR-codes te lezen (zie verder). Daar waar aanvankelijk een foto moest worden genomen van de QR-code, die vervolgens door het toestel werd geanalyseerd, doen de scanners dat intussen meteen.

Veel meer toepassingen

Logisch dat dit handige hulpmiddel al snel nog veel meer dagelijkse toepassingen kreeg dan het doorlinken naar websites, hoewel dat natuurlijk in een oogwenk al een schat aan informatie ontsluit. Intussen worden ook e-mailadressen, contactinformatie (vCards), agenda-afspraken, geo-locaties, sms-berichten, telefoonnummers en teksten (van maximaal 7089 tekens) op deze manier aangeboden. Even scannen met de smartphone en een afspraak staat in uw agenda of uw gps-toepassing van uw smartphone brengt u naar een bepaalde locatie.

Sinds enige tijd worden de codes meer en meer gebruikt in de reclame. Reuzegrote panelen verschijnen in het straat beeld die u leiden naar websites met reclame.

Hoe kunt u een QR-code lezen?

Met speciale, gratis software op een smartphone met een camera. Enkele voorbeelden van software:

QR-droid voor Android
NeoReader voor iPhone
Kaywa voor Symbian, Java, Windows mobiel
Lynkee reader voor Blackberry, Nokia, iPhone

Zelf een QR-code maken?

U kunt gratis QR-codes creëren met verschillende websites. Wij deden de test op Kaywa aan. Dit is één van de gemakkelijkste in het gebruik. Met hun generator kan u kiezen welke inhoud u de code wil geven: