'Bank-aan-huis fraude, waarbij een oplichter bij het slachtoffer thuis langs komt, is iets anders dan helpdeskfraude. Slachtoffers kunnen daarom bij de bank geen beroep doen op coulance voor helpdeskfraude. De bank hoeft de schade niet te vergoeden.
Dat blijkt uit een bindende uitspraak van de Geschillencommissie van het Kifid. Een consument van de Rabobank ontvangt in februari vorig jaar een sms-bericht met de mededeling dat derden hebben geprobeerd geld van de betaalrekening af te halen. De consumenten moeten contact opnemen met de bank en naar het telefoonnummer bellen dat in de sms staat vermeld. De consumenten krijgen niet de bank maar een oplichter aan de lijn. Deze beweegt hen bankpassen plus pincode af te geven aan een handlanger die thuis langs komt. Even later is er een contante geldopname van duizend euro en een poging van nog eens twaalfhonderd euro. De bank ontdekt die laatste poging en blokkeert de bankrekening.
Op instructie van de oplichter belt de partner van de consument naar de bank en vertelt dat er geen sprake is van oplichting. Zij hebben contant geld nodig voor een dagje uit. De bank verwijdert daarop de blokkade. In korte tijd daarna zijn er transacties verricht voor in totaal bijna andere halve ton euro. De volgende dag gaat de consument naar de bank om nieuwe pinpassen op te halen. Daar ontdekt hij dat zij zijn opgelicht. De consumenten doen een beroep op de coulanceregeling voor bankhelpdeskfraude. De bank wijst dit beroep af en de zaak komt bij de Geschillencommissie.
Zorgplicht
De consumenten willen dat de bank de schade vergoedt. Ze vinden dat er sprake is van bankhelpdeskfraude. Ook heeft de bank een aantal belangrijke signalen gemist. Nadat de blokkade is opgeheven, zijn de limieten verhoogd en zijn er in korte tijd 57 transacties verricht naar vrijwel uitsluitende Spaanse rekeningnummers. De bank heeft daar niet op gereageerd en heeft daarom haar zorgplicht geschonden.
De Geschillencommissie is het daar niet mee eens. De definitie van bankhelpdeskfraude is dat een fraudeur het slachtoffer overhaalt een betaling te doen naar een zogenaamd veilige rekening. Dat is hier niet gebeurd: de consumenten hebben pas en pincode afgegeven. De fraudeur,heeft er geld mee overgeboekt.
Volgens de Geschillencommissie zijn de consumenten zelf grof nalatig geweest doordat zij hun pinpassen en pincodes aan iemand hebben gegeven. Dat is tegen de veiligheidsregels. In een telefoongesprek met de bank zijn ze zelfs gewaarschuwd dat een bank nooit om een pincode zal vragen. Bij de consumenten had toen een belletje moeten gaan rinkelen.
Ook heeft de bank haar zorgplicht niet geschonden. De bank moet het betalingsverkeer verzorgen en is daarbij niet verplicht alle transacties te monitoren. De bank is zich in dit geval niet bewust van de ongebruikelijk betalingsverkeer en heeft daarom de zorgplicht niet geschonden.
