Hoe eerlijk zijn we in Nederland? Wat doe je als je op straat een portemonnee vindt met €50, familiefoto’s en een briefje met de naam en het telefoonnummer van de eigenaar?
U leest een gratis artikel uit Plus Magazine.
Op Plusonline.nl bieden we iedereen de kans gratis kennis te maken met Plus Magazine. Hét maandblad bomvol informatie en inspiratie. Maar deze artikelen, dossiers en columns maken kost veel tijd en geld. Wilt u meer? Overweeg dan ook een abonnement op Plus Magazine.
Het blad Reader’s Digest stuurde verslaggevers naar 17 steden en liet in elke stad ‘per ongeluk’ twaalf portemonnees vallen. De verslaggevers keken daarna van een afstandje toe.
Wat deed de vinder? Een paar varianten: je kijkt, pakt het cashgeld en gooit de portemonnee weer op straat. Of: je stopt de portemonnee snel in je jaszak en kuiert weg. Of: je pakt het briefje met telefoonnummer en belt de eigenaar.
Onder de bezochte steden was ook Amsterdam. Enig idee hoe we het ver-geleken met andere steden in de wereld doen? Hoeveel portemonnees kwamen terug bij de rechtmatige eigenaar?
Internationale onderzoeken laten al jaren zien dat Nederland vergeleken met de meeste buitenlanden heel veilig is. We klagen graag over te veel misdaad en te weinig veiligheid, en je zult maar slachtoffer zijn van een misdrijf, maar het kan dus véél erger.
Twee toeristen in Lissabon krikten onze nationale eerlijkheid op
Madrid doet het niet best: slechts twee vinders belden de eigenaar. Praag (score van drie), Zürich (vier), Rio de Janeiro (vier), Londen (vijf) en Warschau (vijf) zijn ook knap oneerlijk. Het eerlijkst is Helsinki: de twaalf vinders waren geen van allen uit op eigen gewin. Vinder Lasse Luomakoski (27): “We zijn een rustige, aan elkaar gehechte gemeenschap. We hebben weinig corruptie en rijden zelfs niet door een rood stoplicht. Natuurlijk breng je die portemonnee terug. Eerlijkheid hoort bij ons.” Dit klopt met mijn clichébeeld over Scandinaviërs: kalme mensen zonder kapsones.
Opvallend vind ik de score van New Yorkers. Die zijn allesbehalve kalm en hebben juist wél kapsones. Je zou denken: in zo’n miljoenenstad met veel misdaad moet je eerlijke vinders met een kaarsje zoeken. Maar nee, in acht van de twaalf gevallen kwam de portemonnee netjes terug. Richard Hamilton: “Iedereen zegt dat inwoners van New York heel onvriendelijk zijn, maar in werkelijkheid zijn ze heel aardig. Ik denk dat je verbaasd zou zijn hoeveel New Yorkers de portemonnee terugbrengen.”
Amsterdam scoort een zeven en is daarmee een keurige middenmoter.
Ik blader nog even in het onderzoek. Van de 192 portemonnees kwamen er negentig terug. Lissabon scoorde, met één teruggegeven portemonnee, het slechtst van alle steden. De vinders? Een echtpaar van in de 60. Geen Portugezen, maar Hollandse toeristen. Ze krikten daarmee onze nationale eerlijkheid op tot nét boven het internationale gemiddelde. Er is nog hoop.
Reacties, suggesties? Graag! (Scroll verder naar onderen om te reageren)
TV-presentator, journalist en schrijver Charles Groenhuijsen (69) laat zich graag inspireren door alles wat goed gaat in de wereld.
Reactie toevoegen
Reacties
Bijna 30 jaar geleden werd ik op de markt een briefje van een cobra kwijt (10.000 escudos,zo'n 100 gulden toendertyd.)
En ja hoor een week later kreeg ik hem weer terug van een marktverkoopster! Nou dit was me een grote lekkere doos chocolade waard.
En een 10 jaar geleden was mijn portemonee op de grond gevallen omdat er een gat in de boodschappentas zat.
Mijn rijbewijs zat er in en werd persoonlijk gebracht!
Zo ken ik nog een paar verhalen!
Zo ook werd onze zoon de telefoon kwijt. Teruggevonden door nederlanders die op vacantie waren in Portugal! Ook weer terug gekregen!
Petje af voor de portugesen!
Ik heb al zeker 5 portemonnees gevonden, en alle naar rechtmatige eigenaars terug kúnnen geven, en zelfs een handtas, daar zat een dikke envelop in van een bank. Het was een handtas van een oudere dame aan het model te zien. Gelukkig had ze haar naam en telefoon nummer in de portemonnee zitten. Heb haar gebeld en ze kwam aan de deur met een heel groot boeket bloemen. Ze was zo blij dat ik haar gebeld had. Ze keek in de tas en zag dat de envelop er nog ongeopend in zat. Ze reageerde met God zij dank. Ik dacht ,weer iemand gelukkig gemaakt. Ik breng ook nooit de portemonnee naar de politie, als er geen naam of telefoon nummer in zit, maar meld het wel.
Een erg leuk onderzoek en eerlijkheid blijft eerlijkheid.
Ik zet er wel een kanttekening bij.
In Portugal is vijftig€ heel veel geld, als men daar vijftig€ vindt is het goed te begrijpen dat men dat niet naar de politie brengt.
Ik heb jaren in Portugal gewoond en ik weet dat er vreselijk veel armoede is.
Dat neemt niet weg dat ik het jammer vind dat er geen één portemonnee terug is gebracht.
Jammer maar heel begrijpelijk.
Mara
Je kunt het ook andersom zien.
Ik heb eens een pukkel van een meisje afgegeven op het station in Eindhoven die ze vergeten was toen ze in Helmond uitstapte. Na het opgeven van mijn tel.nr. heb ik nooit iets van haar vernomen!!!!!!!!!!! Hier zat werkelijk alles in van haar.
In de guldentijd heb ik een keerƒ 10,- en een keer ƒ 25,- gevonden op straat naast af en toe wat muntgeld. Dat is dan van mij omdat het aan toonder is.
Sinds de euro er is heb ik twee keer € 5,- en een keer € 20,- gevonden op straat naast natuurlijk weer wat muntgeld.
Als er een naam en tel.nr. bij is zou ik het teruggeven maar anders niet.
Ik heb een keer in de Trekpleister op de grond een portemonnee gevonden met papier en muntgeld en die heb ik gehouden omdat er geen naam of tel.nr. bijzat. er zat een foto van een pasfoto van een man in en ik meen een vrouw. Ook zat er een vreemde afbeelding in die wel op één of andere medische scan leek. Dit was in 2007 en toen ik het geld telde was het € 85,- aan papiergeld en nog wat muntgeld wat in totaal meer dan € 100,- was. Ik zat toen in de bijstand en vond dat ik toen geluk had.
Als ik bijv. een koffertje met geld bijv. in de trein zou vinden zou ik het ook houden maar dan moet je wel wachten met het uit te geven en dan ook de biljetten door elkaar omdat ze natuurlijk genummerd zijn en geregistreerd, denk ik.
Eerlijkheid duurt heus niet altijd het langst. Dat geldt alleen voor diegenen die in sprookjes geloven.
Twee week geleden waren we op vakantie in camping 'de Bosgraaf' te Beekbergen. Op maandagmorgen gingen we naar een schoonzus in Voorthuizen voor haar verjaardag, Na ons vertrek daar gingen we nog even naar het centrum van Voorthuizen. Op het parkeerterrein aldaar zagen we een portemonnee liggen; opgeraapt en erin gekeken. Er zat een rijbewijs, vaarbewijs, verschillende bankpassen en andere passen en ongeveer € 250.
We hebben alles naar de politie in Voorthuizen gebracht en ons adres en telefoonnummer achtergelaten.
Later op de avond werden we op ons vakantieadres gebeld en werden we bedankt voor het terugbrengen.
Gelukkig het was nog een bedankje waard
Mijn man heeft een jaar geleden een goed gevulde portemonnee gevonden, deze lag naast een auto welke geparkeerd stond bij een bedrijf, mijn man heeft de portemonnee meegenomen en gebeld met het bedrijf, de eigenaar heeft 'm opgehaald, een bedankje kon er niet af..... volgende keer douw ik 'm in m'n zak zei mijn man tegen mij.