De uitnodigingen om Frankrijk, Spanje, Zuid-Afrika of Zuid-Amerika te bezoeken, blijven komen. Al decennia overigens. Maar ik ben er al vaak geweest. Op het gevaar af om blasé over te komen: ik laat deze tegenwoordig een beetje voor wat ze zijn.
U leest een gratis artikel uit Plus Magazine.
Op Plusonline.nl bieden we iedereen de kans gratis kennis te maken met Plus Magazine. Hét maandblad bomvol informatie en inspiratie. Maar deze artikelen, dossiers en columns maken kost veel tijd en geld. Wilt u meer? Overweeg dan ook een abonnement op Plus Magazine.
Niet dat er in die ‘gekende’ wijnlanden niets meer te ontdekken valt. Zo ben ik best een beetje nieuwsgierig naar de druivensoorten waar de Fransen nu proefwijngaarden mee aanleggen, omdat deze zich beter voelen bij de veranderende klimaatomstandigheden. Zuid-Afrika spant zich in rondom het black-empowerment-project, waarbij zwarte medewerkers mede-eigenaar worden van het wijngoed. En in Chili zijn de duurzaamheidsinitiatieven niet van de lucht. Maar omdat mijn agenda niet van elastiek is, ligt mijn focus de laatste tijd wat meer op de rafelranden van de wijnwereld. In wat wij, nog niet eens zo lang geleden overigens, onder het containerbegrip ‘Het Oostblok’ schaarden, is sprake van een soort wijnrenaissance.
Wijn maakten ze daar trouwens ook al eeuwen maar aan de kwaliteit schortte het vaak. Grootafnemer Rusland nam het wat dat betreft niet zo nauw. “Als het maar veel was.” Maar ja, in die contreien is er inmiddels nogal wat veranderd. Eerst viel de Muur, nu is er oorlog. Kortom, de wijnmakers in onder andere Roemenië, Hongarije en Bulgarije kijken nu steeds vaker deze kant op.
Al diverse keren ben ik er op avontuur geweest. Letterlijk. Memorabel was mijn trip vanuit Sofia. Over iets dat op een snelweg leek, raasde ik in de nieuwste en allerduurste Mercedes met 250 kilometer per uur richting de Zwarte Zee, waar de chauffeur eigenaar was van 1200 hectare wijngaarden. Er lag een pistool in het dashboardkastje. “Ontvoeringen voor losgeld komen vaak voor in Bulgarije”, verklaarde hij.
Helaas sneuvelde mijn plan om Georgië te bezoeken, omdat net het parlement in Tbilisi was bestormd. Daarentegen ben ik wel in Roemenië geweest, met 180.000 hectare aan wijngaard een groter wijnland dan Australië of Zuid-Afrika.
Op het moment van schrijven komt er trouwens net een invitatie binnen om Moldavië te bezoeken. Daarvandaan proefde ik hier al eens erg smakelijke wijnen. En wellicht moet ik dat ook maar eens ter plekke doen.
Victorie voor viorica
De viorica moesten we even opzoeken. Blijkt een vrij jonge druif (anno 1969), die gekweekt is door de zabel 13-666 en de aleatico (wie kent ze niet?) met elkaar te kruisen. Wie van muskaat, gewürztraminer en/of torrontés houdt, komt met deze viorica geweldig aan zijn trekken. Passievrucht, rozenbottel, ananas op sap, muskaat, een vleugje kaneel…
Château Purcari 1827 Viorica, 2022, Moldavië, €14,75 (wit). Vinify
Droomduo
Samenwerking van lokale held feteasca neagra met internationale superster cabernet sauvignon. Heeft iets lekker zoetigs en een sappige fruitigheid. Kirsch, rijpe bramen en hoogglans zwarte bessen en oriëntaalse specerijen. Kruidig, pittig, peperig en met stevige tannines.
Iacob Cabernet Sauvignon-Feteasca Neagra, 2018, Dealu Mare, Roemenië, €13,50 (rood). Andere Wijn
Goed van mavrud
Afkomstig uit Assenovgrad. Klinkt alsof daar tijdens WOII een tankslag heeft plaatsgevonden, maar is het epicentrum van Bulgarije’s trots, de mavruddruif. Elegant en charmant. Met donker maar rijp fruit in de hoogglans. Cassis en bramen. Bittere, licht smeltende chocola met karamel en wat koffiemaalsel. Zoete specerij uitgestald op roodpaars fluweel.
Ornament Mavrud Reserve, Château Asena, 2017, Thracian Valley, Bulgarije, €13,95 (rood). Wijnkoperij Alex Storms
Harold Hamersma (66) proeft voor zijn wijnkoop-website De Grote Hamersma jaarlijks zo’n 8000 wijnen. Iedere maand selecteert hij voor Plus Magazine een opvallend trio. Ditmaal zijn dat drie wijnen uit Rioja.
Reactie toevoegen