Er was eens een zakenman die we hier voor het gemak maar even Frits noemen. Hij was gelukkig getrouwd, dacht hij, en daarom had hij een testament laten opmaken bij de notaris. Daarin werd zijn vrouw tot enig erfgename benoemd, met de beperking dat dit alléén gold als het huwelijk bij zijn overlijden nog zou bestaan. Zo niet, dan erfde zijn broer alles.
Televisiepersoonlijkheid mr. Frank Visser (72) geeft elke maand een kijkje in de keuken van de rechtspraak.
Welnu, dat goede huwelijk bleek uiteindelijk niet houdbaar: het kinderloos gebleven stel ging na enige jaren uit elkaar. Al snel meldde zich een nieuwe liefde. Er werd weer getrouwd en dit huwelijk bleek wel vruchtbaar. Er werden twee kinderen geboren.
Frits meldde zich daarom weer bij de notaris, waar een nieuw testament in concept werd opgesteld. Om onduidelijke redenen werd een en ander niet geformaliseerd. Druk, druk… Het concept bleef op de plank liggen.
U voelt hem al aankomen. Frits werd ziek en niemand die nog aan dat testament dacht. Tot groot verdriet van vrouw en kinderen kwam hij kort daarna te overlijden. Na de begrafenis vervoegde de weduwe zich bij de notaris. Er was toch een testament? Jazeker, maar het nieuwe testament was nooit door Frits ondertekend. Daarom gold het oude testament nog steeds en daarin stond dat de broer van Frits alles zou erven.
De weduwe kon haar oren niet geloven. Ze kreeg helemaal niets? Gelukkig hebben de kinderen nog wel recht op hun wettelijk erfdeel, wist de notaris. Maar daar kon de weduwe geen genoegen mee nemen. Ze voelde zich tekort gedaan en dat was ook zo, althans in de ogen van redelijk denkende mensen.
Was dit nu echt de juridisch enig juiste uitkomst? Natuurlijk niet. Een uitkomst die de meeste mensen niet alleen verbijstert maar ook onredelijk voorkomt, is juridisch uitermate verdacht. Vandaar dat de weduwe haar recht zocht.
Er volgde een bittere juridische strijd die uiteindelijk door de Hoge Raad is beslecht. Het oude testament leek naar de letter op het eerste gezicht weliswaar duidelijk, maar bij de uitleg moest volgens de Hoge Raad wel rekening worden gehouden met wat Frits nu eigenlijk had willen regelen.
Natuurlijk wist hij bij het tekenen van dat oude testament nog niet dat hij zou hertrouwen en kinderen zou krijgen. Maar toen hij zijn broer tot enig erfgenaam benoemde – voor het geval zijn eerste echtgenote bij zijn dood al was vertrokken – kon hij daarmee toch niet hebben bedoeld om een mogelijk nieuw gezin onverzorgd achter te laten?
Nee, natuurlijk niet. Dat had Frits zo niet bedoeld. En dat laatste telde.
Hoe nu verder? Het mocht zo zijn dat de broer van Frits geen rechten meer kon ontlenen aan het oude testament, maar zijn nieuwe vrouw en kinderen evenmin. Er bleef niets van dat testament over.
Gelukkig kent ons recht daarvoor een eenvoudige oplossing: de wettelijke verdeling. En bij het ontbreken van een (geldig) testament erven de vrouw en kinderen. Precies zoals Frits het zou hebben gewild.
Op Plusonline.nl bieden we iedereen de kans gratis kennis te maken met Plus Magazine. Hét maandblad bomvol informatie en inspiratie. Maar deze artikelen, dossiers en columns maken kost veel tijd en geld. Wilt u meer? Overweeg dan ook een abonnement op Plus Magazine.
Reactie toevoegen